سفارش تبلیغ
صبا ویژن
کل بازدیدها:----1339188---
بازدید امروز: ----72-----
بازدید دیروز: ----45-----
بیماران دیابتی - موسسه آسیب های اجتماعی ستایشگران زاهدان
 
 
  • درباره من
    بیماران دیابتی - موسسه آسیب های اجتماعی ستایشگران زاهدان
    عظیم جان ابادی
    وبلاگ موسسه آسیب های اجتماعی ستایشگران به شماره ثبت 174 واقع در زاهدان با اهداف کاهش آسیب و مواد مخدر ایدز که از جمله کارهای موفق این موسسه افتتاح اولین مرکزDIC(مرگز کذری معتادین )جنوب شرق کشور تحت حمایت معاونت امور فرهنگی و پیشگیری بهزیستی س و ب ادرس مرکز زاهدان خیابان هیرمند شمالی بین هیرمند 47و49که این مرکز توانسته با تحت پوشش قراردادن بیش از 400معتاد گذری در یه سال گذشته در یکی از محله ای محروم شهر زاهدان امارخوب و قابل توجهی از خود به جای گذارد.ضمنا تمام سوالات شما رادر مورد ایدز-اعتیاد-آسیب های اجتماعی- مهارت های زندگی-ترک اعتیاد- جوابگو می باشد. تلفن های تماس:05414508964-09395438549وهمچنین در زمینه ترک اعتیاد و خدمات مشاوره ایی و حمایتی ویژه معتادین در شهر زاهدان به صورت رایگان همکاری مینماید
  • لوگوی وبلاگ
    بیماران دیابتی - موسسه آسیب های اجتماعی ستایشگران زاهدان

  • پیوندهای روزانه
  • فهرست موضوعی یادداشت ها
  • مطالب بایگانی شده
    انواع مواد مخدر
    ایدز
    ترک اعتیاد
    همایش و کارگاه اموزشی موسسه ستایشگران
    بهداشت و سلامت
    دهان و دندان
    سلامت چشم ها
    کودکان
    داروها
    زنان و بارداری
    بیماری های کلیه
    بیماران دیابتی
    سرطان ها
    خون
    خواب و استراحت
    مراقبت از پا و کمر
    بزرگان علم پزشکی
    گوش حلق بینی - مو
    شناخت بیماری ها
    محیط زیست
    مضرات سیگار
    حجامت
    بیماری قلبی
    صرع
    سلامت روح و روان > آرامش ؛ عصبانیت
    سلامت روح و روان > معلولیت
    اعتماد به نفس و عزت نفس ؛ موفقیت ؛ کمرویی
    فقر بیکاری
    خودکشی
    دختران فراری و فحشا
    طلاق
    آسیب های اجتماعی مراکز غیر دولتی
    سلامت روح و روان > افسردگی ؛ بیماری های روانی
    مهر 1387
  • لینک دوستان من
    وبلاگ تخصصی حضرت معصومه «کریمه اهل بیت »
    عرشیان خاک نشین «شهید مرتضی بصیری»
    کریم اهل بیت
    تنها ترین سردار
    لینک باکس وبلاگ های مذهبی
    عاشقان وصال
    خط سبز
    وصال
    انتظار سبز
    حضرت مهدی عج
    هَل مِن ناصر یَنصُرنی
    خورشید خیبر
    نگاهی نو به فردا
    هرچه می خواهد دل تنگت بگو(مشاوره و مقاله)
    مشکی رنگه عشقه
    ای تشنه لب
    پوست کلف
    عــــشقـــــولـــــک
    اتحادیه دانش آموزی سیستان و بلوچستان
    انجمن طنین تفتان(ملی،مردمی،مستقل)
    .•¤ خانه آرزو ¤•.
    شیعه مذهب برتر Shia is super relegion
    دست خط ...
    فرشتگان رنجور
    ماورای سکوت
    بهترین آرزو هایم تقدیم تو باد.
    دم مسیحائی
    احساس با تو بودن
    گل یخ
    خلوت من
    دل نوشته های یک دختر شهید
    پشت جبهه
    شب مهتابی
    مه نو سفر
    وبلاگ شخصی محمدعلی مقامی
    او برای دم هر ثانیه ام رحمتی بود عظیم!
    نان ، عشق ، موتور هزار
    پلاک هشت
    کجایند مردان بی ادعا؟
    به برادرم مسیح
    کجایید ای شهیدان خدایی
    .:: رویش عشق::.
    در فراق وطنم
    امید آخر
    یک قدم تا پشت خاکریز
    قدرت شیطان
    آقاشیر
    بررسی عوارض استمناء و راه های ترک آن
    دل نوشته های کودک خیابانی
    تام ( تفکر - ایمان - محبت )
    سجاده ای پر از یاس
    تا ریشه هست، جوانه باید زد...
    خلوت تنهایی
    پرسه زن بیتوته های خیال
    فتوبلاگ
    آسیبهای اجتماعی
    آنالیز ریاضی قرآن
    مذهب عشق
    عاشق آسمونی
    .: شهر عشق :.
  • لوکوی دوستان من
  • اوقات شرعی
  • اشتراک در وبلاگ
     
  • وضعیت من در یاهو
  • راهنمای تزریق انسولین در بیماران دیابتی
    نویسنده: عظیم جان ابادی چهارشنبه 87/2/25 ساعت 11:27 صبح

    راهنمای تزریق انسولین در بیماران دیابتی


    تمام بیماران دیابتی نوع 1 و 40 درصد بیماران دیابتی نوع 2 وابسته به تزریق انسولین هستند. دوز انسولین دریافتی باید با مقدار غذا و میزان فعالیت فرد تطابق یابد.

    قبل از تطابق دادن انسولین موارد زیر باید مد نظر قرار گیرند:

    - با شروع درمان با انسولین، به مدت حداقل 3 روز تا یک هفته، باید مقدار انسولین دریافتی، مقدار غذای خورده شده و نتیجه ی تست قند خون دو ساعت قبل و بعد از غذا و قبل از خواب در یک دفتر روزانه ثبت شود و ملاحظات مربوط هم، در کنار آن درج گردد (مثلاً تأخیر در خوردن ناهار، سرماخورگی  ، خوردن یک میان وعده ی اضافی و ...)

    با توجه به این که میزان قند خون 1-5/0 ساعت بعد از صرف غذا به ماکزیمم می رسد، باید تزریق انسولین طوری انجام شود که 1-5/0 ساعت بعد از صرف غذا، انسولین به اوج اثر خود برسد.

    برای افراد دیابتی نوع 1 ، تست قند خون در روز به میزان 3 بار یا بیش تر توصیه می شود. سپس با مشورت با متخصص، دوز انسولین بر اساس مقدار کربوهیدرات غذا،  مطابقت داده می شود.

    قند خون در افراد دیابتی نوع 2، با ثبات تر از نوع 1 است و این افراد ممکن است به 2-1بار تست قند خون در روز احتیاج داشته باشند.

    - باید برای قند خون یک مقدار هدف در نظر گرفته شود. توصیه می شودقبل از غذا محدوده ی قند خون 140-80 میلی گرم در دسی لیتر و قند خون موقع خواب 160-100 میلی گرم در دسی لیتر باشد.

    - برای کنترل مناسب قند خون، باید به زمان اثر انسولین در بدن توجه شود. باید توجه داشت که تاثیر انسولین ممکن است از فردی تا فرد دیگر متغیر باشد و با دوز انسولین، محل تزریق، میزان ورزش، وجود آنتی بادی های ضد انسولین و دیگر فاکتورها تغییر کند. با توجه به این که میزان قند خون 1-5/0 ساعت بعد از صرف غذا به ماکزیمم می رسد، باید تزریق انسولین طوری انجام شود که 1-5/0 ساعت بعد از صرف غذا، انسولین به اوج اثر خود برسد.


    جدول زیر زمان اثر انواع انسولین را نشان می دهد:

     نوع انسولین   شروع اثر   اوج اثر   مدت اثر
     1- انسولین تند اثر:      
    لیسپرو    30-15 دقیقه 90-30 دقیقه  5-3 ساعت
    رگولار   60-30 دقیقه   4-2 ساعت    8-6 ساعت
     آسپارت    5 دقیقه  15 دقیقه  4-3 ساعت 
     2- انسولین متوسط اثر:      
     NPH  2-1ساعت  12-4 ساعت  24-18 ساعت
     لنت    2-1 ساعت  12-6 ساعت  26-18 ساعت
     3 - انسولین طولانی اثر      
    اولترالنت    6-4 ساعت  16-10 ساعت  48-24 ساعت
    گلارجین  6-4 ساعت  24-6 ساعت  بیشتر از 24 ساعت
     4- انسولین مخلوط      
     (50/50 و 70/30)   60-30 دقیقه  12-2 ساعت  تا 18 ساعت

    در افراد سالم غیر دیابتی، بدن به دو صورت انسولین ترشح می کند: انسولین پایه و انسولین بعد از غذا. انسولین پایه در طول شبانه روز ، صرف نظر از این که فرد غذا خورده باشد یا نه، به مقدار اندک و به طور مداوم ( هر 11-9 دقیقه) ترشح می شود. این انسولین مسئول کاهش کتوژنز، کنترل لیپولیز، گلیوکونئوژنز و گلیسکوژنولیز و برداشت پایه ی گلوکز توسط بافت های محیطی است. انسولین های متوسط اثر و طولانی اثر موجود از این الگو پیروی می کنند.

     تزریق مخلوط دو انسولین کوتاه اثر و متوسط یا طولانی اثر، در کنترل قند خون موثرتر است.

    نوع دیگر، انسولین بعد از غذا است که در پاسخ به صرف غذا، بلافاصله و به مقدار بیشتر ترشح می شود و در فاصله ی 10 دقیقه بعد از غذا به اوج غلظت خود می‌ رسد و در فاصله ی 4-2 ساعت هم به سطح پایه برمی گردد. انسولین های کوتاه اثر از این الگو پیروی می کنند. مقدار ترشح انسولین در افراد غیر دیابتی که وزن مناسب دارند، تقریبا 25 واحد در روز است.

    در بعضی افراد دیابتی قند خون با دو تزریق انسولین در روز کنترل می شود، در حالی که در بعضی دیگر احتیاج به 4 تزریق در روز است. تزریق مخلوط دو انسولین کوتاه اثر و متوسط یا طولانی اثر، در کنترل قند خون موثرتر است.

    گیتی بهدادی پور- کارشناس تغذیه


        نظرات دیگران ( )

  • انواع دیابت کدام است؟
    نویسنده: عظیم جان ابادی چهارشنبه 87/2/25 ساعت 10:22 صبح

    انواع دیابت کدام است؟


      


    دیابت چیست؟

    دیابت یک اختلال در سوخت و ساز(متابولیسم) بدن است.

    در حالت طبیعی، غذا در معده تبدیل به گلوکز یا قند خون می شود. قند از معده وارد جریان خون می شود. لوزالمعده (پانکراس) هورمون انسولین را ترشح می کند و این هورمون باعث می شود قند از جریان خون وارد سلول های بدن شود. در نتیجه مقدار قند خون در حد نرمال و متعادل باقی می ماند.

    ولی در بیماری دیابت، انسولین به میزان کافی در بدن وجود ندارد و یا انسولین موجود قادر نیست تا وظایف خود را به درستی انجام دهد، در نتیجه به علت وجود مقاومت در برابر آن، قند خون نمی تواند به طور موثری وارد سلول های بدن شود و مقدار آن بالا می ‌رود (تصویر بالا این فرآیند را به خوبی نشان می دهد. روی آن کلیک کنید).

    انسولین هورمونی است که توسط سلول‌های "بتا" واقع در پانکراس ترشح می ‌شود و وظیفه ی اصلی آن کاهش قند خون است. پانکراس  نیز یکی از غدد دستگاه گوارش است که در پشت معده قرار دارد. بالا بودن قند خون در دراز مدت باعث بروز عوارضی در سیستم قلب و عروق، کلیه‌ها، چشم و سلسله ی اعصاب می ‌گردد.


    انواع بیماری دیابت

    به طور کلی دیابت به چهار گروه دیابت نوع 1، دیابت نوع 2، دیابت حاملگی و دیابت به علل متفرقه تقسیم‌ بندی می شود.

    دیابت نوع1:

    در دیابت نوع 1 که 15- 10درصد کل موارد دیابت را تشکیل می ‌دهد، تولید انسولین از پانکراس به علت از بین رفتن سلول‌های سازنده ی انسولین، متوقف می ‌شود. به همین دلیل افراد مبتلا به این نوع دیابت باید از بدو تشخیص، انسولین مورد نیاز بدن را به صورت تزریقات روزانه تأمین کنند. به همین دلیل به آن "دیابت وابسته به انسولین" نیز می گویند.

    دیابت نوع 1 اغلب در سنین زیر 30 سال به وجود می‌ آید، لذا به آن "دیابت جوانی" نیز می گویند.

    دیابت نوع2:

    دیابت نوع 2 بیشتر در بالغین بالای 30 سال و چاق دیده می ‌شود که 90- 85 درصد کل موارد دیابت را شامل می گردد و انسولین تولید شده از پانکراس در این افراد به خوبی عمل نمی ‌کند. در واقع یا پانکراس به اندازه ی کافی انسولین ترشح نمی‌ کند و یا این که انسولین ترشح شده، به علت وجود مقاومت سلول ها به انسولین مخصوصاً در افراد چاق، فاقد کارآیی لازم است.

    به این نوع دیابت، "دیابت غیر وابسته به انسولین" یا "دیابت بزرگسالان" نیز می گویند.

    دیابت حاملگی:

    دیابت حاملگی به دیابتی گفته می ‌شود که برای اولین بار در طول حاملگی تشخیص داده شود. این نوع دیابت معمولاً گذراست و بعد از اتمام حاملگی بهبود می ‌یابد. خانم‌های مبتلا به دیابت حاملگی بعداً در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 هستند.

    دیابت با علل متفرقه:

    از علل متفرقه ی دیابت می ‌توان به جراحی، داروها (مثل کورتیکواستروئیدها)، سوء تغذیه و عفونت اشاره کرد.

    5 اصل کنترل دیابت عبارتند از: آموزش، کنترل روزانه، تغذیه ی صحیح، فعالیت جسمانی و مصرف منظم داروها (قرص یا تزریق انسولین).


    آیا دیابت درمان دارد؟

    هنوز درمان قطعی برای دیابت پیدا نشده است. حتی روش‌های جدیدی مثل پیوند سلول‌های بتا به افراد مبتلا به دیابت نوع 1 نیز، به علت ضرورت مصرف داروی ضد َردِ پیوند به صورت مادام‌العمر و عوارض احتمالی ناشی از آنها، برای اکثریت افراد مناسب نمی ‌باشد. با این وجود رعایت 5 اصل کنترل دیابت که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد باعث می ‌شود تا افراد دیابتی بتوانند یک زندگی سالم در مقایسه با افراد غیر دیابتی داشته باشند و از پیدایش عوارض دیابت جلوگیری کنند.

    این 5 اصل عبارتند از: آموزش، کنترل روزانه، تغذیه ی صحیح، فعالیت جسمانی و مصرف منظم داروها (قرص یا تزریق انسولین). در صورتی که هر یک از این پایه‌ها سست باشد، تعادل و در واقع کنترل دیابت بر هم خواهد خورد.


    علائم اولیه ی دیابت چیست؟

    دیابت نوع 1معمولاً شروع پر سر و صدایی دارد و با علائمی چون تشنگی، پُر ادراری، پُر نوشی، کاهش وزن، گرسنگی و خستگی شدید تظاهر پیدا می‌ کند.

    دیابت نوع 2 شروع خیلی آهسته ‌تری دارد و شایع ‌ترین علامت اولیه ی آن در واقع "بی علامتی" است. درصد قابل توجهی از مبتلایان به دیابت نوع 2 (تقریباً 50 درصد آنها) از بیماری خود اطلاعی ندارند و تنها با انجام آزمایش قند خون می ‌توان بیماری آنها را تشخیص داد. با این وجود در صورت عدم کنترل مطلوب، ممکن است علائمی مشابه به دیابت نوع 1 نیز بروز کند.

    از دیگر علائم دیابت نوع 2 می‌توان به عفونت‌های مکرر، مخصوصاً عفونت دستگاه ادراری و پوست، تاری دید، بهبودی دیررس زخم‌ها، احساس سوزش و بی حسی در انگشتان پا اشاره کرد.


    چه کسانی در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند؟

    * تمامی افراد بالای 40 سال در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2هستند و باید هر 3 سال یک‌ بار تحت آزمایش قند خون قرار بگیرند.

    * افرادی که دچار اضافه وزن  می باشند و حداقل یکی از شرایط زیر را دارند، نیز در معرض ابتلا به دیابت نوع 2هستند و انجام آزمایشات مکرر قند خون در آ‌نها باید در سنین زیر 40 سال یا با فواصل کوتاه تر، یعنی هر 2-1سال یک بار انجام شود.

    این شرایط عبارتند از: وجود سابقه ی ابتلا به دیابت در بستگان درجه ی اول، سابقه ی ابتلای فرد به دیابت پنهان(مرحله ی پیش از دیابت)، سابقه ی ابتلا به دیابت حاملگی، سابقه ی تولد نوزاد با وزن بیشتر از 4 کیلوگرم یا تولد نوزاد با ناهنجاری‌های مادرزادی، بالا بودن فشارخون  (فشارخون ماکزیمم بیشتر از 140 و یا مینیمم بیشتر از 90 میلی ‌متر جیوه)، وجود اختلالات چربی خون؛  یعنی تری ‌گلیسیرید بالاتر از 250 و یا کلسترول خوب (HDL)  کمتر از 35 میلی ‌گرم در دسی ‌لیتر، سابقه ی ابتلا به کیست‌های متعدد تخمدان و یا بیماری‌های قلبی- عروقی  (تنگی رگ‌های قلب، انفارکتوس قلبی یا سکته ی مغزی ).


    آیا دیابت قابل پیشگیری است؟

    در مورد دیابت نوع 1 با وجودی که تحقیقات زیادی در مورد روش‌های مختلف پیشگیری از آن در حال انجام است، ولی هنوز راه حل قطعی برای پیشگیری از آن به دست نیامده است. ولی در مورد دیابت نوع 2 تحقیقات به روشنی نشان داده‌اند که تغذیه ی صحیح و کاهش وزن به میزان 7- 5 درصد وزن فعلی و نیز انجام مرتب فعالیت ورزشی (150 دقیقه در طول هفته) در پیشگیری از ابتلا به دیابت، در افراد در معرض خطر بسیار مؤثر است.

    ادامه دارد...

    منبع: انجمن دیابت ایران


        نظرات دیگران ( )

  • دیابتی ها می ‌توانند غذای شیرین بخورند؟
    نویسنده: عظیم جان ابادی چهارشنبه 87/2/25 ساعت 10:19 صبح

    دیابتی ها می ‌توانند غذای شیرین بخورند؟


      


    کاهش وزن در افراد دیابتی چاق (دیابت نوع2) چه اهمیتی دارد؟

    در دیابت نوع 2 انسولین نمی ‌تواند وظایف خود را در بدن به درستی انجام دهد و در واقع یک حالت مقاومت به انسولین در بدن وجود دارد. مهم ترین عامل این افزایش مقاومت، چربی‌های اضافی بدن هستند.

    با رعایت رژیم غذایی و فعالیت ورزشی منظم که هر دو منجر به کاهش وزن و کمتر شدن چربی‌های اضافی بدن می‌ شوند، می ‌توان مقاومت به انسولین را کاهش داد و بدین وسیله قند خون را بهتر کنترل کرد.

    اهمیت کاهش وزن در دیابتی‌های نوع 2 به حدی است که می ‌تواند در مواقعی که قند خون بالا نیست (زیر 200 میلی‌گرم در دسی ‌لیتر)، به تنهایی و بدون مصرف دارو قند خون را به حد طبیعی برساند. حتی در مواقعی که به طور همزمان دارو نیز مصرف می ‌شود. کاهش وزن، اثر بخشی داروها را به نحو مؤثری بیشتر می‌ کند.


    آیا افراد دیابتی هم می ‌توانند غذاهای شیرین بخورند؟

    اصولاً غذاهای شیرین جزء یکی از گروه‌های اصلی غذایی هستند که کربوهیدرات  نامیده می ‌شوند. نان و غلات و میوه ‌جات نیز جزء گروه کربوهیدرات‌ها هستند. تمامی غذاهای متعلق به گروه کربوهیدرات، پس از گوارش و هضم در بدن به قند ساده (گلوکز) تبدیل می ‌شوند.

    پس افراد دیابتی می‌ توانند گاهی اوقات غذاهای شیرین را جانشین غذاهای دیگر حاوی کربوهیدرات کنند. مثلاً این امکان وجود دارد تا با کم کردن از مقدار برنج  یا نان در یک وعده ی غذایی امکان خوردن ژله به عنوان دسر بعد از غذا را فراهم نمود.

    نکته ی قابل ذکر دیگر در این مورد زیاد بودن انرژی (کالری) موجود در غذاهای شیرین می‌ باشد که می ‌تواند در صورت عدم رعایت تعادل در مصرف آنها باعث اضافه وزن و چاقی گردد.

    از طرفی دیگر غذاهای شیرین بر خلاف غذاهای دیگر فاقد ویتامین‌ها و املاح لازم برای بدن می ‌باشند. بنابراین مصرف این غذاها و جایگزین کردن آنها با غذاهای دیگر باید با مشاوره ی متخصص تغذیه ‌ای که در زمینه ی تغذیه ی دیابتی ها اطلاعات کافی دارد، انجام بپذیرد.

    ولی بهتر این است که افراد دیابتی به طور کلی از مصرف کربوهیدرات‌های سریع‌الجذب مثل قند و شکر، خرما ، عسل، توت خشک، کشمش و انجیر خشک  تا حد امکان پرهیز نمایند.


    منظور از اصطلاحات "واحد کربوهیدرات" و "شمارش واحد کربوهیدارت" چیست؟

    از آنجایی که "مقدار" کربوهیدرات موجود در یک غذا، مهم ترین عامل تعیین کننده ی افزایش قند خون بعد از غذاست، تنظیم مقدار کربوهیدراتی که یک فرد دیابتی در هر وعده ی غذایی می‌ خورد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. مقدار کربوهیدرات موجود در غذاهای مختلف، معمولاً به صورت گِرَم (GRAMS) بیان می ‌شود.

    به مقداری از هر غذا که حاوی 12-10 گرم کربوهیدرات باشد، یک "واحد کربوهیدرات" یا به طور خلاصه "واک" گفته می ‌شود.

    منظور از "شمارش واحد کربوهیدرات" این است که یک فرد دیابتی بتواند بعد از دیدن آموزش‌های لازم، تعداد واک موجود در هر وعده ی غذایی را محاسبه کند. این امر باعث می ‌شود تا او بتواند تعداد واک مصرفی در هر وعده ی غذایی را مطابق با دستورات متخصص تغذیه تنظیم کند و بدین وسیله افزایش قند خون بعد از غذای خود را به خوبی کنترل نماید.

    در افرادی که انسولین مصرف می‌ کنند، شمارش واک از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.


    بهترین راه درمانِ حملات پایین افتادن قند خون (هیپوگلیسمی) چیست؟

    درمان مناسب حملات هیپوگلیسمی، مصرف کربوهیدرات‌های ساده و با جذب سریع است که به سرعت تبدیل به قند (گلوکز) شده و جذب خون می‌ گردند.

    از جمله ی این انتخاب‌های مناسب می ‌توان به حبه ی قند، آب میوه و نوشابه ی گازدار اشاره کرد. مصرف شکلات یا بیسکویت مناسب نیست، چون این غذاها حاوی چربی هستند که باعث دیر جذب شدن قند خون موجود در آنها می ‌شود.

    نکته ی قابل ذکر دیگر رعایت تعادل در مصرف غذاهای شیرین هنگام هیپوگلیسمی است، زیرا مصرف بیش از حد و پشت سرهم این غذاها باعث بالا رفتن قند خون می ‌شود.

    بهترین کار این است که مقدار مناسبی از این غذاها (5-4 حبه قند یا یک لیوان آب میوه یا نوشابه) خورده شود و اگر پس از گذشت 15 دقیقه هنوز علائم هیپوگلیسمی باقی مانده بود، همین مقدار دوباره مصرف شود.


    رعایت چه نکاتی قبل از شروع فعالیت ورزشی در افراد دیابتی لازم است؟

    تمامی افراد دیابتی قبل از شروع فعالیت بدنی باید با پزشک معالج خود مشورت کنند تا در صورت لزوم بررسی‌های لازم از نظر وجود عوارض دیابت (مثلاً معاینه ی چشم یا نوار قلبی) صورت بگیرد. از آنجایی که ورزش باعث افزایش مصرف قند در بدن می ‌شود و قند خون را پایین می آورد، بنابراین اگر فرد دیابتی از داروهای پایین ‌آورنده ی قند خون (قرص یا انسولین تزریقی) استفاده می‌ کند، لازم است قند خون خود را قبل از شروع ورزش اندازه بگیرد و در صورتی که مقدار آن کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر بود، به علت احتمال افزایش بیشتر آن در طول فعالیت بدنی، باید ورزش کردن را تا زمان کنترل قند خون، عقب بیندازد.

    افرادی که دیابت آنها فقط با رژیم غذایی کنترل می ‌شود، نیازی به مصرف میان وعده قبل از ورزش ندارند.

    منبع: انجمن دیابت ایران


        نظرات دیگران ( )

  • بررسی انواع انسولین
    نویسنده: عظیم جان ابادی چهارشنبه 87/2/25 ساعت 10:18 صبح

    بررسی انواع انسولین


    >


    رژیم های رایج انسولین عبارتند از:

    - انسولین NPH مخلوط با انسولین رگولار یا لیسپرو قبل از صبحانه و قبل از شام.

    - انسولین NPH مخلوط با انسولین رگولار یا لیسپرو قبل از صبحانه، انسولین رگولار یا لیسپرو قبل از شام و انسولین NPH قبل از خواب.

    - انسولین رگولار یا لیسپرو قبل از هر وعده ی غذایی و انسولین NPH قبل از خواب.

    - انسولین اولترالنت و رگولار یا لیسپرو (با تزریق های جداگانه) قبل از صبحانه و شام، انسولین رگولار یا لیسپرو به تنهایی قبل از ناهار.

    - برای دیابتی های نوع 2، انسولین NPH در موقع خواب، همراه با مصرف دوز ماکزیمم داروهای سولفونیل اوره (به اضافه ی متفورمین) توصیه می شود.

    - پمپ انسولین، مقادیر کم انسولین رگولار یا لیسپرو به طور مداوم در 24 ساعت، در یک میزان پایه آزاد می کند، همراه با مصرف مقادیری از انسولین رگولار قبل از هر وعده ی غذایی.

    - مخلوط های انسولین هم به صورت تجاری موجودند که عبارتند از: مخلوط 30/70 (70 درصد NPH و 30 درصد رگولار) و مخلوط 50/50 (50 درصد رگولار و 50 درصد NPH).

    رژیم رایجی که به طور روتین تجویز می ‌شود مخلوط انسولین کوتاه اثر و انسولین متوسط اثر (NPH یا لنت) است که دو بار در روز تزریق می شود. معمولاً دوز قبل از صبحانه حاوی رگولار و NPH ، و دوز قبل از شام حاوی مقادیر مساوی NPH و رگولار است.

    بعضی متخصصان توصیه می کنند که قبل از هر وعده غذایی یک انسولین کوتاه اثر (لیسپرو) تزریق شود و هنگام شب هم یک انسولین طولانی اثر.


    انواع انسولین:

    1- انسولین های کوتاه اثر یا تند اثر:

    انسولین کوتاه اثر ایده آل، انسولینی است که شروع اثر آن کمتر از یک ساعت و مدت اثر آن کمتر از 4 ساعت باشد و در همه ی بیماران اثر یکسان داشته باشد.

    *رگولار: معایب این نوع انسولین آن است که شخص حتماً باید 30 دقیقه قبل از غذا آن را تزریق کند. دیگر این که مشکل هپیوگلیسمی بین وعده های غذایی پیش می ‌آورد، زیرا اگرچه انسولین رگولار، گاهی 2ساعت بعد از تزریق به اوج اثر خود می‌رسد، ولی در بیش تر مواقع این اوج اثر 4 تا 6 ساعت بعد از تزریق اتفاق می افتد یعنی وقتی که سطح قند خون پایین آمده است. بنابراین، تزریق این نوع انسولین برای کسانی که میان وعده مصرف می کنند بهتر است.

    * لیسپرو: این انسولین تند اثر، برای کنترل افزایش ناگهانی قند خون بعد از غذا، نسبت به رگولار ارجحیت دارد. مزیت آن این است که در هر زمان( 15دقیقه قبل ازغذا تا مدت کوتاهی بعد از غذا ) می تواند تزریق شود و خطر بروز هپیوگلیسمی و افزایش وزن با آن کمتر است.

    ترکیب انسولین لیسپرو با یک انسولین متوسط اثر، بهترین نتیجه را می دهد.

    *آسپارت: این انسولین درسال 2000 توسط FDA مورد تأیید قرارگرفت. آسپارت قند خون بعد از غذا را شبیه به لیسپرو تنظیم می کند، ولی زودتر به اوج اثر می رسد و طول اثر کمتری دارد.

    2- انسولین متوسط و طولانی اثر:

    انسولین متوسط اثر ایده آل، انسولینی است که نیمه عمر زیاد داشته باشد، اوج اثر مشخص نداشته باشد، یک بار در روز تزریق شود و از فردی تا فرد دیگر هم متغیر نباشد.

    * NPH و لنت: این دو انسولین 4 تا 10 ساعت بعد از تزریق به اوج اثر خود می رسند و 10 تا 20 ساعت مدت اثر دارند. ولی وقتی به عنوان انسولین پایه مصرف می شوند، دو اشکال ایجاد می کنند:

    اولاً اوج اثر مشخص دارند. ثانیاً مدت اثر آنها هم ایجاب می کند که فرد بیشتر از یک بار در روز، تزریق این نوع انسولین را داشته باشد. به علاوه این دو شبیه به انسولین پایه ی طبیعی عمل نمی کنند.

    * GLARGINE: این انسولین اخیراً وارد بازار شده و از NPH و لنت بهتر است.

    این نوع انسولین آهسته جذب می شود، تغییرات قابل پیش بینی دارد و سطح آن در طول 24 ساعت نسبتاً ثابت است و احتیاج به یک بار تزریق دارد و اوج اثر آن هم مشخص نیست.

    * اولترالنت: اشکال این نوع انسولین این است که زمان شروع اثر متفاوت و متغیر دارد، اوج اثر آن قابل پیش بینی نیست و طول اثر آن هم تقریباً همیشه کمتر از 24ساعت است.

    گیتی بهدادی پور- کارشناس تغذیه


        نظرات دیگران ( )

  • درمان‌ عوارض چشمی در دیابت
    نویسنده: عظیم جان ابادی چهارشنبه 87/2/25 ساعت 10:13 صبح

    درمان‌ عوارض چشمی در دیابت

    معاینه ی چشم

    در ابتدا بفرمایید میزان شیوع بیماری دیابت در ایران حدوداً چقدر است؟

    دیابت بیماری شایع در ایران است، طوری که شیوع بیماری دیابت نوع 1 یا 2 در بعضی مناطق بین 6 تا 10درصد است. مسئله ی مهم عوارض جانبی این بیماری است که شامل اختلالات چشم، کلیه‌ها و مغز می باشد.

    عوارض چشمی در بیماران دیابتی چیست؟

    باید آگاهی کامل به بیماران دیابتی داده شود که اگر بیماری خود را خوب کنترل نکنند و تحت نظر چشم پزشک قرار نگیرند، ممکن است عواقب وخیم و حتی کوری داشته باشند.

    از مهم ترین عوارض، تشکیل عروق غیر طبیعی در چشم است که گاهی خونریزی می‌ کند و باعث کور شدن بیمار می گردد.

    گاهی عوارضی روی نقطه ی زرد(ماکولا) چشم ایجاد می‌ کند. گاهی تورم ماکولا که در دیابت نوع 2 ایجاد می ‌شود، باعث کاهش دید می‌ گردد.

    این عوارض می ‌توانند طی دوران بیماری ایجاد شوند، اما مهم این است که قابل درمان هستند و با لیزر می‌ توان عروق غیر طبیعی را از بین برد و از خونریزی آنها جلوگیری کرد.

    عوارض چشمی در دیابت نوع1 شدیدتر است یا نوع2؟

    این عوارض در تمام دیابتی‌ها ممکن است ایجاد شود، اما در نوع 2 ابتدا عوارض کم است (به خصوص در چشم) و به همین دلیل بیمار سال‌ها متوجه آن نمی شود.

    اما در نوع 1به علت عوارض عمومی که ایجاد می ‌شود، بیمار فورا متوجه می‌ گردد و درمان را شروع می ‌نماید.

    عوارض چشمی دیابت نوع 2 از نوع تورم ماکولا (نقطه زرد) است و در نوع 1 که در بچه‌ها اکثرا ظهور پیدا می‌ کند، بیشتر رتینوپاتی می ‌باشد.

    دیابت، عوارضی از نظر چشمی، کلیوی، عروقی و مغزی دارد که با کنترل دقیق می ‌توان از بروز این مشکلات پیشگیری کرد.

    لطفاً روش‌های درمانی را که در حال حاضر برای رفع مشکلات چشمی وجود دارد بیان کنید.

    اولین درمان، درمان آرگون لیزری بود که سال 1969 در آلمان شروع شد. در این نوع درمان از اشعه ی زنون استفاده می‌ شد که نوری مثل نور خورشید را روی چشم متمرکز می‌ کرد.

    از این وسیله در جنگ استفاده می‌ شد و برای چشم پزشکی نیز کاربرد داشت. با این روش درمانی مقدار زیادی از شبکیه ی چشم را از بین می ‌بردند تا قسمت‌های دیگر شبکیه بهتر تغذیه شوند.

    بنیان گذار آن فردی آلمانی بود. او به این فکر افتاد که مقدار زیادی از شبکیه را از بین ببرد. او ابتدا بیمار را در معرض نور خورشید قرار می ‌‌داد و با منشورهای مختلف، نور را روی شبکیه ی آنها می‌ تابانید و شبکیه را می ‌سوزاند.

    بعد از آن لیزرهای مختلف(به خصوص در آمریکا) ساخته شد.از لیزر آرگون آبی و سبز و قرمز و لیزر‌های مختلف برای درمان‌های مختلف درون چشمی استفاده شد، به خصوص لیزر آرگون آبی که با بررسی‌های مختلف ثابت شد که در جلوگیری از کاهش دید چشم موثر است.

    بعدها دیدند آرگون تخریب کننده است و لایه‌های شبکیه را از بین می ‌برد و در نتیجه لیزرهای قرمز و سبز ایجاد شد که با از بین بردن شبکیه، عروق را از بین می ‌بردند.

    این عروق به علت ترشح ماده ی آنژیوژنی تشکیل می‌ شوند. لذا زمانی که شبکیه را از بین ببریم، این ماده کمتر ترشح می گردد و در نتیجه عروق جدید هم تشکیل نمی ‌شود.

    همچنین لیزرهای دیگری که برای تورم ماکولا(نقطه زرد) استفاده می ‌کنیم، برای بهبود دید چشم کاربرد دارد.

    در طول زمان تکنیک‌های جراحی مختلفی ایجاد شد، زیرا از عوارض مهم بیماری،جدا شدن شبکیه می‌ باشد. از این تکنیک ها می ‌توان به جراحی‌های پیشرفته و لیزر اشاره کرد که طی بیهوشی، دستگاه‌های لیزر را که مثل آندوسکوپ است، در چشم بیمار وارد می ‌کنند و نقاط مورد نظر را می‌ سوزاند.

    در حال حاضر درمان‌ها پیشرفته ‌تر شده است. موادی مثل کورتون‌های مختلف (تریامسینولون) درون چشم تزریق می ‌شود که باعث کاهش تورم خواهد شد.

    روش‌های درمانی جدیدی نیز امروزه استفاده می ‌شود که بر روی سلول‌های آندوتلیوم عروق و متابولیسم درون چشمی اثر گذاشته و در نهایت سبب کاهش عوارض چشمی می ‌شود.

    مراجعه و درمان به موقع باعث جلوگیری از کوری فرد می‌ شود. ولی متاسفانه مردم این مشکل را جدی نمی‌ گیرند تا اینکه دیدشان را از دست می ‌دهند.

    یک فرد دیابتی هر چند وقت یک بار باید به چشم پزشک مراجعه کند؟

    کودکان دیابتی از 12 سالگی باید جهت معاینه، به چشم پزشک مراجعه کنند، اما در بزرگسالان با شروع عارضه، هر 6 ماه یک بار مراجعه به چشم پزشک لازم است.

    البته بعضی افراد لازم است هر 3 هفته یک بار و بعضی دیرتر مراجعه کنند که این فاصله ی زمانی را پزشک معالج مشخص می ‌کند.

    اما در مجموع هر 6 ماه یک بار (به خصوص در نوع 2 که نمی ‌دانند شروع بیماری از چه زمانی است) معاینه ی چشم ضروری است.

    آیا در صورت ایجاد عوارض، با پیشرفت‌هایی که شده، امکان درمان آن وجود دارد یا نه؟

    بله. وقتی چشم خونریزی می ‌کند، می‌ توانیم با دستگاهی که مثل ساکشن است، زجاجیه را پاک کنیم و خون را بیرون بکشیم و بعد به وسیله ی لیزر، عروقی را که باعث خونریزی می ‌شود، از بین ببریم.

    بنابراین زمانی که چشم خونریزی می‌ کند، قابل درمان است، اما بهتر است قبل از ایجاد عوارضی به درمان آن پرداخت.

    اولین علائم چشمی به شکل معمول در دیابت کنترل نشده، چند سال بعد شروع می ‌شوند؟

    اولین علائم چشمی بعد از 10 تا 15 سال شروع می شوند که شامل کاهش دید به علت تورم ماکولا و خونریزی ناگهانی است و اگر بیمار به پزشک مراجعه نکند، می‌ تواند در نهایت منجر به کوری شود.

    بهترین روش برای پیشگیری از عوارض چشمی دیابت چیست؟

    بهترین روش برای پیشگیری از عوارض چشمی در دیابت، کنترل دائمی قند خون است.

    غربالگری و پیدا کردن بیماران نیز مهم است. در ایران افراد بسیاری دچار بیماری دیابت هستند که تعدادی ژنتیکی (به خصوص نوع 2) و گروهی تغذیه ‌ای می باشند، زیرا نان، برنج، قند و شیرینی که جزء مواد کربوهیدراتی اند، در سبد غذایی ایرانی‌ها زیاد مصرف می شوند. همچنین فعالیت بدنی آنها کم است.

    آیا بیماران دیابتی بعد از عمل‌های جراحی، نیازی به محدودیت‌های حرکتی دارند؟

    در حال حاضر بیشتر عمل‌های جراحی چشم سرپایی انجام می شوند، مگر بعضی فرم‌های خاص، مثل کنده شدن شبکیه که در این حالت، درون چشم گاز قرار داده می‌ شود و بیمار ناچار است استراحت کند تا گاز به قسمت پارگی چشم فشار آورد و جوش بخورد.

    دکتر هرمز شمس- جراح و متخصص بیماری‌های چشم

    استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران

        نظرات دیگران ( )

    <      1   2   3   4      >

  • لیست کل یادداشت های این وبلاگ
  • ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
    ادرس جدید سایت
    کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
    کتامین
    روشهای نوین ترک سیگار
    [عناوین آرشیوشده]