سفارش تبلیغ
صبا ویژن
کل بازدیدها:----1338628---
بازدید امروز: ----9-----
بازدید دیروز: ----12-----
محیط زیست - موسسه آسیب های اجتماعی ستایشگران زاهدان
 
 
  • درباره من
    محیط زیست - موسسه آسیب های اجتماعی ستایشگران زاهدان
    عظیم جان ابادی
    وبلاگ موسسه آسیب های اجتماعی ستایشگران به شماره ثبت 174 واقع در زاهدان با اهداف کاهش آسیب و مواد مخدر ایدز که از جمله کارهای موفق این موسسه افتتاح اولین مرکزDIC(مرگز کذری معتادین )جنوب شرق کشور تحت حمایت معاونت امور فرهنگی و پیشگیری بهزیستی س و ب ادرس مرکز زاهدان خیابان هیرمند شمالی بین هیرمند 47و49که این مرکز توانسته با تحت پوشش قراردادن بیش از 400معتاد گذری در یه سال گذشته در یکی از محله ای محروم شهر زاهدان امارخوب و قابل توجهی از خود به جای گذارد.ضمنا تمام سوالات شما رادر مورد ایدز-اعتیاد-آسیب های اجتماعی- مهارت های زندگی-ترک اعتیاد- جوابگو می باشد. تلفن های تماس:05414508964-09395438549وهمچنین در زمینه ترک اعتیاد و خدمات مشاوره ایی و حمایتی ویژه معتادین در شهر زاهدان به صورت رایگان همکاری مینماید
  • لوگوی وبلاگ
    محیط زیست - موسسه آسیب های اجتماعی ستایشگران زاهدان

  • پیوندهای روزانه
  • فهرست موضوعی یادداشت ها
  • مطالب بایگانی شده
    انواع مواد مخدر
    ایدز
    ترک اعتیاد
    همایش و کارگاه اموزشی موسسه ستایشگران
    بهداشت و سلامت
    دهان و دندان
    سلامت چشم ها
    کودکان
    داروها
    زنان و بارداری
    بیماری های کلیه
    بیماران دیابتی
    سرطان ها
    خون
    خواب و استراحت
    مراقبت از پا و کمر
    بزرگان علم پزشکی
    گوش حلق بینی - مو
    شناخت بیماری ها
    محیط زیست
    مضرات سیگار
    حجامت
    بیماری قلبی
    صرع
    سلامت روح و روان > آرامش ؛ عصبانیت
    سلامت روح و روان > معلولیت
    اعتماد به نفس و عزت نفس ؛ موفقیت ؛ کمرویی
    فقر بیکاری
    خودکشی
    دختران فراری و فحشا
    طلاق
    آسیب های اجتماعی مراکز غیر دولتی
    سلامت روح و روان > افسردگی ؛ بیماری های روانی
    مهر 1387
  • لینک دوستان من
    وبلاگ تخصصی حضرت معصومه «کریمه اهل بیت »
    عرشیان خاک نشین «شهید مرتضی بصیری»
    کریم اهل بیت
    تنها ترین سردار
    لینک باکس وبلاگ های مذهبی
    عاشقان وصال
    خط سبز
    وصال
    انتظار سبز
    حضرت مهدی عج
    هَل مِن ناصر یَنصُرنی
    خورشید خیبر
    نگاهی نو به فردا
    هرچه می خواهد دل تنگت بگو(مشاوره و مقاله)
    مشکی رنگه عشقه
    ای تشنه لب
    پوست کلف
    عــــشقـــــولـــــک
    اتحادیه دانش آموزی سیستان و بلوچستان
    انجمن طنین تفتان(ملی،مردمی،مستقل)
    .•¤ خانه آرزو ¤•.
    شیعه مذهب برتر Shia is super relegion
    دست خط ...
    فرشتگان رنجور
    ماورای سکوت
    بهترین آرزو هایم تقدیم تو باد.
    دم مسیحائی
    احساس با تو بودن
    گل یخ
    خلوت من
    دل نوشته های یک دختر شهید
    پشت جبهه
    شب مهتابی
    مه نو سفر
    وبلاگ شخصی محمدعلی مقامی
    او برای دم هر ثانیه ام رحمتی بود عظیم!
    نان ، عشق ، موتور هزار
    پلاک هشت
    کجایند مردان بی ادعا؟
    به برادرم مسیح
    کجایید ای شهیدان خدایی
    .:: رویش عشق::.
    در فراق وطنم
    امید آخر
    یک قدم تا پشت خاکریز
    قدرت شیطان
    آقاشیر
    بررسی عوارض استمناء و راه های ترک آن
    دل نوشته های کودک خیابانی
    تام ( تفکر - ایمان - محبت )
    سجاده ای پر از یاس
    تا ریشه هست، جوانه باید زد...
    خلوت تنهایی
    پرسه زن بیتوته های خیال
    فتوبلاگ
    آسیبهای اجتماعی
    آنالیز ریاضی قرآن
    مذهب عشق
    عاشق آسمونی
    .: شهر عشق :.
  • لوکوی دوستان من
  • اوقات شرعی
  • اشتراک در وبلاگ
     
  • وضعیت من در یاهو
  • مهم‌ترین رویدادهای زیست‌محیطی ایران در سال 85
    نویسنده: عظیم جان ابادی چهارشنبه 87/2/25 ساعت 2:41 صبح

    مهم‌ترین رویدادهای زیست‌محیطی ایران در سال 85

    گسترش آلودگی هوا، تخریب جنگل‌ها، تعدی به مناطق چهارگانه به‌ویژه پارک‌های ملی گلستان، ارومیه و لار، تخریب جنگل‌ها، آلودگی شیمیایی ناشی از پسآب کارخانجات و کشاورزی، قتل محیط‌بانان، بیابان‌زایی و به حاشیه رانده شدن سازمان‌های غیردولتی شاخص‌ترین رویدادهای زیست‌محیطی سال 85 بود.

    دود کارخانجات

    به گزارش خبرنگار ما در حالی که سالانه 10 هزار تهرانی قربانی آلودگی هوا می‌شوند، آلودگی گریبان شهرهای دیگر را نیز گرفته است.

    مشهد دومین شهر بزرگی است که آلودگی هوا در آن بالاتر از حد استاندارد است و شهرهای تبریز، اراک، شیراز، کرج و اهواز در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

    آلودگی آب‌های زیرزمینی و سطحی نیز همچنان ادامه داشت و جنگل‌ها با وجود بیش از 60 قانون، حامی مشخصی در مقابل نابودی نداشتند و وسعت بیابان‌های ایران بزرگ‌تر از پیش شدند.

    در سال 85 انتشار سخنان رئیس سازمان محیط زیست درمورد آلودگی رادیواکتیو در رامسر، تنها چند روزی توجه رسانه‌ها را جلب کرد و اخبار مربوط به آلودگی شیمیایی خاک در مناطق مختلف کشور نیز تنها برای مدت کوتاهی مورد توجه قرارگرفت. آلودگی هوا در سال 85 نیز تداوم داشت.

    در آبان سال گذشته، مجری «طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران» از جان باختن 4500 نفر بر اثر آلودگی هوا در تهران خبر داد. این در حالی است که در گزارش بانک جهانی در سال 1382 آمده است که هشت هزار و 152 نفر تهرانی به علت آلودگی هوا جان خود را از دست داده‌اند.

    با این حساب در فاصله سال‌های 82 تا 85 نه تنها از میزان مرگ بر اثر آلودگی هوا در تهران کاسته نشده، بلکه تنها در آبان سال 85 ، آلودگی هوای تهران به اندازه نیمی از تمام سال 82 قربانی داشته است.

    بانک جهانی در گزارشی که اخیراً درباره وضعیت آلاینده‌ها در کشورهای مختلف انتشار داده، اعلام کرد که طی سال 2004 ایران به لحاظ «دود آلاینده دی ‌اکسیدکربن» و «ذرات معلق در هوا»، بیش از سه برابر ژاپن و آمریکا و 5/8 برابر انگلستان خسارت خورده است.

    از سوی دیگر، به گفته دکتر مدبری، مدیرکل دفتر بررسی آلودگی آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست، پسماندهای خطرناک، عامل اصلی آلودگی آب و خاک در کشور هستند.

    طی سال گذشته، این گونه آلودگی‌ها نگرانی‌های بیشتری را برانگیخت تا آنجا که رئیس اداره‌ عوامل شیمیایی مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت، با تشریح خطرهای ناشی از مصرف بی ‌رویه‌ سموم شیمیایی، در این مورد به مسئولان، مردم و کشاورزان هشدار داد.

    بانک جهانی در گزارشی پیرامون آلودگی آب در کشورهای مختلف جهان اعلام کرد که در ایران میزان آلودگی ارگانیک آب ها در سال 1990 برابر با 102 هزار و 689 کیلوگرم در روز بوده که این رقم در سال 2003 به 141 هزار و 982 کیلوگرم در روز افزایش یافته است.

    آتش سوزی در جنگل

    نابودی جنگل‌ها در مناطق مختلف کشور در سال 85 نیز ادامه داشت. غیر از وقوع صدها آتش سوزی در مناطق جنگلی کشور که تنها در استان گلستان تعداد آن 63 مورد اعلام شد و موجب از بین رفتن صدها هکتار از جنگل‌های کشور شد، پروژه‌های دولتی، راه سازی و بزرگ شدن شهرها در از بین بردن جنگل‌ها نقش قابل‌توجهی داشتند.

    مشهورترین این پروژه‌ها که اعتراضاتی را نیز به دنبال داشت، پروژه آزاد راه تهران- شمال است.

    اما همزمان با نابودی جنگل‌ها، گسترش بیابان‌ها در ایران نیز از جمله عوامل منفی تأثیر گذار بر محیط زیست بوده است.‌

    مدیر کل دفتر تثبیت شن و بیابان‌زدایی سازمان جنگل‌ها، مراتع و آب خیزداری کشور نیز در سال گذشته اعلام کرد که 100 میلیون هکتار از مساحت ایران در معرض بیابان زایی قرار گرفته که از این میان 5 تا 7 میلیون هکتار آن اراضی حاصل خیز کشور است.

    به گفته اسماعیل رمضانی، مدیر کل نظارت و بازرسی سازمان محیط زیست، کشته شدن چند محیط‌بان دیگر به دست شکارچیان غیرقانونی در مناطق حفاظت شده ی کشور، تعداد محیط‌بانان جان باخته در سال‌های اخیر را به 100 نفر رساند.

    در عین حال سال 85، سال به حاشیه راندن سازمان‌های غیردولتی فعال در حوزه محیط زیست بود.

    منبع:همشهری


        نظرات دیگران ( )

  • فاجعه گرم شدن زمین
    نویسنده: عظیم جان ابادی چهارشنبه 87/2/25 ساعت 2:40 صبح

    فاجعه گرم شدن زمین

    غیر قابل پیش‌بینی شدن وضعیت آب و هوا

    اگر اهل خواندن روزنامه‌ و اخبار باشید، حتما با پدیده «گرم‌شدن زمین»،‌ «گازهای گلخانه‌ای» و «معاهده کیوتو» آشنایی دارید.

    گرم‌شدن زمین توسط انرژی خورشیدی

    تقریبا تمام مقالات علمی که در سال‌های اخیر در مورد بهینه‌سازی مصرف انرژی و یا استفاده از انرژی تجدید‌پذیر نوشته شده‌اند، هدف خود را جلوگیری از تولید و انتشار دی‌اکسیدکربن و جلوگیری از «گرم‌شدن زمین» ذکر کرده‌اند. اما «گرم‌شدن زمین» دقیقا چیست و چرا از چنین اهمیتی برخوردار است؟

    «گرم شدن زمین» اصطلاحی است که شاید تنها در چند سال اخیر رایج شده و پیش از دهه 90 میلادی، اصطلاح «اثر گلخانه‌ای» و حتی بعضا «اثر پتویی» رواج بیشتری داشته است.

    به طورکلی، زمین ما با انرژی وارده از خورشید، گرمای خود را به دست می‌آورد. این انرژی با برخورد به سطح زمین جذب شده و باعث گرم شدن سطح این کره می‌شود. اما تمام این انرژی جذب سطح زمین نشده و بخش عمده‌ای از آن به محض برخورد با سطح زمین به فضا پراکنده می‌شود.

    گازهای گلخانه‌ای که بیشتر شامل بخار آب، دی‌اکسید کربن، متان و اوزون هستند، مانند شیشه ی گلخانه، جلوی خروج انرژی خورشیدی از سطح زمین را گرفته و باعث گرم‌تر شدن آن می‌شوند.

    در این میان، بخار آب نقشی دوگانه دارد. چرا که به صورت ابر، هنگام ورود انرژی خورشیدی به سوی زمین آن را پراکنده می‌کند. به عبارت دیگر، بخار آب قبل از برخورد نور خورشید به سطح زمین آن را منعکس کرده و پس از جذب و دفع این انرژی در سطح زمین نیز مانع بازگشت آن به فضا می‌شود و زمین را گرم‌تر می‌کند.

    گازهای گلخانه‌ای گرچه علت عمده گرم شدن زمین هستند، اما عوامل دیگری نیز در این پدیده موثرند. به عنوان مثال، می‌دانیم که سطح تیره نسبت به سطح روشن، توانایی بیشتری برای جذب نور خورشید دارد. به همین دلیل، دوده ناشی از موتورهای دیزل نیز که بر سطح ساختمان‌ها رسوب می‌کند و باعث «سیاه‌شدگی» آنها می‌شود، یکی از دلایل گرم شدن زمین است.

    شاید یکی از بزرگ‌ترین بدشانسی‌های تاریخ بشر این مسئله بود که در دهه 70 میلادی دمای میانگین کره زمین به جای آن که طبق نظریه‌های ارائه شده افزایش یابد، کاهش یافت و در نتیجه هواشناسان در عوض نگرانی برای زمینی گرم‌تر، خبر از آغاز یک عصر یخی جدید دادند.

    امروزه می‌دانیم که علت این کاهش یافتن دما، تغییر چرخه لکه‌های خورشیدی بوده و این کاهش دما به صحت نظریه گرمایش جهانی خللی وارد نمی‌کند. با این وجود، کاهش دما باعث شد که اتخاذ تصمیم‌های لازم برای جلوگیری از گرم‌شدن زمین بیش از دو دهه به تاخیر بیفتد.

    مهم‌ترین اثر این گرمایش، شاید تغییر کلی آب و هوای زمین باشد. واقعیت این است که تمام افراد بشر دانسته یا ندانسته به نوعی، بر پایه پیش‌بینی وضع هوا زندگی می‌کنند.

    علاوه بر این که نوع محصولات کشاورزی در هر منطقه بستگی کامل به آب و هوای آن دارد، کاشت و برداشت محصول در منطقه در هر سال نیز زمان مشخصی دارد که بر تجربه کشاورزان از آب و هوای سال‌های قبل استوار است.

    اگر کشاورزان قادر به پیش‌بینی آب و هوای منطقه در سال‌های آینده نباشند، قادر به پیش‌بینی زمان کاشت و برداشت محصول نیز نخواهند بود.  سایر مسائل زندگی نیز بستگی تام به آب و هوا دارد.

    به عنوان مثال، مهندسین بر پایه سابقه آب و هوایی یک منطقه، ساختمان‌های آن منطقه را طراحی می‌کنند و هیچ مهندس طراحی نیست که ساختمانی در منطقه کویری را در برابر برف مقاوم طراحی کند.

    حال این دو مثال را با برف بسیار سنگین سال 1383 در شهر رشت، باران منجر به سیل در مرداد ماه 1385 در شهر کویری ال‌پاسوی آمریکا و توفان‌های سال 2003 در شهر لندن مقایسه کنید.

    در حالی که هواشناسان دوره بازگشت توفان‌های سال 2003 لندن را 30 سال پیش‌بینی کرده بودند، این توفان‌ها در یک هفته دو بار اتفاق افتادند!

    گرم‌شدن زمین باعث غیرقابل پیش‌بینی شدن وضعیت آب و هوا شده و بسیاری از معادلات مورد اعتماد بشر را به هم می‌ریزد.

    بنا بر تخمین روزنامه سان‌فرانسیسکو کرونیکل در سال 1998، خسارات ناشی از بلایای طبیعی مثل توفان، سیل و خشکسالی در دهه 90، سه ‌برابر بیش از این خسارات در دهه 80 بوده است.

    هرچند پیش‌بینی دقیق آب و هوای یک منطقه به دلیل عوامل بی‌شمار دخیل در آن عملا غیرممکن است، اما دانشمندان در مورد این که علت اصلی چرخه هوا در زمین، اختلاف درجه حرارت بین قطب‌های زمین و استواست، اتفاق نظر دارند.

    گرمایش زمین علاوه بر گرم کردن مناطق مختلف، با تغییر اختلاف درجه حرارت بین قطب‌ها و استوا، چرخه کلی هوا را به هم می‌ریزد. یکی از مهم‌ترین دلایل اختلاف شدید آب و هوا بین قاره‌ها، جریان‌های اقیانوسی است.

    معروف‌ترین جریان اقیانوسی که «جریان خلیج» نام دارد، علت اصلی آب و هوای معتدل شمال غرب اروپاست که این منطقه را از تمام نقاط هم‌عرضش روی کره زمین متمایز می‌کند. جریان‌های اقیانوسی به عوامل مختلفی بستگی دارند که اختلاف چگالی بین آب شور و شیرین از جمله این عوامل به شمار می‌رود.

    گرمایش زمین باعث آب شدن یخ‌های قطبی شده و میزان قابل توجهی آب شیرین به اقیانوس‌ها اضافه می‌کند که ممکن است باعث تغییر عمده جریان‌های اقیانوسی شود. اینکه این تغییرات چگونه روی آب و هوای زمین تاثیر می‌گذارند، هنوز مورد بحث دانشمندان است و در این مورد نظریه‌های مختلفی وجود دارد.

    به علاوه بسیاری از گونه‌های جانوری با تغییر سریع آب و هوا منقرض شده و توزیع جغرافیایی بسیاری از این گونه‌ها نیز تغییر می‌کند. سازمان محیط‌‌زیست آمریکا پیش‌بینی می‌کند که جمعیت اردک‌ها در آمریکای شمالی از حدود 5 میلیون به حدود 2/5 میلیون در سال 2060 میلادی برسد.

    جمعیت پنگوئن‌ها در قطب شمال در سال 2001 در مقایسه با سال1950 به حدود نصف رسیده و باز گرم‌شدن زمین علت اصلی این مسئله شناخته شده است.

    بنا بر گزارش مجله معتبر نشنال جئوگرافیک، تا سال 2050 بیش از یک میلیون گونه گیاهی و جانوری در معرض انقراض خواهند بود. به علاوه گونه‌های جانوری با تغییر آب و هوا به سمت مناطق جدید حرکت می‌کنند.

    در انگلستان گونه‌هایی از حشرات که قبلا در جنوب این کشور زندگی می‌کردند، با گرم‌تر شدن قسمت‌های شمالی این کشور به تدریج در شمال کشور نیز دیده می‌شوند.

    خطر حرکت گونه‌های جانوری، شاید در نگاه اول ملموس نباشد، ولی شاید لازم باشد به یاد آوریم که گسترده شدن محدوده زندگی پشه مالاریا به علت گرم‌شدن زمین، یکی از نگرانی‌های اصلی دانشمندان است.

    با توجه به تمام مسائل ذکر شده،‌ طبیعی است که سازمان ملل متحد از کشورهای عضو بخواهد در قالب معاهده‌ای تحت عنوان «معاهده کیوتو» از میزان دی‌اکسیدکربن تولیدی خود بکاهند.

    «معاهده کیوتو» که تاکنون توسط 161 کشور جهان امضا و به رسمیت شناخته شده است، کشورهای جهان را به دو دسته «توسعه یافته» و «در حال توسعه» تقسیم می‌کند.

    کلیه کشورهای «توسعه یافته» که این معاهده را به رسمیت شناخته‌اند، ملزم هستند میزان دی‌اکسیدکربن تولیدی را تا سال‌های 2012-2008میلادی به 5 درصد کمتر از میزان دی‌اکسیدکرین تولیدی در سال 1990 برسانند.

    گرچه کشورهای «درحال توسعه» ملزم به کم کردن میزان دی‌اکسیدکرین تولیدی خود نیستند، با این وجود اگر این کشورها در خاک خود پروژه‌هایی اجرا کنند که میزان دی‌اکسیدکربن را کاهش دهد، «اعتبار کربنی» دریافت می‌کنند که قابل‌فروش به کشورهای توسعه‌یافته است.

    به عبارت دیگر، کشورهای توسعه‌یافته می‌توانند یا از طریق اعمال فناوری‌های جدید میزان دی‌اکسیدکربن را کاهش دهند و یا با پرداخت پول و کمک به کاهش دی‌اکسیدکربن در کشورهای در حال توسعه، خود دی‌اکسیدکربن بیشتری تولید کنند.

    معاهده کیوتو سیاست «تجارت کربنی» در سطح کارخانه‌ها را نیز تشویق می‌کند.

    کارخانه‌هایی که با فناوری‌ جدید از دی‌اکسیدکربن تولیدی خود کاسته‌اند، قادر خواهند بود اعتبار کربنی دریافتی را به کارخانه‌هایی که خروجی آنها هنوز با استانداردهای کربن مطابقت نمی‌کنند، بفروشند.

    متاسفانه معاهده کیوتو هنوز توسط ایالات‌متحده آمریکا و استرالیا به رسمیت شناخته نمی‌شود و از آنجا که آمریکا بزرگ ترین تولید‌کننده دی‌اکسیدکربن در جهان است، حضور این کشور در معاهده کیوتو برای موفقیت این معاهده در کاهش دمای جهان حیاتی است.

    گرچه دولت آمریکا معاهده کیوتو را به رسمیت نشناخته است، بعضی از ایالات این کشور دست به اقدامات پیشگیرانه زده‌اند، برای مثال ایالت کالیفرنیا متعهد شده است گاز دی‌اکسیدکربن را تا سال2020 به میزان 25 درصد کاهش دهد.

    به جز معاهده کیوتو که در سطح بین‌المللی به کاهش دی‌اکسیدکربن می‌پردازد،‌ در سطح خانگی نیز برای کاهش دی‌اکسیدکربن اقدامات زیادی می‌توان انجام داد. روزانه میزان زیادی دی‌اکسیدکربن به علت مصرف انرژی در خانه‌ها تولید می‌شود که به راحتی می‌توان این میزان را کاهش داد.

    برای مثال، بسیاری از ما ماشین لباسشویی را قبل از پر شدن روشن می‌کنیم و میزان قابل‌توجهی انرژی را هدر می‌دهیم. استفاده از لامپ‌های کم‌مصرف که عمری طولانی دارند، به جای لامپ‌های معمولی هنوز تقریبا در هیچ‌یک از کشورهای جهان معمول نیست، با وجود این که استفاده از آنها مبلغ قبض برق را تا حدود زیادی کاهش می‌دهد.

    با وجود تشویق فراوان مردم به استفاده از وسایل نقلیه عمومی و حتی پیاده‌روی، هنوز بیشتر ما خودرو شخصی‌مان را ترجیح می‌دهیم. اکثر ما به جای عایق کردن بهتر خانه، کولر و بخاری را ساعت‌ها روشن می‌گذاریم و به مسائلی چون پرینت گرفتن روی هر دو روی کاغذ توجه نداریم.

    همه این مسائل، به‌ظاهر کوچک به نظر می‌رسند، ولی در کاهش گرم‌شدن زمین موثرند. جلوگیری از روند گرمایش، فقط با کاهش مصرف انرژی و استفاده مجدد و بازیافت منابع طبیعی امکان‌پذیر است و این همه تنها با همکاری تک‌تک ما میسر خواهد بود.

    پژوهش درباره گرم شدن زمین

    اولین تحقیقات در مورد بالا رفتن درجه حرارت زمین، بیش از 100 سال پیش توسط شیمی دان معروف سوئدی، آرنیوس، آغاز شد. آرنیوس در سال 1896 میلادی ادعا کرد که اضافه کردن دی‌اکسید کربن به جو زمین، باعث بالا رفتن درجه‌ حرارت زمین خواهد شد.

    از آنجا که اکثر دانشمندان در آن زمان معتقد بودند که عوامل دیگری چون جریان‌های اقیانوسی خیلی بیشتر از آلودگی‌های تولید‌شده به دست ‌بشر در آب و هوای زمین موثرند، این تحقیق چندان جدی گرفته نشد.

    بخش دوم تحقیقات در این زمینه هنگامی آغاز شد که ثابت گردید دی‌اکسید کربن قادر به مسدود کردن مسیر اشعه ی‌ با طول موج بالا و بازگرداندن آن به سطح زمین است. با این وجود هنوز دانشمندان معتقد بودند که اقیانوس‌های زمین، قادر به جذب تمام دی‌اکسیدکربن تولیدی بشر هستند و لذا این گاز قادر به افزایش درجه حرارت زمین نخواهد بود.

    اما ادامه پژوهش‌ها نشان داد اقیانوس‌ها تنها قادر به جذب یک ‌سوم از دی‌اکسیدکربن هستند و دو سوم از گاز تولید شده در جو زمین باقی می‌ماند. پس از این در دهه 60 میلادی بود که گرمایش جهانی یک تهدید جدی تلقی و مطالعات جدیدی روی آن آغاز شد.

    در ادامه این تحقیقات در موسسه اقیانوس‌شناسی آمریکا، دکتر کیلینگ که عملا به عنوان کاشف پدیده گرمایش جهانی تلقی می‌شود، نمودارهای خود را از میزان دی‌اکسیدکربن جو ارائه داد.

    این نمودارها نشان می‌دادند که این گاز به سرعت در مناطق مختلف زمین در حال افزایش است.

    علی فرنود


        نظرات دیگران ( )

  • تاثیر فعالیت‌های بشری در تغییرات آب و هوا
    نویسنده: عظیم جان ابادی چهارشنبه 87/2/25 ساعت 2:40 صبح

    تاثیر فعالیت‌های بشری در تغییرات آب و هوا

    کره زمین به طور طبیعی در اثر تابش خورشید گرم می‌شود، اما در اینجا منظور ما از گرم شدن زمین، پدیده دیگری است، پدیده‌ای که به گرم شدن زمین کمک می‌کند و شاید اصلا به آن توجه نداشته باشیم.

    افزایش گازهای گلخانه ای در اتمسفر

    منظور از«گرم شدن زمین» افزایش میانگین دمای زمین است. «تغییر آب و هوا» در اثر این افزایش دما به وجود می‌آید. گرم شدن زمین موجب تغییر الگوی بارش باران و برف، افزایش سطح آب دریاهای آزاد و کاهش سطح آب دریاچه‌ها و تاثیرات وسیع بر گیاهان و حیات وحش و انسان‌ها می‌شود.

    یکی از مواردی که تا قبل از افزایش فعالیت‌های بشر، به عنوان نوعی ابزار ایمن ‌سازی برای زمین به حساب می ‌آمد گازهای گلخانه ‌ای بودند، یعنی مجموعه ‌ای از گازها که مقداری از انرژی خورشید را در جو زمین نگه می‌ دارند و باعث گرم شدن جو می ‌شوند‍‍ که شامل بخار آب (H2O)، دی اکسیدنیتروژن (NO2)، دی اکسیدکربن (CO2) و متان (CH4) است.

    بد نیست بدانید که اگر این گازها در جو نبودند، انرژی گرمایی خورشید مجددا به فضا بر می‌گشت و به این ترتیب هوای زمین 33 درجه سانتیگراد سردتر از الان می‌شد.

    اثر گلخانه‌ای، کره زمین را به اندازه‌ای گرم نگه می دارد که ما انسان‌ها بتوانیم بر روی آن زندگی کنیم. اما اگر اثر گلخانه ای شدت یابد، ممکن است دمای زمین به قدری زیاد شود که ما و بقیه گیاهان و جانوران نتوانیم گرمای آن را تحمل کنیم.

    شاید باور نکنید که انسان‌ها هم می‌توانند آب و هوای زمین را تغییر دهند. دانشمندان می‌گویند اکثر فعالیت‌های انسان‌ها گاز گلخانه‌ای تولید می‌کند. پس از انقلاب صنعتی و اختراع انواع ماشین‌آلات صنعتی، انسان ها با فعالیت های کشاورزی و صنعتی چهره زمین و آب و هوای آن را دگرگون ساختند.

    با شروع انقلاب صنعتی روش زندگی مردم عوض شد. قبل از آن مقدار گازهای گلخانه ای در جو کم بود، اما با رشد جمعیت و افزایش استفاده از نفت و زغال سنگ ترکیب گازهای اتمسفر نیز تغییر کرد. طوری که در حال حاضر، غلظت گازهای گلخانه‌ای از حدود 270 واحد به 367 واحد رسیده است.

    بشر برای انجام کارهای خود به انرژی نیاز دارد و این انرژی را از غذا تامین ‌می‌کند. همچنین برای روشنایی و گرم کردن خانه‌ نیازمند انرژی است. اتومبیل‌ها برای حرکت به سوخت نیاز دارد. ماشین‌های صنعتی نیز به انرژی نیاز دارند. اکثر انرژی‌های لازم برای موارد فوق به طور مستقیم یا غیر مستقیم از سوخت‌های فسیلی مثل نفت و گاز و زغال‌سنگ به دست می‌آید.اینها سوخت‌هایی هستند که سوزاندن آنها گاز گلخانه‌ای آزاد می‌کند!!!

    آیا می‌دانید که چه وقتی گازهای گلخانه‌ای را به هوا می‌فرستید؟ هر وقت که: تلویزیون تماشا می کنید، با کامپیوتر بازی می کنید، از کولر یا فن کوئل استفاده‌ می‌کنید، از استریو ضبط استفاده می‌کنید، چراغ را روشن می کنید، لباس‌هایتان را می شویید یا اطو می‌کنید، سوار اتومبیل می شوید، غذایتان را در مایکروویو گرم می کنید، از بخاری گازی یا نفتی استفاده می‌کنید، به تولید گازهای گلخانه‌ای در هوا کمک می‌کنید.

    دلیل ‌آن هم کاملا مشخص است، چون ما برای انجام این کارها به برق و سوخت نیاز داریم که با فعالیت نیروگاه‌های زغال‌سنگ و نفت این نیاز را برطرف می‌کنیم، علاوه بر این، پالایشگاه‌ها نیز برای تصفیه نفت خام و تولید نفت و بنزین، سوخت مصرف می‌کنند.

    سوزاندن نفت و زغال‌سنگ هم گاز گلخانه‌ای تولید می‌کند. پس هر چه شما بیشتر برق مصرف کنید، نیروگاه‌ها از سوخت بیشتری استفاده می‌کنند و در نتیجه گاز گلخانه‌ای زیادتری تولید می‌شود.

    گرم شدن زمین توسط انرژی خورشیدی

    چرا نمی‌خواهیم زمین گرم تر شود؟

    بعضی وقت ها مسائل کوچک می‌توانند به مشکلات بزرگی تبدیل شوند! مثلا به مسواک زدن دندان‌هایتان فکر کنید. اگر شما یک روز مسواک نزنید، هیچ اتفاق خاصی نمی‌افتد، اما آیا می‌دانید اگر یک ماه دندان‌هایتان را مسواک نزنید، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ این همان چیزی است که برای زمین نیز اتفاق می‌افتد.

    اگر دمای هوا فقط چند روز، بالاتر از حد طبیعی باشد، چندان مهم نیست، چون دمای زمین تقریبا ثابت می‌ماند. اما اگر دمای هوا مدت زیادی بطور مداوم بالا برود، کره زمین با مشکلات اساسی مواجه خواهد شد.

    دمای متوسط زمین در طول قرن گذشته تقریبا 5/0 درجه سانتیگراد افزایش یافته‌است؛ دانشمندان انتظار دارند که در طول 100 سال آینده متوسط دمای زمین 5/1 تا 5/3 درجه سانتیگراد افزایش یابد.

    شاید فکر کنید «این که چیزی نیست»، اما همین مقدار می‌تواند آب و هوای زمین را به طور بی سابقه‌ای تغییر دهد. زمانی‌که این پدیده رخ دهد، ممکن است تغییرات بزرگی در سطح آب اقیانوس‌ها، مزارع کشاورزی و هوایی که تنفس می‌کنیم یا آبی که می‌نوشیم، رخ دهد.

    با گرم شدن آب و هوا و تاثیر آن بر مزارع کشاورزی، منابع غذایی انسان‌ها کاهش می‌یابد، آب بیشتری بخار می‌شود و در نتیجه انسان ها با کمبود آب شیرین مواجه خواهند شد. این تغییرات روی حیوانات و گیاهان هم تاثیر منفی می‌گذارد.

    اگر این تغییرات به آرامی اتفاق بیافتد، جانوران و گیاهان خود را با آن وفق می‌دهند، اما اگر این تغییرات خیلی سریع اتفاق بیافتد، حیات وحش با خطرات جدی روبرو می‌شوند، مثلا پرندگان و جانورانی که در فصل‌های مختلف سال به جاهای دیگر مهاجرت می‌کنند، ممکن است مکان مناسبی را برای مهاجرت پیدا نکنند و یا غذایی برای خوردن نداشته ‌باشند.

    مقدار آب دریاها در اثر ذوب شدن یخ‌های قطبی افزایش می‌یابد و از سوی دیگر بر اثر افزایش دما، آب دریاها و اقیانوس ها منبسط می‌شود. اگر آب اقیانوس منبسط شود، فضای بیشتری را اشغال می‌کند و در نتیجه سطح آب دریاها بالا می‌آید. سطح آب دریا ممکن است در قرن آینده چند سانتیمتر یا حداکثر 1 متر بالا بیاید.

    در این صورت مردمی که خانه‌هایشان در کنار ساحل دریا قرار دارد و جزیره‌نشینان، خانه‌های خود را از دست می‌دهند و مزارع ساحلی هم به زیر آب می‌روند. در اثر بالا آمدن آب دریا منابع آب شیرین نیز غیرقابل استفاده می‌شوند.

    مدل‌هاى جوی پیش‌بینى می‌کنند تا سال 2100، دماى کره زمین از 1 تا 5/3 درجه سانتی‌گراد افزایش یابد و این مقدار بیش از تغییرات دمایى در 10 هزار سال گذشته خواهد بود، بنابراین اتحاد کشورها به منظور کنترل و تثبیت گازهاى گلخانه‌اى منتشره یک ضرورت است.

    آزاده بهشتی

        نظرات دیگران ( )

  • مطالبات زیست‌محیطی، مدعی‌العموم ندارد
    نویسنده: عظیم جان ابادی چهارشنبه 87/2/25 ساعت 2:40 صبح

    مطالبات زیست‌محیطی، مدعی‌العموم ندارد

    تخریب کوهستان و دامنه‌های آن برای ساخت و ساز، دفع غیراصولی زباله، نبود برنامه‌های راهبردی و کارساز برای تقلیل کاهش آلودگی هوا، اشغال حریم رودخانه‌ها، تجاوز و تعدی به عرصه‌های منابع طبیعی و معضلات دیگر که امروز با آن مواجه هستیم بیش از پیش ضرورت وجود شوراهایی با رویکرد زیست‌محیطی را خاطر نشان می‌سازد.

    تخریب کوهستان

    مطالبات زیست‌محیطی در قانون شوراها جایگاه خاصی دارد. از جمله در قانون شوراهای اسلامی مصوب 1/3/1375، ذیل ماده 71 از مواردی نظیر: «بررسی و شناخت کمبودها، نیازها و نارسایی‌های اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی... حوزه انتخابیه...» و «نظارت بر امور بهداشت حوزه شهر» به عنوان وظایف شوراها یاد شده است.

    همچنان‌که ذیل ماده 68 تصریح شده: «نظارت بر حسن اجرای مقررات مربوط به حفاظت و بهسازی محیط‌زیست روستا و بهره‌برداری از منابع طبیعی و جلوگیری از فرسایش خاک و حفظ عمران مزارع، باغ‌ها، مراتع، جنگل‌ها، محدوده‌های زیست‌محیطی...» و «بررسی برنامه‌های پیشنهادی ارگان‌های اجرایی در زمینه‌های اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، بهداشتی...» از وظایف و اختیارات شورای اسلامی روستاهاست.

    این موارد و دیگر نکات مرتبط با محیط‌ زیست که در قانون شوراهای اسلامی شهر و روستا به صراحت و یا به تلویح از آن یاد شده، نقش و اهمیت این نهادهای مردمی را در حفظ و نگاهداشت محیط‌ زیست خاطر نشان می‌سازد.

    با این همه، در دوره‌های پیشین انتخابات شوراها، معضلات و مسایل زیست‌محیطی محور یا رئوس برنامه‌های هیچ‌یک از نامزدهای تبلیغاتی نبوده است. اما آنچه در این میان مایه دلگرمی است، آن‌که زمزمه‌هایی در خصوص مطالبات زیست‌محیطی از گوشه و کنار به گوش می‌رسد و این امید را در دل زنده می‌کند که داوطلبان شوراها حداقل ناگزیر به طرح این مطالبات به عنوان یکی از محورهای برنامه‌های انتخاباتی خود خواهند بود.

    کلاردشت یکی از مناطقی است که سازمان‌های مردم نهاد آن، در طرح مطالبات زیست‌محیطی پیشگام شده و در نشستی که 9 آذرماه 1385 به اهتمام انجمن حامیان میراث طبیعی و گردشگری کلاردشت و انجمن کوه‌نوردان ایران در این منطقه برگزار شد با دعوت از نامزدهای انتخابات شورای شهر و اهالی، وظایف شوراها را در حفظ محیط‌زیست با استناد به قانون شوراها یادآور شدند.

    در این نشست که حدود 200 نفر از اهالی کلاردشت، شامل جمعی از فرهنگیان، کوه‌نوردان، نامزدهای شوراها و قشرهای مختلف مردم، نیز برخی فعالان سازمان‌های مردم نهاد زیست‌محیطی رشت، تنکابن، عباس‌آباد و تهران حضور داشتند سخنرانان با اشاره به بند 11 ماده 71 قانون شوراها که طی آن «همکاری با شهرداری جهت تصویب طرح حدود شهر با رعایت طرح‌های هادی و جامع شهرسازی...» در شمار وظایف شوراها قلمداد شده و نیز با استناد به بند 20 همین ماده قانونی که «تصویب مقررات لازم جهت اراضی غیرمحصور شهری از نظر بهداشت و آسایش عمومی و عمران و زیبایی شهر» را از وظایف شورا‌ها دانسته است، بر ضرورت رعایت این قوانین و ملزم ‌ساختن سازندگان به رعایت حدود شهر در این منطقه تاکید کردند و یادآور شدند چنانچه طی دهه اخیر، شوراها مطالبات زیست‌محیطی را محور کارهای خود قرار می‌دادند، امروز با این حجم ساخت‌ و ساز در کلاردشت مواجه نبودیم؛ ساخت و سازهایی که آثار زیانبار متعدد زیست‌محیطی برای منطقه در پی داشته است.

    گفته می‌شود ساخت و سازهای غیرمجاز و سودآور در منطقه کلاردشت تا آنجا پیش رفته که اینک در بخش‌هایی از این منطقه، زمین به بهای گرانی خرید و فروش می‌شود. اسفبارتر آن‌که زمین‌خواران و دلالان و بورس‌بازان عرصه ساخت و ساز و زمین نه‌ تنها کلاردشت را به ورطه نابودی کشانده‌اند که اینک دامنه این بلای خانمان‌سوز تمام عرصه‌های شمال کشور را فرا گرفته است.

    برای نمونه، منطقه ولشت و دریاچه آن که تا چندی پیش محیطی دنج و آرام برای استراحت و تفرج گردش‌گران محسوب می‌شد، اینک در دست همین دلالان و بورس‌بازان قطعه قطعه شده و هر قطعه از آن از قرار متری 40 تا 100 هزار تومان به فروش می‌رود و این همه به دلیل آن است که مطالبات زیست‌محیطی در برنامه‌ها و محورهای نمایندگان مجلس و شوراهای اسلامی شهر و روستا جایی ندارد.

    به عبارت دیگر در یک جمله می‌توان گفت "مطالبات زیست‌محیطی، مدعی‌العموم ندارد."

    اسدالله افلاکی


        نظرات دیگران ( )

  • گامی برای اشاعه حفظ محیط ‌زیست
    نویسنده: عظیم جان ابادی چهارشنبه 87/2/25 ساعت 2:39 صبح

    گامی برای اشاعه حفظ محیط ‌زیست

    جایگاه محیط ‌زیست در کشور ما کجاست؟ آیا افراد جامعه با اهداف سازمان حفاظت محیط‌ زیست آشنایی کامل دارند؟

    طبیعت سبز و آلودگی هوای شهر

    چند درصد مردم (اعم از تحصیل کرده و غیر تحصیل کرده) به طور کامل از مضمون اصل 50 قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران آگاهی دارند و حدود وظایف آن را می‌دانند؟

    چند درصد از شرکت های مهندسین مشاور، اعم از عمرانی- توسعه شهری و برنامه‌ریزی- معدن کاری و ژئوتکنیک با دید مثبت اهداف این سازمان را پذیرا هستند؟ شاید بسیاری از آنها این موضوع را فقط به خاطر اجرای پروژه پذیرا باشند و طبق نظر این سازمان عمل کنند. اما در مقابل از سازمان حفاظت محیط ‌زیست چه انتظاراتی باید داشت؟

    برخی پرسش‌هایی که در این زمینه مطرح است عبارتند از:

    - سازمان حفاظت محیط‌ زیست به منظور اشاعه تفکر زیست ‌محیطی در جامعه چه برنامه‌هایی را ارائه داده است؟

    - آیا پرسشنامه‌ای مبنی ‌بر آگاهی مردم عادی از اهداف سازمان تهیه شده است؟

    - آیا براساس داده‌های پرسش‌نامه، برنامه‌ریزی های آموزشی در جهت رفع نقاط ابهام طراحی شده است؟

    به‌رغم آن که، برای رفع مشکلات زیست ‌محیطی اعم از آلودگی هوا، خاک و آب موجود در کشور، برخی حرکت‌های اجرایی را از طرف سازمان شاهد بوده‌ایم، ولی به نظر می‌رسد در پیشبرد اهداف آن چندان اثری ندارد، زیرا این حرکت‌ها اغلب در چارچوب‌های اداری و قانون ارائه می‌شود.

    در صورتی که باید فرهنگ مردم را درباره حفاظت از محیط ‌زیست ارتقا داد و برنامه‌های کنترلی و اجرایی با مشارکت مردم انجام گیرد.

    مردم از اهداف استراتژیک سازمان اطلاع چندانی ندارند، به همین جهت ضروری است تا سازمان در راستای اهداف خود برنامه‌های آموزشی مختلفی را در قالب برنامه‌های رادیو و تلویزیون و نمایش های میان پرده، مسابقه و سرگرمی هنری هدفمند با کمک متخصصین و کارشناسان و هنرمندان طراحی و اجرا کند.

    افزون بر این، سازمان حفاظت محیط ‌‌زیست می‌تواند در تعامل با شورای شهر، در زمینه محیط‌زیست برنامه‌های آموزشی کاربردی در سطح محله، منطقه، استان و کشور طراحی و اجرا نماید. این برنامه‌ها باید متناسب با موقعیت جغرافیایی و سطح آگاهی محل طراحی شود و پس از تصویب و تایید پروژه از طرف سازمان و شورای شهر با نظارت کامل این دو نهاد توسط مردم به اجرا درآید.

    نکته قابل توجه آن که طراحی پروژه‌ها باید به گونه‌ای باشد که سبب ایجاد انگیزه در مردم شود. یکی از راه‌های ترغیب و ایجاد انگیزه، اعلام نتیجه خدمات و مشارکت مردمی از سوی رسانه‌های گروهی و قدردانی مسئولان از مردم است. در خصوص واحدهای تولید و صنعتی که با مسائل زیست‌ محیطی درگیر هستند می‌توان برای کاهش عوامل آلاینده برنامه‌های کوتاه‌مدت آموزشی اجرا کرد.

    در این برنامه‌ها ضمن آشنا ساختن کارکنان واحدهای تولیدی و صنعتی با پیامدهای ناگوار عوامل آلاینده، بهتر است امتیازات تشویقی مختلفی در نظر گرفته شود تا این فرهنگ در جامعه نهادینه شود.

    علاوه بر همه موارد یادشده نکته‌ حایز اهمیت به کارگیری نیروهای متخصص در این زمینه است، بویژه آن که امروزه یکی از معضلات جامعه ما نرخ بیکاری نیروی جوان است که قشر تحصیلکرده درصد بالایی از آن را به خود اختصاص داده است و با توجه به ظرفیت محدود پذیرش نیروی انسانی توسط ارگان‌های دولتی و حتی غیردولتی می‌بایست در پی راهکارهای منطقی و قابل اجرا باشیم.

    یکی از راه‌های زمینه‌ساز اشتغال نیروی تحصیل کرده جامعه می‌تواند توسط سازمان حفاظت محیط‌ زیست با همکاری سایر ارگان های دولتی نظیر شهرداری، شورای شهر، مدیریت مشارکت‌های مردمی طراحی شود و با بکارگیری فارغ‌التحصیلان رشته محیط‌ زیست و منابع طبیعی و رشته‌های وابسته که هر سال بر تعداد آنها افزوده می‌شود از درصد بیکاران قشر تحصیل کرده کاست.

     جلال فصل بهار


        نظرات دیگران ( )

       1   2      >

  • لیست کل یادداشت های این وبلاگ
  • ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
    ادرس جدید سایت
    کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
    کتامین
    روشهای نوین ترک سیگار
    [عناوین آرشیوشده]