عدم تحرک و شکستگی استخوان
شکستگی‌های استخوانی یکی از شایع‌ترین مشکلاتی است که در سنین پیری و میانسالی گریبان گیر افراد می شود.
اگر در خانم‌های مسن این مشکل را عمدتاً به پوکی استخوان نسبت می دهند، اما ظاهراًَ در مردان این مشکل دلایل دیگری می تواند داشته باشد، دلیل جالبی مثل عدم تحرک.
مطالعات جدید محققان سوئدی نشان می دهد مردان بی تحرک به شکل قابل ملاحظه‌ای در معرض خطر انواع شکستگی‌های استخوانی، به خصوص شکستگی لگن هستند. این محققان گزارش کرده‌اند، حتی بعد از کنترل سلامت و تغییرات رفتاری، مردان کم فعال و فاقد تحرک، 5/1 برابر بیشتر از مردان فعال و همسن و سال خود از شکستگی استخوان رنج می برند و 2 برابر بیشتر در معرض خطر شکستگی لگن قرار دارند.
گرچه محققان نسبت به مکانیسم ایجاد کننده این مسئله چندان مطمئن نیستند، اما بر طبق نظریه آنها ورزش ممکن است با افزایش قدرت اسکلتی و توده عضلانی و بهبود تعادل در پیشگیری از این شکستگی‌ها نقش داشته باشد. مردان فعال در این تحقیق بیش از 3 ساعت در هفته فعالیت شدید بدنی داشتند.
محققان، سوابق سلامت تعداد 2205 مرد در دامنه سنی 49 تا 51 سال را بررسی کردند و سپس آنها را به مدت 35 سال تحت نظر قرار دادند. در خلال این مدت طولانی 482 مرد دست کم یک بار دچار شکستگی شدند. مردان مجدداً در سنین 60، 70، 77 سالگی و 82 سالگی مورد معاینه قرار گرفتند.
در پایان دوره پیگیری، 896 نفر از این مردان هنوز در قید حیات بودند. طی هر پنج بررسی سؤالات یکسانی نظیر تماشای تلویزیون و انجام کارهای فاقد تحرک، دوچرخه سواری یا پیاده روی تفریحی و یا ورزش منظم از آنها پرسیده شد.
دانشمندان همچنین برای اندازه‌گیری تناسب فیزیکی افراد از آنها تست ورزش گرفته و از عضلاتشان نمونه برداری کردند.
این آزمایش‌ها نشان داد که بالا بودن تناسب، با افزایش میزان ورزش نسبت مستقیم دارد. محققان با مرتبط کردن سوابق و عناوین شغلی افراد توانستند اطلاعات مربوط به میزان فعالیت حین کار را نیز در مطالعه خود بگنجانند.
آنها دریافتند مردانی که دارای بالاترین سطح فعالیت بدنی بوده‌اند، کمتر از بقیه دچار شکستگی شده و مردان با حداقل تحرک، بیش از بقیه با شکستگی استخوانی روبرو شده بودند. همانطور که قبلاً نیز ذکر شد تمامی انواع شکستگی در این افراد دیده می شد، اما شکستگی لگن بالاترین میزان شکستگی را شامل می شد.
علاوه بر این مردانی که بر میزان فعالیت‌های ورزشی خود افزوده بودند، کاهش چشمگیری در میزان بروز شکستگی‌های استخوانی داشتند.
دکتر کارل میشائیلسن سرپرست تیم تحقیقاتی و پرفسور جراحی و اپیدمیولوژی دانشگاه آپسالا سوئد می گوید: "برای ورزش کردن هیچ وقت دیر نیست." اما او از ارائه یک توصیه ورزشی مشخص اکراه دارد. او می گوید: "شما نمی توانید به یک مرد 85 ساله بگویید که به مدت 3 ساعت در هفته تمرینات سنگین ورزشی داشته باشد. ما فقط می توانیم از این مردان بخواهیم که فعالیت‌های عادی روزمره خود را انجام دهند. ما دقیقاً نمی دانیم کدام فعالیت‌های بدنی بیشترین فایده را برای آنها دارد."
محققان متغیرهای متعددی را که ممکن بود روی فعالیت بدنی و بروز شکستگی تأثیرگذار باشند، کنترل کردند؛ مانند: سیگار کشیدن، ورزش‌های رزمی، مصرف الکل، شاخص توده بدنی، سینه دردی که خود فرد گزارش داده باشد، درد پشت یا مفاصل. به‌علاوه ی تعداد زیادی بیماری شامل بیماری‌های قلبی -عروقی، معدی- روده‌ای، عصبی، التهابی و چندین و چند بیماری دیگر.
دکتر الیزابت شین، پروفسور بیماری‌های داخلی و پوکی استخوان در دانشگاه کلمبیا که البته در این تحقیق مشارکت نداشت، از روش و نتایج این تحقیق کاملاًبه هیجان آمد. او می گوید: "تست ورزش و نمونه برداری از عضلات باعث تثبیت نتایج جالب توجه این تحقیق شده است.
ما همواره فعالیت بدنی را به بیماران خود پیشنهاد می کنیم و به نظر می رسد رعایت این مسئله برای کاهش خطر شکستگی بسیار مفید خواهد بود."
*مطالب مرتبط:
