آلرژى در بهار
فصل بهار فصل گل کردن، شکوفه دادن گیاهان و درختان و زیبایى هاى چشم نواز حاصل از آنها است. اما گل ها و شکوفه ها در واقع اندام هاى تولید مثل گیاهان هستند و براى تولید دانه گرده افشانى مى کنند. باران هاى بهارى و رطوبت بالا آلرژى فصلى به وجود مى آیند. از طرف دیگر آلرژى ممکن است زمینه ساز بیمارى هاى دیگرى شود. التهاب مخاط همچنین امکان رشد قارچ ها و لچک ها را فراهم مى آورد و این جانداران نیز براى تکثیر خود دانه هاى ریزى با نام «هاگ» یا «اسپور» را از خود رها مى کنند. اما این گرده ها براى افرادى که به آنها حساسیت دارند، سفیران بیمارى هستند و بهار را براى آنها به فصلى آزار دهنده بدل مى کنند.
گرفتگى، آبریزش بینى، عطسه هاى مکرر، قرمزى، خارش چشم ها، خس خس سینه و سردرد از علائمى است که در نتیجه این بینى در نتیجه حساسیت یا دینیت آلرژیک ممکن است فرد را مستعد ابتلا به سینوزیت عفونى کند.
علائم آلرژى که در ابتدا محدود به چند هفته در فصل بهار است ممکن است در سال هاى متوالى طولانى شود و در همه فصول فرد را ناراحت کند.
افراد دچار حساسیت با رعایت برخى نکات مى توانند باعث پیشگیرى از بروز علائم در خود شوند از جمله:
- بسته نگه داشتن پنجره ها در وسط صبح و اول غروب که میزان گرده ها در هوا در حداکثر میزان خود است.
- استفاده از دستگاه هاى تهویه مطبوع و سایر وسایل تصفیه هوا.
- بالا بردن شیشه اتومبیل ضمن مسافرت در جاده.
- به چشم زدن عینک آفتابى براى جلوگیرى از ورود گرده ها به چشم.
- استفاده از ماسک براى استنشاق نکردن مواد حساسیت زا.
- محدود کردن فعالیت هاى خارج از خانه در صورت امکان و دوش گرفتن پس از برگشتن از بیرون براى زدودن گرده هایی که به بدن چسبیده اند.
اما بسیارى از مبتلایان به آلرژى مجبورند براى رفع علائم از داروهاى مختلف ضدحساسیت استفاده کنند. رایج ترین این داروها آنتى هیستامین ها هستند که به اشکال و نام هاى مختلف در بازار دارویى موجودند. مشکلى که داروهاى آنتى هیستامین قدیمى تر ایجاد مى کردند عوارض جانبى ناراحت کننده آنها و مهمتر از همه خواب آلودگى و اختلال در تمرکز بود که افراد را در انجام کارهاى روزانه دچار مشکل مى کرد و احتمال سوانح و تصادفات را افزایش مى داد. خوشبختانه با به بازار آمدن نسل جدید داروهاى آنتى هیستامین این مسئله تا حد زیادى برطرف شده است. به غیر از این داروها، انتخاب هاى درمانى دیگر از جمله داروهاى کورتونى استنشاقى هم براى رفع علائم حساسیت در اختیار قرار دارند. متخصصان آلرژى در برخى از بیماران دچار آلرژى از روش ایمنى درمانى یا حساسیت زدایى استفاده مى کنند. در این شیوه ابتدا با انجام تست هاى پوستى نوع ماده آلرژى زا مشخص مى شود و سپس مانند واکسیناسیون، آن ماده را تدریجاً از مقادیر کم به طور متوالى به فرد تلقیح مى کنند تا دستگاه ایمنى فرد نسبت به آن مقاوم شود به این ترتیب نه علائم آلرژى بلکه خود آن درمان مى شود.
