نوع کم خونی برای درمان مهم است

نوع درمان بستگی به میزان حاد بودن کم خونی دارد. این بیماری را می ‌توان با تعویض خون، مصرف دارو یا پیوند مغز استخوان درمان کرد. کم خونی برای پیشرفت در بدن به گذر زمان احتیاج دارد. در آغاز ممکن است هیچ علائمی بروز نکند و یا علائم بیماری بسیار خفیف باشد، اما با پیشرفت بیماری می ‌توان شاهد علائمی چون خستگی، ضعف، عدم توانایی در کار و تحصیل، کاهش دمای بدن، رنگ پریدگی پوست، ضربان سریع قلب ، کوتاهی تنفس‌، درد سینه، سرگیجه، تحریک پذیری، کرختی و سردی دست‌ها و پاها و سردرد بود.

تشخیص این بیماری با انجام یک آزمایش خون امکان پذیر است. در صورت مثبت بودن جواب آزمایش و ابتلا به کم خونی، انجام آزمایشات دیگری نیز برای تشخیص نوع آن ضروری است.

انتخاب نوع درمان کم خونی بستگی به علت بروز آن دارد. برای مثال، نحوه درمان کم خونی گلبول‌های داسی شکل با نحوه درمان کم خونی ناشی از رژیم غذایی فاقد آهن یا فولیک اسید متفاوت است. از این رو برای کشف بهترین روش معالجه باید به متخصص مربوطه مراجعه کرد.
با روش‌های گوناگونی می ‌توان مانع از بروز برخی انواع کم خونی شد که مجموعه‌ای از آنها در زیر آمده است:

1- مصرف غذاهای حاوی آهن زیاد از جمله گوشت قرمز، ماهی، مرغ، تخم ‌مرغ، میوه‌های خشک شده، عدس و لوبیا، سبزیجات سبز برگ پهن مانند اسفناج، کلم و یا غله‌های غنی شده با آهن.

2- مصرف مواد خوراکی که جذب آهن را در بدن افزایش می‌ دهند؛ مانند آب پرتقال، توت فرنگی، کلم و یا سایر میوه‌ها و سبزیجات حاوی ویتامین C.

3- خودداری از نوشیدن قهوه و چای همراه با وعده‌های غذایی، چرا که این نوشیدنی‌ها جذب آهن در بدن را دشوار می ‌کند.

4- کلسیم جذب آهن را مشکل می ‌کند، لذا برای به کار گرفتن بهترین روش برای مصرف کلسیم به میزان مناسب و کافی، با پزشک متخصص باید مشورت کرد.

5- اطمینان از مصرف کافی فولیک اسید و ویتامین  B12 در رژیم غذایی

6- مشاوره با پزشک برای خوردن قرص‌های مکمل آهن، چرا که مصرف این قرص بدون مشورت با فرد متخصص صحیح نیست. این قرص‌ها در دو نوع فروس و فریک ارائه می ‌شوند. جذب فروس در بدن بهتر صورت می‌ گیرد، اما اثرات جانبی مانند تهوع، استفراغ و اسهال در پی دارد با این حال این اثرات جانبی را می‌ توان با کمک برخی اقدامات کاهش داد، از جمله اینکه ابتدا با نیمی از دوز تجویز شده شروع کرد و به تدریج آن را به دوز کامل رساند.

قرص را باید در دوزهای تقسیم شده مصرف کرد. قرص را همراه با غذا مصرف کرد و اگر نوعی از قرص آهن مشکلاتی ایجاد می‌ کند با متخصص مربوطه برای مصرف نوع دیگر مشورت کرد.

7- زنانی که باردار نیستند، اما در سن بارداری قرار دارند، باید هر 5 تا 10 سال یک بار آزمایش کم خونی بدهند. این امر حتی در شرایط سلامت هم باید صورت گیرد. انجام این آزمایش‌ها باید از زمان نوجوانی آغاز شود.

8- همچنین زنانی که باردار نیستند و در سن بارداری قرار دارند، در صورت داشتن علایمی چون عادت ماهانه ی شدید و طولانی، مصرف آهن کم و یا تشخیص قبلی ابتلا به کم خونی باید هر سال آزمایش خون بدهند.

اکثر افراد از طریق یک رژیم غذایی سالم و منظم می‌ توانند از غذاهای سرشار از آهن استفاده کنند، اما برخی افراد نمی ‌تواند آهن کافی به دست آورند که مهم ترین این افراد دختران نوجوان و زنان در سن بارداری هستند که در هر عادت ماهانه خون زیادی را از دست می ‌دهند یا بیش از یک بچه دارند و یا از IUD استفاده می‌ کند.

کودکان نوپا و زنان باردار نیز در این گروه هستند. این افراد باید به طور دوره‌ای آزمایش کم خونی بدهند و در صورت فقر آهن، حتماً با مشورت پزشک از مکمل‌های آهن استفاده کنند که نحوه درمان مشکل آنها بر عهده پزشک است

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]