اثرات گیاه آلوئه بر زخم پوستی

استفاده از داروهای گیاهی در درمان آسیب های پوستی مانند زخم و سوختگی با انجام تحقیقات مختلف و تأیید اثربخشی آنها مرسوم گردیده است. اثرات مفید گیاهانی مانند آلوئه، همیشه بهار، لاواند و ... در بهبود زخم ها و سوختگی ها کاربرد آنها را در طبابت نوین تأیید نموده است.

اخیراً استفاده از درمان های گیاهی به طور فزاینده‎ای در میان بیمارانی که به دنبال روش‎های درمانی سنتی هستند، مرسوم شده و مورد پسند بیماران و پزشکان قرار گرفته است. تعداد ویزیت‎های انجام شده توسط پزشکان طب سنتی در آمریکا به سرعت در حال افزایش است.

به طور تخمینی تقریباً 50 درصد از مردم انواعی از طب سنتی را مورد استفاده قرار می‎دهند و بسیاری از بیماران این موضوع را به پزشک خود نمی‎گویند.

در آلمان یک مرجع تنظیم کننده بنام کمیسیون E به طور گسترده ای گیاهان شایع را بررسی کرده است و کیفیت، اثربخشی بالینی و موارد استفاده 300 فرآورده گیاهی را مورد ارزیابی قرار داده که این بررسی‎ها به استاندارد شدن درمان های گیاهی منجر شده است. در حال حاضر ایالات متحده‌ قوانین سختی در مورد فرآورده‎های گیاهی اعمال می‎نماید. در اروپا و آسیا طی هزاران سال درمان های گیاهی به طور موفقیت‎آمیزی در درمان اختلالات پوستی به کار رفته‎اند. اکنون این درمان ها بصورت علمی مورد پژوهش قرار می‎گیرند.

بررسی اثربخشی تعدادی از درمان های گیاهی برای وضعیت‎های درماتولوژیک در حال انجام است و بعضی از آنها شواهد علمی قابل توجهی از اثربخشی را نشان داده‎اند. ترکیبات گیاهی زیادی برای بیماری های مختلف از جمله بیماری های پوست جهت فروش، عرضه می‎شوند. اکنون که ارتباط پیشرفته بین پزشکان سرتاسر دنیا وجود دارد، مهم است که اطلاعات مربوط به درمان های گیاهی،‌ اثرات آنها و تداخلات دارویی را به یکدیگر اطلاع دهیم تا ارائه راه های درمانی سنتی به بیمارانمان امکان‎پذیر باشد.

این مقاله برای آموزش و استفاده از این چالش‎های درمانی نوشته شده است. اطلاعاتی که با یک روش عملی تألیف شده باشند، ممکن است اکثر بیماران را قادر سازند تا از این درمان ها که اکنون در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می‎گیرند، سود ببرند. در این نوشتار داروهای گیاهی که دارای شواهد علمی مبتنی بر اثربخشی بالینی بوده اند و نیز گیاهان رایج که در درمان اختلالات پوستی مفید بوده‎اند، مورد بررسی قرار گرفته اند. بی‎خطر بودن هر گیاه مشخص شده است تا پزشک قادر باشد درمان های گیاهی را که ممکن است در کار بالینی مورد استفاده قرار دهد، بهتر بشناسد. همچنین تداخلات دارویی و عوارض شایع داروهای گیاهی در زمینه بیماری های پوستی بیان شده است.

آلوئه ورا  (Aloe vera)

یک برگ تازه از آلوئه را برش داده و ژل حاصل از آن را روی پوست قرار دهید، یا پوست آن را جدا کنید و باقیمانده برگ را روی پوست بمالید.

برگ های گیاه آلوئه (صبرزرد)، دو ماده تولید می‎کنند که شامل ژل و شیره یا لاتکس است. ژل را از قسمت داخلی برگ به دست می‎آورند که طی قرن‎ها برای درمان موضعی زخم‎ها و سوختگی‎ها به کار برده‎اند. شیره یا لاتکس یک مایع تلخ زرد رنگ است که از بخش‎های ویژه‎ای از پوسته داخلی برگ استخراج می‎کنند و معمولاً بصورت پودر فروخته می‎شود و اثرات ملین بسیار قوی دارد.

چندین گزارش موردی و مطالعه روی حیوانات نشان داده که آلوئه سوزش، خارش و جای زخم همراه با درماتیت(التهاب پوستی) ناشی از اشعه را کاهش می‎دهد. همچنین بهبود زخم‎های مزمن پا، زخم‎های ناشی از جراحی و سرمازدگی اعضاء را تسریع می‎نماید.

آلوئه، ‌ترومبوکسان A2 و B2 و نوعی پروستاگلاندین را که موجب انقباض عروقی و تجمع پلاکتی می‎شوند، کاهش می دهد و به نظر میرسد پرفیوژن پوستی را افزایش و خطر از دست رفتن بافت به علت ایسکمی(کم خونی موضعی) را کاهش می‎دهد.

سالیسیلیک اسید در آلوئه وجود دارد و با مهار تولید پروستاگلاندین بعنوان یک مسکن و ضد التهاب عمل می‎کند.

لاکتات منیزیوم موجود در آلوئه با مهار هیستیدین دکربوکسیلاز که تبدیل هیستیدین به هیستامین را در Mast cells کنترل می‎کند، به عنوان یک ضد خارش تأثیر دارد. همچنین به نظر می‎رسد برطرف شدن التهاب به علت خواص Immunomodulatory پلی‎ساکاریدهای ژل به ویژه Acetylated mannas باشد.

در آزمایشگاه آلوئه فعالیت ضد باکتری و ضد قارچ دارد.

عوارض جانبی:

عارضه جانبی عمده در استفاده موضعی از ژل آلوئه، درماتیت تماسی آلرژیک است. همچنین تأخیر ترمیم بعد از لاپاراتومی (شکافتن‌ شکم‌ برای‌ پی‌ بردن‌ به‌ بیماری)‌ یا سزارین گزارش شده است.

در صورت استفاده درست، مصرف خوراکی آلوئه بسیار مطمئن است.

* مطالب مرتبط :

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]