جلوگیری از سرایت مادر به فرزند Transmission to child Prevention of Mother 

انتقال HIV از مادر مبتلا به HIV به فرزند متولد نشده در سه مرحله ی اصلی اتفاق می افتد

: وقتی مادر باردار است ، زمان تولد یا هنگام شیر دهی .

انتقال در 25% تا 40% بدون درمان پیشگیرانه رخ می دهد . دو رژیم داروئی برای
جلوگیری از انتقال مادر به فرزند در دسترس است . درآفریقای جنوبی رژیم رایج ، مصرف Nevirapine می باشد که معروف به NVP یا Viramune است و قرصی است که بانوان حین زایمان مصرف می کنند و به نوزاد بین 24 تا 72 ساعت بعد از تولد تجویز می شود . اگر مادر در طول دوران بارداری AZT مصرف کند و از شیر دهی هم خودداری کند ، میزان انتقال تا 10% کاهش می یابد . داروهای دیگر نیز برای جلوگیری از سرایت از مادر به فرزند در حال تهیه هستند . یک برنامه PMTCT موثر شامل : تامین مشاوره و آزمایش آگاهانه ، تهیه دارو و مشاوره با زنان در مورد تغذیه نوزاد ( بدون شیر مادر) می باشد .
ارتباط اعتیاد یا مصرف مواد با اچ.آی.وی / ایدز چیست ؟
مواد روانگردان از دو جهت ممکن است فرد را در معرض ابتلاء به اچ.آی.وی ایدز قرار دهند :
1. اختلال در قوه ادراک : در این مورد هیچ تفاوتی ندارد که ماده مخدر ( مثل هروئین ، تریاک ) ، محرک  ( مثل اکستازی = اکس ) توهم زا ( مثل حشیش ، گرس ، علف ) یا انواع دیگر موادی ( مثل مشروبات الکلی ) باشد که مورد سوء مصرف قرار می گیرند . موقعی که قوای ذهنی انسان مختل باشد ممکن است رفتارهای پر خطری مانند انجام یک رابطه جنسی بی محابا انجام دهد که او را در معرض ابتلاء به اچ،آی.وی قرار دهد . طبق آمار رسمی بیش از 4 میلیون نفر در کشور به مصرف انواع مختلف می پردازند . در ضمن افرادی که در اعتیاد غرق شده اند مطمئنا به بروشورهای پیشگیری از ابتلا و انتقال اچ.آی.وی / ایدز توجهی نخواهند کرد . و راهکارهای برخورد با آنها تخصصی است .
2. استفاده از سرنگ مشترک در اعتیاد تزریقی : استفاده از سرنگ مشترک یا هرگونه ابزار تزریقی دست ساز ( پمپ ، لوله و... ) برای تزریق مواد فعلا در کشور ما بیشترین خطر را در انتقال اچ.آی.وی دارد . در حال حاضر بیش از        400000مصرف کننده تزریقی مواد ( بویژه هروئین و مرفین ) در کشور وجود دارد که تخمین زده می شود حدود 40000 نفر آنان به اچ.آی.وی دچار شده باشند .
فعلا بیشترین افراد مبتلاء به اچ.آی.وی / ایدز ثبت شده در کشور ما مصرف کنندگان مواد تزریقی هستند ( حدود 51 درصد ) .
 درمان
داروهای ضد رتروویروس ( َARV ) نخستین روش درمان HIV می باشند . ARV ها یکی از دو آنزیم ضروری برای تکثیر HIV را مهار میکند . داروهای ضد ویروسی ، AIDS/ HIV را علاج قطعی نمی کنند اما زندگی مبتلایان به HIV را طولانی می کنند . این ضد ویروس ها داروهایی هستند که جلوگیری می کنند از رونویسی tranase reverse و پروتناز که دو آنزیم ضروری برای تکثیر HIV هستند . 3 دسته داروهای  ضد ویروسی برای استفاده عمومی وجود دارد : شبه نوکلئوزیدهای مهار کننده – مهار کننده های غیر نوکلئوزیدی و مهارکننده های پروتناز
. مهارکننده های پروتناز  
یک نوع ضد ویروس هستند که تکثیر HIV را متوقف می کنند . آنها قسمتی از HIV  را که آنزیم پروتناز نامیده می شود ، مهار میکنند . وقتی آنزیم مهار شد HIV ، نسخه های ناقصی از ویروس می سازد که نمی توانند یاخته های جدیدی را آلوده کند . مطالعات نشان می دهد که ترکیب کردن این دارو با حداقل دو نوع داروهای ضد ویروسی دیگر می تواند بار ویروسی ( مقدار HIV در خون ) را کاهش می دهد و میتوانند تعداد cell -        T
ها را افزایش دهند ( سلول 4 CD )
. بادارنده های غیر نوکلئوزیدی ترانسکریپتاز معکوس
یک دسته داروهای ضد ویروسی می باشند که تکثیر HIV را به وسیله دخالت در یک آنزیم حیاتی ویروس کاهش می دهد . این آنزیم برای HIV ضروری است تا ماده ژنتیک خود را درون یاخته ها ترکیب کند . داروهای NNRTI عبارتند از:
delavirdine ، nevirapine ،efavirenza
. شبه نوکلئوزیدها
. نظیرهای نوکلئوزیدی مهار کننده ترانسکریپتاز این آنزیم HIV را مورد هدف قرار می دهند و از تبدیل RNA ویروس به DNA ویروسی جلوگیری می کنند ( داروهایی مانند      AZT ،ddl ، tc 3 )

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]