اشتباه معجزه‌آسا
در تاریخ زیاد اتفاق افتاده که یک اشتباه منجر به کشف بزرگی شده باشد و این درست همان اتفاقی است که به تازگی برای یک محقق آمریکایی رخ داده است.
کاترین اسکافر به دنبال کشف دارو برای درمان بیماری التهاب کرون و زخم روده بود که به اشتباه دارویی برای درمان سرطان کشف کرد.
او به همراه برخی محققان دانشگاه پزشکی روچستر نیویورک، در جریان یافتن دارویی برای مشکل مبتلایان به بیماری التهاب کرون و زخم روده تحقیقی گروهی انجام می‌دادند که اسکافر حین انجام آزمایش در اندازه‌گیری مواد آزمایش اشتباه میکند و تمام کشت‌های سلولی مورد آزمایش از بین می‌روند و همکارانش به او اعتراض می‌کنند.
اما اتفاقی که به عنوان یک «اشتباه» رخ داده، بیشتر شبیه معجزه است. ماده ی حاصل از این اشتباه، ترکیبی برای درمان سرطان است.
در حال حاضر هم پژوهشگران مشغول بررسی تأثیرات این ترکیب جدید هستند و امیدوارند بتوانند از آن برای درمان سرطان کولون، کبد و پوست استفاده کنند، زیرا این راهی جدید برای حمله به تومورهای مقاوم در برابر داروست.
کاترین اسکافر و همکارانش با انجام آزمایش روی موش‌ها دریافتند این ترکیب جدید به شکسته شدن دیواره ی سلولی تومور کمک میکند.
او نیز مانند دیگر پژوهشگران، از سلول‌های سرطانی روده به عنوان مدل استفاده کرد؛ چرا که سلول‌های طبیعی انسان برای مطالعه آزمایشگاهی و رشد ناپایدارند و خیلی سریع از بین می‌روند و مناسب این تحقیقات نیستند. در عوض سلول‌های سرطانی مقاوم‌ترند و بیشتر زنده می‌مانند.
او ترکیبی را به نام تعدیل کننده «PPAR-گاما» امتحان کرد که تا‌کنون در هیچ داروی سرطانی نبوده است و هیچ کس حتی فکرش را هم نمی‌کرد که بتوان از این ماده برای درمان سرطان استفاده کرد.
در نهایت این گروه با انجام چند آزمایش روی این ترکیب جدید، دریافتند که این ترکیب تعداد زیادی از لایه‌های سلول‌های اپی‌تلیال تومور را از بین برده است؛ سلول‌های اپی تلیال اندامی مانند کولون و پوست.
همچنین مجله بین‌المللی سرطان در گزارش خود ذکر کرده که در آزمایش‌های انجام شده از سوی محققان، تومور کولون موش‌ها با استفاده از این ترکیب، بدون اینکه به آنها آسیبی برساند، از بین می‌رود.
اسکافر می‌گوید: آنها قسمتی از سلول اسکلتی به نام توبولین را هدف قرار می‌دهند. توبولین در ساخت میکروتوبول‌ها استفاده می‌شود که ساختار سلولی را تشکیل می‌دهد.این ترکیب سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد، اما سلول‌های سرطانی نیز مکانیسمی برای دفع تأثیرات داروها ایجاد می‌کنند که به این حالت «مقاومت» می‌گویند.
به گفته کاترین اسکافر، مقاومت در برابر درمان‌های آنتی توبولین، یکی از مشکلات بزرگی است که در درمان بسیاری از سرطان‌ها وجود دارد که ما راه دیگری برای گرفتن توبولین‌ها در نظر گرفته‌ایم.
استفاده از ترکیب «PPAR-گاما» می‌تواند یکی از همین راه‌های جدید مبارزه با ایجاد حالت «مقاومت» باشد و به این معنا است که این ترکیب می‌تواند بر مقاومتی که سلول‌های تومور در برابر شیمی درمانی از خود نشان می‌دهند، غلبه کند.
منبع: رویترز
ترجمه نسرین خسروشاهی
