"معلولیت" مشکل جامعه

یا مشکل فرد?

موضوع کودکان استثنایی و مسائل و مشکلات مربوط به این قشر، مبحثی است که از دید بسیاری از مردم جامعه ما ،

صرفاٌ به خانواده های این افراد بر می گردد و غالباً از کنار مشکلات این افراد به سادگی می گذرند.  گروه پژوهشی ( بخش اجتماعی ) سایت تبیان به مناسبت روز جهانی نابینایان با جناب آقای غفوریان، رئیس آموزش و پرورش استثنایی تهرانگفتگویی داشت که در آن جایگاه کودکان استثنایی در جامعه و وضعیت علمی و درسی آنان تا اندازه ای مورد بررسی قرار گرفته است .

آقای غفوریان در پاسخ سؤال ما درمورد فعالیت های این مرکز توضیح دادند:

-  مدیریت آموزش و پرورش استثنایی تهران متولی آموزش و پرورش و توان بخشی دانش آموزان با نیازهای ویژه است.

روند کلی عملکرد ما چنین است :ما هفت گروه دانش آموز را در تهران تحت پوشش داریم. در حقیقت اینهفت گروه ، هفت نوع آموزشخاص خود را دارند.مابر حسب نوع معلولیت ، دانش آموزان کم توان ذهنی، ناشنوا- نیمه شنوا، نابینا- نیمه بینا، معلول جسمی- حرکتی، با مشکلات ویژه یادگیری، مشکلات رفتاری  و چند معلولیتی را  در حدود 70 مرکز در سطح شهر تهران تحت پوشش داریم.تعداد کل دانش آموزان ما حدود 10 هزار نفراست. این دانش آموزان در اینهفتگروه از لحاظ مسائل آموزشی تفاوت هایی دارند؛  مثلادانش آموزان ناشنوا و نیمه شنوا و نابینا و نیمه بینا مانند بچه های عادی در مدرسه درس می خوانند و حتی وارد دانشگاه می شوند.

دانش آموزان کم توان ذهنی  دوره پیش دبستانی، ابتدایی و دورهسهساله مهارت های حرفه ای دارند.

بچه هایی که اختلالات رفتاری دارند و بچه های چند معلولیتی، در مراکز ما تا پایه پنجم ابتدایی درس می خوانند.

یک گروه هم دانش آموزانی هستند که مشکلات ویژه یادگیری دارند. این عده در مدارس عادی تحصیل می کنند وممکن است تنها در یک یا دو درس  مشکل داشته باشند؛ آنها در کلینیک ما به صورت پاره وقت برای جبران ضعف درسی کار می کنند.

دانش آموزان استثنایی چطور شناخته می شوند؟

بزرگترین حسن این طرح،ارتقای سطح سلامت است و به نوعی پیشگیری از معلولیت ها هم هست. در رابطه با بچه های دارای مشکلات ویژه هم، آنها در مدارس شناسایی و به کلینیک ها معرفی می شوند.

سیستم آموزش و پرورش استثنایی  براساس نرم افزار آموزش عادی است، منتها برای بچه های نابینا واحدی داریم که کتاب ها را به نوار یا خط بریل تبدیل می کند.علیرغم  وجود مشکلات جسمی ، سال گذشته دانش آموزان ما در کنکور رتبه دو رقمی کسب کردند، با این کهسهمیه ای هم ندارند و تنها تسهیلات دادن منشی به بچه ها در جلسه کنکور است. پس با هدف شناخت توانمندی این بچه ها، لازم است کهروی این موضوع کار شود.

زمانی گفته می شد مشکل معلولیت مشکل فرد است و فرد باید خود را با جامعه تطبیق دهد. اما اکنون نگاه جهانی این است کهمعلولیت مشکل جامعه استو باید شرایطی فراهم شود تا همه افراد جامعه حق شهروندی داشته باشند و این مسئله با فراهم کردن فرصت های برابربرایاین افرادتحقق می یابد.

هم اکنون حدود 3500 دانش آموز ما در گروه ناشنوایان و نیمه شنوایان و نابینایان و نیمه بینایان و معلولین جسمی و حرکتی در مدارس عادی درس می خوانند و ما برای تسهیل در کار، به آنها معلم رابط می دهیم. پس تغییر نگرشبه این ترتیب تدریجاً صورت می گیرد ، تا افراد عادی بدانند هیچ مشکلی از جانب یک فرد معلول برای آنها پیش نمی آید.

درآموزش فراگیرهدف این است که هر فردی بدون توجه به مشکلاتی که دارد بتواند در نزدیکترین مکان به محلسکونت خود تحصیل کند. در اجلاسی که در سالامانکا( اسپانیا )تشکیل شد با حضور وزیر آموزش وپرورش ایران و  وزرای آموزش وپرورش سراسر جهان ،قراردادی بسته شد و همه در آنجا به صورت مشروط قراردادی را امضا کردند که تا سال 2015 آموزش فراگیر در همه کشورهای عضو اجرا شود. ما نیزدر پیآن هستیم که این شرایط را با منعطف کردن آموزش و پرورش ایجاد کنیم و نظام ارزشیابی را منعطف کنیم تا هر کس مطابق توانایی و استعداد خود ، فرصت استفاده از آنرا داشته باشد.ما باید با فراهم کردن تسهیلات برای حضور دانش آموزان معلول در مدارس ( مثل امکانات سخت افزاری)  شرایط را برای حضور فعال آنان در صحنه جامعه فراهم کنیم. الان دردواستان گیلان و اصفهان بحث آموزش فراگیر به صورت آزمایشی در روستاها در حال اجراست.

به طور کلیآموزش فراگیر مربوط به همه افرادی است که ممکن است به نوعی مشکل داشته باشند مثل بچه هایی که در خانوادههاینابسامان هستند.

آیا  بااجرای طرح آموزش فراگیر ، مدارس استثنایی تعطیل خواهند شد ؟

فرزندان معلول ما راضی به ترحم نیستند اما دغدغه های بسیاری دارند: دغدغه تحصیل ، شغل و ازدواج. درست مثل افراد عادی که این مسائل را حق خود می دانند.

 برای پذیرش افراد استثنایی در جامعه ، جایفرهنگ سازی را در تبلیغات و برنامه های صدا و سیما  چگونه می بینید؟

این که تصور کنیم نهادهایی مثل ما یا بهزیستی متولی این امر هستند شاید مغایر با آموزش فراگیر باشد. ولیایده آل آن است که همهحس کنیم معلولیت مشکل جامعه است. صدا و سیما همانطور که برای افراد عادی  برنامه تولید می کندباید برای معلولین هم برنامه هایی تولید کند.  اکنونبه طور محدود مشاهده می شود که در بعضی از برنامه های صدا و سیما، خانمی در گوشه صفحه تلویزیون متن برنامه ها رابرای ناشنوایانبه زبان اشاره اجرا می کند. این مسئله نباید محدود باشد باید نهادینه شود تا همه فکر کنند و در برنامه ریزی های خود این مسائل را لحاظ کنند. تمام دستگاههای اجرایی و رسانه های گروهی،وهر کسی که به نوعی با افراد جامعه سروکار دارد باید در برنامه ریزی های خود، شرایط ویژه معلولین رادر نظر بگیرد، به طوری که حرمت این بچه ها هم حفظ شود.

ما در آموزش و پرورش استثنایی این کار را شروع کرده ایم. مثلاً در شبکه تهران و سایر شبکه ها برنامه هایی را داشته ایم. اما باید در کل دیدگاهجامعه را نسبت به این عده تغییر دهیم.

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]