یکی از پدیده‌های ناخوشایند امروز شهرها به خصوص کلان شهرهای کشور افزایش دختران فراری است.

پدیده فرار دختران از خانه ازجمله مسایلی است که درطی سالهای اخیر توجه کارشناسان اجتماعی، روانشناسان و مسوولان را به خود جلب کرده و اهتمام جدی در چگونگی مواجهه با این پدیده شوم و پیشگیری از آن را می‌طلبد.

مطابق آمارهای بدست‌آمده ازسوی سازمان بهزیستی استان قزوین، درسال گذشته ? ???دختر فراری در این مرکز نگهداری شدند.

به‌گفته کارشناسان، این پدیده ناخوشایند معلول عوامل متعددی است که‌شناخت آنها برای خانواده‌ها امری ضروری است.

فرار دختران از منزل و حضور در محیطهایی غیر از چارچوبهای خانوادگی، سرآغاز انحرافات اجتماعی و فرو رفتن در منجلاب فساد و تباهی می‌باشد.

به اعتقاد اغلب کارشناسان نهاد "خانواده" نقش اول در بروز هرگونه معضل اجتماعی و بزهکاریها را دارد و "خود" و "اراده فردی" نیز نقش حائز اهمیتی به خود اختصاص می‌دهد.

نتیجه تحقیقات و نظرسنجی‌های علمی نشانگر این واقعیت است که نقش خانواده در نابسامانی‌های خانوادگی وشیوه‌های نادرست برخورد والدین با دختران، عامل مهم و تاثیرگذار در معضل دختران فراری است.

براساس اطلاعات بدست‌آمده، عامل ? ???درصد فرار دختران خانواده‌های نابسامان هستند که عواملی نظیر طلاق، اعتیاد، زندانی شدن، مرگ و میر و ازدواج مجدد والدین در پیدایش این معضل دخالت مستقیم دارند.

کارشناس مسوول دفتر امور آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی قزوین در گفت وگو با ایرنا گفت: خانواده یک واحد بنیادی و اساسی است که در شکل‌گیری شخصیت افراد نقش عمده‌ای دارد.

"مینا محمدی"افزود: پژوهش‌های متعدد بیانگر این واقعیت است که‌خانواده‌های نابسامان و والدین ناآگاه ازعوامل تمایل به‌انحرافات و محرومیتهای اجتماعی می‌باشند.

وی اظهار کرد: خانواده مهمترین تکیه‌گاه فرزندان است، به‌طوری که آینده و سرنوشت فرزندان در محیط خانواده رقم می‌خورد.

محمدی درخصوص تاثیر خانواده‌ها دربروز پدیده فرار گفت: از آنجاکه حساسیت روحی دختران نسبت به پسران بیشتر و ارتباط آنان با محیط بیرونی کمتر است، بیشتر تحت تاثیر رفتار والدین قرار دارند، به‌طوری که بی‌توجهی و بی‌تعهدی والدین می‌تواند در ترغیب دختران به فرار از خانه نقش اساسی را ایفا کند.

وی در ادامه یادآور شد: پدیده فرار دختران نوجوان و جوان از منزل سال‌ها است که گریبانگیر جامعه است، ولی این پدیده که یک عصیان پنهان، آرام و شتابنده می‌باشد، در طی سالهای اخیر در جامعه رو به فزونی نهاده، به طوری که نگرانی والدین، مربیان، مسوولان جامعه را برانگیخته است.

به اعتقاد این کارشناس، فرار نوعی رفتار ناسازگارانه و اعتراض ساده به وضع موجود درخانواده و تمنای محبت دریغ شده می‌باشد که در این صورت نوجوان و جوان بدون اجازه والدین و یا با توافق آنها خانه را ترک می‌کند.

مسوول امورآسیب دیدگان اجتماعی بهزیستی استان قزوین افزود:عنوان دختران فراری به دخترانی اطلاق می‌شود که به دلایل مختلف از قبیل دلایل فردی (اختلالات شخصیتی و روانی)،خانوادگی (طلاق،جدایی،اختلاف خانوادگی)، فقر و دلایل‌اجتماعی برای رهایی از وضع موجود و بدون پیش بینی وضع آینده از خانه فرار می‌کند.

محمدی اضافه‌کرد: دختران فراری با احساس بیگانگی میان خود و خانواده در پی محرم و همدلی می‌گردند تا او را بفهمد.

وی پدیده فرار را یک معلول چند علتی دانست و اظهار کرد: ریشه این پدیده را می‌توان درتحقیر جوانان و احترام نگذاشتن به شخصیت آنان، فقر اقتصادی یا جدایی‌های عاطفی والدین، اختلالات خانوادگی، ازدواج مجدد هر کدام از والدین، ندادن آزادیهای مشروع و کافی و کشمکشها و رقابتهای بین فرزندان و اعضای خانواده عنوان کرد.

محمدی، اعتیاد به‌موادمخدر، انحراف اخلاقی، رفاه، آزادی بیش‌از حد، دوستان ناباب، تعرض جنسی از طرف نزدیکان و همچنین ضعف و کوچک انگاری نسبت به جنسیت دختر را از جمله مواردی دانست که باعث فرار دختران از محیط امن منزل می‌شود.

یک کارشناس روانشناسی گفت: نبود مراقبت صحیح از فرزندان، بالا بودن سطح انتظارات، تبعیض بین فرزندان از ناحیه اولیا، روشهای تربیتی استبدادی و سختگیرانه و فقدان شیوه کنترل فرزندان در بیرون از خانه را از دیگر عوامل فرار دختران از منزل برشمرد.

محبوبه امامی، فرار را به دو شیوه کوتاه‌مدت و بلندمدت تقسیم کرد و گفت:
در فرار کوتاه‌مدت،فراریان بعداز مدتی به‌لحاظ پشیمانی پس‌از رسیدن به‌آرزوها و اهداف خویش یا مهیا نشدن شرایط و امکانات مورد نیاز به دامن خانواده بازمی‌گردند، ولی در فرار درازمدت که اکثرا در اثر تنفر شدید یا بیش از اندازه از خانواده به وقوع می‌پیوندد، امکان بازگشت در آن بسیار کم است.

وی بااشاره به اینکه سن بخصوصی برای فرار دختران وجود ندارد، یادآورشد:
بیشترین سن دختران فراری در سنین نوجوانی بین ? ???تا ? ???سال و یک سوم آنان نیز در حدود ? ???تا ? ???ساله می‌باشد.

امامی اغلب دختران فراری را از دو طیف مرفه و فقیر برشمرد وگفت: هرچند عادات و رفتارهای این طیف با یکدیگر متفاوتند، اما این دختران اغلب از منش‌ها، اصطلاحات کلامی و پوششهای ویژه‌ای استفاده می‌کنند.

وی راهیابی به باندهای فساد، قاچاق و اعتیاد و روسپی‌گری را از پیامدهای فرار برشمرد.

منبع:خبرگزاری ایرنا