طلاق یکی از بزرگ ترین معضلات جامعه است که آینده فرزندان را به خطر می اندازد.باتوجه به این که فرزندان، نیازمند عنایت و محبت والدین می باشند و خانه را تنها مامن و پناهگاه خویش می دانند پس از طلاق والدین، بیشترین آسیب را می بینند.
یکی از بچه های طلاق می گوید: از دغدغه های دوران با هم بودن پدر و مادرم راحت شدم، ولی احساس ترحم و نگاه های منفی دیگران بیش از همه چیز مرا رنج می دهد.
یکی دیگر از بچه های طلاق نیز می گوید: محبت و عاطفه پدر و مادر، در کنار هم بودن خانواده و حضور در کانون گرم خانوادگی را نمی توان با هیچ چیز دیگر عوض کرد.مادر یکی از بچه های طلاق عنوان می کند: فرزندم، پس از جدایی من و همسرم، دچار افت تحصیلی و افسردگی شدیدی شده است. نمی دانم چگونه با او رفتار کنم!
یک کارشناس مشاوره و مددکار اجتماعی در این باره می گوید: اگر والدین بدانند که طلاق و جدایی چه محرومیتی را برای فرزندان پدید می آورد هرگز به انجام این کار راضی نمی شوند.
«بهرام چاهی» می افزاید: طلاق، معضلی اجتماعی است که صدمه و زیان آن در ابتدا متوجه جامعه کوچک خانواده و سپس کل جامعه خواهد شد.
وی بیان می کند: در جوامعی که طلاق رشد بالایی دارد، نه تنها فرزندان در معرض آسیب های اجتماعی بیشتری قرار دارند بلکه، محیط زندگی برای همه ناامن خواهد شد.وی خاطرنشان می کند: پذیرفتن جدایی برای فرزندان بسیار مشکل است و عقده هایی غیرقابل تحمل و توام با نفرت ر ا در آنان به وجود می آورد.
«چاهی» می گوید: بیشتر فرزندان طلاق به افت تحصیلی یا ترک تحصیلی، مصرف الکل و مواد مخدر، گرایش به برقراری رابطه جنسی، پرخاشگری، افسردگی و... دچار می شوند.وی می افزاید: کودکان پس از طلاق به حمایت عاطفی بیشتری نیاز دارند. بنابراین، پدر یا مادر که سرپرستی آن ها را به عهده می گیرد، باید برای نگهداری و مراقبت فرزندان خود از تکنیک های موثر و علمی استفاده کند.وی بیان می کند: فرزندان طلاق از نظر اجتماعی با پیوستن به جمع، احساس متفاوت بودن می کنند و بر این باورند که هیچ کس آن ها را درک نمی کند.
وی عنوان می کند: فرزندان طلاق متناسب با سن خود، در معرض آسیب های اجتماعی فراوانی قرار می گیرند و نوجوانان بیشتر از کودکان دچار این آسیب ها و مشکلات می شوند.یک روان شناس در این باره می گوید: حمایت های کافی بعد از طلاق و ایجاد یک محیط امن و کم خطر می تواند تا حدودی از پیامدهای منفی آن جلوگیری کند.«زهره سلیمی» می افزاید: افرادی که مسئولیت برعهده گرفتن فرزندان طلاق را دارند، باید با  آگاهی و براساس اطلاعات صحیح و کامل با آن ها رفتار کنند.
وی تصریح می کند: مادر یا پدری که مسئولیت نگهداری فرزندش را به عهده می گیرد.
باید مشکلات و درگیری های گذشته را جبران و در خانه کانون گرمی را مهیا کند تا فرزند به فکر گریز از خانه و... نباشد.
وی عنوان می کند: فرزندان طلاق نیاز به مراقبت های ویژه مشاوره خانوادگی، کلاس های آموزشی، حمایت های عاطفی و... دارند و پدر و مادر باید فرزندان شان را از این امکانات بهره مند کنند.
یک استاد دانشگاه در این باره می گوید: ازدواج زودرس، فقر فرهنگی و... از دلایل آمار بالای طلاق به شمار می رود.
«علی بازخانه ای» می افزاید: اگر مسئولیت فرزندان طلاق بر عهده افرادی ناآگاه قرار گیرد آن ها از تربیت و پرورش صحیح بی بهره خواهند ماند.
وی تصریح می کند: برخی فرزندان طلاق به دلیل نبود کانون گرم خانواده، در سطح اجتماع نسبت به قوانین دچار موضع گیری می شوند و به دنبال استعمال مواد مخدر، ارتکاب جرم و جنایت، قاچاق و بزهکاری می روند.
به گفته وی بیشترین جرمی که در بین فرزندان طلاق دیده می شود و آمار بالایی دارد، سرقت است.
وی تاکید می کند: نگهداری فرزندان طلاق توسط افرادی خبره و  آگاه ،مسئولیت پذیر، آشنا با تکنیک های روان شناختی و... از آسیب های شدید و جدی موثر است.یک کارشناس علوم تربیتی و مدیر مهدکودک نیز در این باره می گوید: به دلیل این که بچه های طلاق در محیط پردغدغه و پرتنش روحی قرار می گیرند سطح گوشه گیری، پرخاشگری و انزواطلبی در آن ها بیشتر از بچه های عادی است.
«فروغ رسایی» می افزاید: به طور معمول، بچه های طلاق به علت ترحم و دلسوزی های بی جا و ناخواسته دیگران، اعتماد به نفس خود را از دست می دهند، کمتر قدرت تصمیم گیری دارند و به بیان عقیده خود نمی پردازند.
به گفته وی برقراری ارتباط نزدیک و عاطفی، پرکردن اوقات فراغت، ایجاد محیط آرام و بی دغدغه و توجه کافی به نظرها و خواسته های فرزندان طلاق، تا حدودی در رفع مشکلات آن ها موثر است.

منبع:روزنامه خراسان