ایدز، در حقیقت همان نارسایی سندرم ایمنی بدن است. این نارسایی به معنای ضعف سیستم ایمنی بدن در مقابله با بیماری هاست و «سندرم» به معنای وجود تعدادی از مشکلات در سلامت بدن است که ایجاد بیماری می کند. «ایدز»، توسط ویروسی به نام «اچ.آی.وی» ایجاد می شود که ویروس ضعف سیستم ایمنی بدن است. چنانچه بدن شما به این ویروس آلوده شود، بدنتان تلاش می کند تا با این عفونت بجنگد. بنابراین «آنتی بادی»هایی را تولید می کند. این ها مولکول هایی هستند که به نظر می رسد برای مبارزه با «اچ.آی.وی» ایجاد شده اند. هنگامی که شما برای «اچ.آی.وی»، آزمایش خون می دهید، تست به دنبال این آنتی بادی ها می گردد. اگر در خون شما این آنتی بادی ها وجود داشته باشد، این بدان معناست که شما عفونت «اچ.آی.وی» دارید. اگر HIV مثبت باشد و یا بیماری HIV را داشته باشیم این بدان معنا نیست که ایدز داریم. بسیاری از مردم HIV مثبت هستند، ولی سال ها بیمار نشده اند. همچنانکه بیماری HIV ادامه می یابد، به آرامی سیستم ایمنی را ضعیف می کند. ویروس ها، انگل ها، قارچ و باکتری هایی که قبلا معمولا برای شما مشکلی بوجود نمی آوردند، اکنون به دلیل آسیب دیدن سیستم ایمنی باعث بیماری های بسیار سخت می شوند که به آنها «عفونت های فرصت طلب» می گویند.
راه های ابتلا به ایدز چیست؟
شما ممکن است ابتدا با HIV آلوده شده و بعدها پس از پیشرفت آن دچار ایدز شوید. می توان از طریق هرکسی که دارای ویروس HIV است آلوده شده، حتی اگر آن فرد بیمار به نظر نرسد. در ایالات متحده بین 800 تا900 هزار بیمار HIV مثبت وجود دارد. بیشتر از 300هزار نفر این افراد با ایدز دست به گریبان هستند. سالانه حدود چهل هزار آلودگی جدید بوجود می آید در اواسط دهه1990 ایدز یکی از مهم ترین علل مرگ بود. با این وجود هیچ درمانی نتوانست به طور مشخصی از میزان مرگ و میر بکاهد.
اگر تست HIV مثبت باشد چه اتفاقی می افتد؟
ممکن است هنگامیکه به عفونت ویروس HIV مبتلا می شوید متوجه آن نشوید. بعضی مردم دچار تب، سردرد، زخم عضلات و مفاصل، شکم درد، التهاب غددلنفاوی و یا التهاب پوستی به مدت یک یا دو هفته می شوند. بسیاری از مردم گمان می کنند آنفولانزا گرفته اند. بسیاری از افراد نیز هیچ نشانه ای ندارند. این ویروس در بدن به مدت چند هفته و یا حتی چندماه پیش از آنکه سیستم ایمنی به آن پاسخ دهد و پیش از آنکه تست HIV مثبت نشان دهد، تکثیر می شود، در این زمان فرد آلوده قادر به آلوده کردن دیگر افراد نیز هست. هنگامیکه سیستم ایمنی پاسخ می دهد، شروع به ساختن آنتی بادی ها می کند. وقتی این اتفاق می افتد، تست HIV مثبت می شود. پس از یک نشانه آنفولانزا مانند، بعضی افراد تا 10سال یا بیشتر سالم می مانند. اما طی این دوره HIV به سیستم ایمنی آسیب می رساند. یک راه برای  اندازه گیری میزان آسیب به سیستم ایمنی شمارش «سلول ها +CD4 » است. این سلول ها را همچنین سلول های «کمک کننده» نیز می نامند که بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن هستند. افراد سالم بین 500تا 1500 تا از این سلول ها را در هر میلی لیتر خون خود دارند. بدون درمان این سلول ها کاهش یافته و فرد آلوده را دچار علایمی چون تب، عرق ریزی شبانه، اسهال و التهاب غددلنفاوی می کند. این مسایل کمی بیش از یک هفته طول می کشد و ممکن است تا چندین هفته طول بکشد.
بیماری ایدز از کجا شروع می شود؟
بیماری HIV هنگامی به ایدز تبدیل می شود که سیستم ایمنی به طور جدی از طریق آن آسیب دیده باشد. چنانچه شما کمتر از 200عدد «سلول ها +CD4 » داشته باشید و یا درصد آن کمتر از 14درصد باشد، ایدز دارید. در صورت وجود عفونت های فرصت طلب نیز می توان به وجود ایدز پی برد. از معمول ترین عفونت های فرصت طلب می توان به; عفونت ریه، سرطان پوست، عفونتی که چشم ها را مبتلا می کند و عفونت قارچی که سبب برفک(لایه نازک سفید رنگ داخل دهان) و یا عفونت های موضعی می شود، اشاره کرد. از دیگر علایم ایدز می توان همچنین به کاهش وزن شدید، تومورهای مغزی و دیگر مسایل اشاره کرد. بدون درمان، این عفونت ها می توانند بیمار را از پای درآورند. ایدز در افراد مختلف متفاوت است. بعضی به محض آلودگی به این بیماری می میرند، در حالیکه بعضی دیگر سال ها زندگی طبیعی خود را می کنند، حتی پس از اینکه به طور مسلم دچار ایدز می شوند. تعداد کمی از افرادی که تست HIV آنها مثبت است سال ها سالم می مانند حتی بدون اینکه داروهای ضدHIV مصرف کنند.
آیا ایدز درمان دارد؟
برای ایدز درمانی وجود ندارد. داروهایی برای آرام کردن روند این ویروس وجود دارد، اما راهی برای خروج این ویروس از بدن به طور کامل وجود ندارد. البته داروهایی نیز برای مقابله با عفونت های فرصت طلب وجود دارد که از جمله آن ها می توان به «ال»ها(OLS) اشاره کرد.
واکسیناسیون ایدز چیست؟
واکسن های بسیاری برای افرادیکه از داروهای ضدHIV استفاده می کنند وجود ندارد. چون سیستم ایمنی آسیب دیده است و ممکن است واکسن به خوبی جواب ندهد و یا زمان تاثیر آن طولانی نباشد. این واکسن ها همچنین ممکن است بعضی از بیماری های جانبی را نیز در افراد دارای HIV ایجاد کند و یا حتی به همان بیماری که آنها قصد دارند با واکسن از آن جلوگیری کنند، مبتلا شوند. واکسیناسیون در افراد HIV مثبت می تواند سبب افزایش میزان ویروس ها برای مدت کوتاهی شود. بنابراین جلوگیری از آنفولانزا و هپاتیت در این افراد سخت تر است. بنابراین تا چهار هفته پس از هر واکسیناسیون نباید میزان ویروس ها را اندازه گرفت. این افراد نباید از اسپری بینی برای آنفلوانزا استفاده کنند، زیرا ممکن است حاوی ویروس زنده باشد.
کدام واکسیناسیون ها برای افراد HIV مثبت مناسب است؟
از واکسیناسیون هایی که برای افراد مبتلا به HIV مثبت است می توان به واکسن ذات الریه، هپاتیت، آنفلوانزا تتانوس، دیفتری، سرخک، اریون و سرخجه اشاره کرد. مسافران HIV مثبت هنگام ورود به هر کشور باید واکسن لازم را دریافت کنند که البته حتما باید غیرفعال و مرده باشد. آنها باید از واکسن های زنده همچون حصبه و تب زرد اجتناب کنند و با توضیح راجع به بیماری شان با ورود به هر کشوری از تزریق واکسن زنده به آنها جلوگیری می شود. در ضمن بیش از 37 نوع دارو برای این بیماری موجود است. ویروسHIV توسط پست دادن، استفاده از قاشق و چنگال مشترک، استفاده از یک فنجان مشترک، روبوسی کردن، نوشیدن آب از مکان های عمومی و موارد مشابه منتقل نمی شود.

منبع:روزنامه ابتکار