
ال.اس.دی نخستین دارویی است که در گروه توهمزاها قرار گرفت. این دارو اولین بار در سال 1938 توسط شیمی دان سوئیسی به نام دکتر هافمن ساخته شده اما خواص آن در سال 1943 زمانی که به صورت اتفاقی توسط دکتر هافمن مصرف شد، مشخص شد. این ماده در دهه 1960 شهرت خاصی پیدا کرد و به مرور زمان از استعمال آن توسط مردم کاسته شد لیکن در دهه 1990 مجدداً در میان دبیرستانیها و دانشجویان شهرت پیدا کرد و این ماده به عنوان ابزار جنبش ضد فرهنگ در غرب مورد استفاده قرار گرفت.
استفاه پزشکی
درحال حاضر این دارو هیچگونه استفاده پزشکی ندارد. گرچه در دهه 1950 این دارو توسط برخی روانپزشکان برای درمان احساسات سرکوب شده مورد استفاده قرار میگرفت. سازمان سیا (CIA) نیز آزمایشات خود را بر روی انسان به صورت مخفیانه جهت بازپرسی از متهمان انجام داد. در سال 1966 استفاده از این ماده در آمریکا به دلیل پیامدهای بهداشتی و درمانی آن ممنوع اعلام شد.
مقاومت داروئی
این ماده وابستگی روانی و جسمی ایجاد نمیکند. این نکتهحائز اهمیت است که به مرور زمان و با استفاده مکرر از این ماده ایجاد مقاومت دارویی میکند و لذا برای ایجاد احساس اولیه باید از دوزهای بالاتری استفاده شود.
مدت اثر
تاثیرات روانی 60ـ30 دقیقه پس از مصرف ماده شروع میشود و حدوداً 12 ساعت باقی میماند. اوج این تاثیرات حدوداً 5 ساعت پس از مصرف ال اسی دی است. تاثیرات روانی این ماده، به وضعیت جسمیفرد مصرف کننده ونیز محیط فیزیکی که فرد در آن قرار دارد.
روشهای سوء مصرف
این ماده غالباً درفرم قرص و یا کاغذ خشک کن یافت میشود که غالباً همراه الکل و یا آب بلعیده میشود.
اثرات
LSD اثرات آگونیستی و آنتاگونیستی در سطح گیرندههای سروتونینی از خود نشان میدهد همچنین فرضیه دیگری براین باور است که LSD موجب افزایش فعالیت درغشاء مغزی و قسمت جلوی مغز میشود. مصرف بیش از اندازه
موجب افزایش فشار خون خفیف، تپش قلب و ندرتاً افزایش دمای بدن میشود و مصرف کننده ممکن است از نظر رفتاری درونگرا و یا مضطرب شود. تاثیرات نامطلوب غالباً در افراد تازه کار یا افرادی که اشتباهاً LSD مصرف کردهاند حادث میشود.
استفادههای مجاز
هیچ مجوز پزشکی وطبی جهت استفاده از این دارو وجود ندارد در آمریکا افراد افسرده جهت ایجاد لذت از این دارو استفاده میکنند. گر چه احتمال تولید وشروع استفاده این دارو در استرالیا است، اما بزودی استفاده از این دارو در تگزاس و کالیفرنیا دراوایل 1970 میلادی شیوع پیدا کرد و بازارهای آنجا را تصرف کرد. شیوع اولیه این دارو و عدم توانایی در کنترل آن به دلیل علاقه نسل جوان بوده که برای خواب و هیجان مورد استفاده قرار میگرفته است.
تأثیرات دارو
استفاده از این دارو باعث سرخوشی و افزایش قوه ادراک ( افزایش قدرت دریافت کنندههای بینایی، شنوایی و چشایی ) میشود. اثرات قابل توجه در اثر مصرف تقریباً 4 میلی گرم به صورت خوراکی به وجود میآید و اثر سمیآن با مصرف 8 میلی گرم ماده ایجاد میشود. زمان تغییرات این ماده درعرض 20 تا 30 دقیقه پس از مصرف شروع شده و پیک اثر بین 5/1 تا دوساعت پس از خوردن ظاهر میشود. اثر دارو 6 تا 8 ساعت پس از مصرف طول میکشد.
مقدار بالای 50 میلی گرم مصرف، اثری بینهایت توهمزا دارد و سرخوشی بی اساس وبی پایه به وجود میآورد.
این دارو توانایی اتصال به گیرنده سروتونین را دارد. این ماده عموماً از راه خوراکی استفاده میشود و همچنین میتواند از راه استنشاقی مورد استفاده قرار بگیرد.
هیچ نوع استفاده درمانی برای آن اعلام نشده است.
جامعه استفاده کننده وعوامل مصرف کننده
فراوانی این دارو به گسترگی ال اس دی نبوده اما در بعضی از افراد همانند آنهایی که اکستسی در مدرسهها وکالجهای دانش آموزی استفاده میکنند، مورد استفاده قرار میگیرد.
منبع:روزنامه اطلاعات