"مراقبت از زانوها"

زانو، از اندام های حساس و مهم بدن است که در پیاده روی و انواع ورزش ها نقش حساسی داشته و سلامت و قوت آن، ما را در انجام کارهای روزمره و انجام انواع ورزش توانمند می سازد.

نکاتی چند برای مراقبت از زانوها:

- زانوها نیاز به حرکت دارند. تحرک، به تغذیه مفصل، حفظ قدرت عضلانی و دامنه حرکتی زانو کمک می کند .

- اگر به کارهایی اشتغال دارید که ناگزیرید برای مدتی طولانی روی صندلی بنشینید، ساعتی یک بار از جای خود برخیزید و پنج دقیقه راه بروید. همچنین هنگام نشستن می توانید پاشنه های پا را از روی زمین بلند کنید یا زانوها را صاف نگه دارید.

- افرادی که ناچارند مدتی طولانی بایستند، باید ساعتی چند بار زانوهای خود را خم کنند. همچنین توصیه می شود که در طول روز، چند بار روی پاشنه پا بایستند و چند قدم راه بروند. این افراد به منظور پیشگیری از زانو درد، باید از روش های تقویت کننده زانو استفاده کنند.

- بیمارانی که برای مدتی طولانی بستری بوده اند و قادر به راه رفتن نیستند، باید در طول روز حداقل سه بار انقباضات یا ورزش های ایستایی زانو را انجام دهند.

- هنگام خوابیدن به صورت طاق باز، بالش را زیر زانوهای خود قرار دهید. چنانچه به پهلو می خوابید، بین زانوها بالشی قرار دهید، اما اگر عادت دارید که بر شکم بخوابید، ( که عادت نادرستی است و از منظر اسلام نیز مکروه می باشد ) بالش را زیر ساق ها بگذارید.

با انجام منظم ورزش های تقویتی و کششی، قدرت عضلانی و انعطاف پذیری بافت های اطراف مفصل را بهبود ببخشیده و از بروز ضایعات زانو پیشگیری نمایید. همچنین سعی کنید حرکات زانو را در دامنه کامل انجام دهید. این کار به حفظ دامنه کامل حرکتی مفصل کمک می کند.

- ورزش های زانو را ابتدا با تعداد کم( پنج بار) و دو بار در طول روز شروع کنید و با بهبود وضعیت جسمانی، تعداد و دفعات تکرار آن را افزایش دهید.

-توصیه می شود که در مراحل ابتدایی، در هرجلسه یک حرکت ورزشی انجام دهید و اگر حرکتی موجب ناراحتی شما شد، از انجام آن خودداری کنید.

-از انجام ورزش هایی که موجب درد ، ناراحتی و تورم زانو می شود، خودداری کنید، اما باید بین درد مفصلی و درد عضلانی که در مراحل اولیه تمرینات ورزشی بروز می کند، تمایز قائل شوید. دردهای عضلانی معمولاً به طور تأخیری ، یعنی چند ساعت پس از انجام تمرینات بروز می کنند . این دردها ، به مرور زمان با تداوم برنامه ورزشی از بین می رود.

-اگر افزایش وزن دارید، با برنامه های مناسب ورزشی و غذایی ، وزن خود را کاهش دهید. به خاطر داشته باشید که کاهش وزن موجب کاهش فشار وارده بر مفصل می شود.

-از انجام اعمالی نظیر بلند کردن اجسام بسیار سنگین و حمل بار به مدت طولانی اجتناب کنید، زیرا این کار فشار زیادی بر زانوها وارد می سازد . اگر ناگزیر به حمل اجسام سنگین هستید، عضلات زانو را با ورزش تقویت کنید و بین فعالیتهای خود، زمانی را به استراحت اختصاص دهید.

"به قلبتان ورزش هدیه دهید"

قلب اندام بسیار حساسی است که کارهای مهم و حیاتی را انجام می دهد . سلامت قلب ، زندگی انسان را دوام بخشیده و او را دراجرای کارهای روزانه، توانمند و شاداب می کند . زندگی ماشینی امروز، آلودگی هوا، کم تحرکی و تغذیه نامناسب، خطرهای بی شماری برای قلب دارند و قربانیان بسیاری نیز گرفته اند . ورزش اگر به اندازه ، با برنامه و منظم باشد ، عاملی مهم برای تقویت قلب است. ورزش ، قلب را نیز مانند دیگر اعضای بدن نیرومند می کند .

دریافت اکسیژن بیشتر ، نشاط بیشتر

ورزش های مخصوص قلب

قلب ضعیف ، قلب قوی

آیا می توان پس از صرف غذا، ورزش کرد؟

" سل چیست؟ "

سل عفونت مزمنی است که به وسیله باکتری " میکوباکتریوم توبرکلوزیس" و گاهی به وسیله سایر مایکوباکتریوم ها ایجاد می شود. این بیماری اغلب ریه را درگیر می کند ، اما تقریبا هیچ کدام از دستگاههای بدن از شر بیماری " سل " در امان نیستند و سایر اعضای بدن هم ممکن است با این بیماری درگیر شوند.

بیماری سل به وسیله قطره های ریز موجود در هوا از فردی به فرد دیگر منتقل می شود و اغلب افرادی را که در ارتباط نزدیک با فرد بیمار باشند ، درگیر می کند . بنابراین همه اعضای خانواده فرد بیمار ، در معرض ابتلا به این بیماری هستند. مگر اینکه او به بیمارستان منتقل شود و با آنها زندگی نکند و یا تحت درمان صحیح قرار بگیرد.

فردی که دچار عفونت فعال سلی است ، اگر سرفه یا عطسه کند و جلوی دهان و بینی خود را نگیرد ، قطره هایی که حاوی مایکو باکتریوم یا میکرب سل هستند ، در هوا پخش می شوند و اگر فرد دیگری که نزدیک فرد مبتلا است ، این قطره ها را استنشاق کند ، باعث ابتلای او خواهد شد. بنابراین افراد مبتلا هنگام عطسه و سرفه باید همیشه برای پوشاندن دهان و بینی خود از دستمال استفاده نمایند و پس از آن ، دستهای خود را با دقت بشویند.

البته این به آن معنا نیست که فرد مبتلا به سل باید قرنطینه شود . در تماس کوتاه و گذرا امکان انتقال بسیار کم است ، اگر چه غیر ممکن نیست.

بسیاری از مردم میکروب سل در بدنشان وجود دارد . اما مبتلا به بیماری سل فعال نیستند.

علایم بیماری سل

علایم اولیه سل ، ممکن است بسیار عادی باشد و توجه را جلب نکند ، مثل شخصی که دچار سرما خوردگی است یا کسی که مدتی لاغر و ضعیف است یا گاهی فرد تب می کند و دچار سرفه های مکرر می شود. افراد ، در این مرحله به پزشک مراجعه نمی کنند تا علایم شدیدتری در آنها بروز کند ، علایمی مثل درد تیزی که در ناحیه قفسه سینه است و با نفس کشیدن و سرفه ایجاد و تشدید می شود و یا وجود خلط خونی .

 باید توجه داشت هیچ کدام از این دو علامت ، مخصوص بیماری سل نیستند ، اما نباید این علایم را دست کم گرفت.علایم سل می تواند شبیه علایم سایر بیماریهای ریوی ( مثل ذات الریه ، آبهای ریوی ، تومورها و عفونتهای قارچی)، خیلی از بیماریهایی غیر ریوی و یا حتی همراه سایر بیماری ها باشد.

درمان بیماری سل

 برای درمان سل ، راههای بسیاری وجود دارد ، اما همواره باید 3 نکته را در نظر داشت :

1-    رژیم دارویی سل، اغلب شامل چند دارواست که میکروب سل نسبت به آنها حساس است . این داروها باید همراه هم مصرف شوند تا اثر لازم را داشته باشند . استفاده نامنظم داروها باعث می شود میکروب سل نسبت به این داروها مقاوم شود.

2-  بیمار باید داروهایش را به طور منظم و دقیق ، طبق دستور پزشک مصرف کند . این نکته درباره همه بیماری ها صادق است. اما بخصوص درباره سل از اهمیت فوق العاده ای برخورداراست ، چون درصورت مقاومت میکروب سل نسبت به داروهای موجود تقریبا می توان گفت دیگر هیچ داروی کاملا مؤثری برای درمان سل وجود نخواهد داشت.

3- درمان سل کمی طولانی است. بنابراین بیمار باید حوصله داشته باشد و تمام مدت درمان را سپری کند. این دوره درمان گاهی تا 2 سال طول می کشد.

"زمستان و سرماخوردگی"

علایمی مثل گلو درد ، آب ریزش بینی و چشم ، تب و لرز ، سرفه، درد مفاصل و بی حوصلگی همگی نشان از بیماری سرماخوردگی و آنفلوانزا می دهد. با سردشدن هوا در پاییز و زمستان، شرایط لازم برای ابتلای انسانها به ویروس های سرما خوردگی و آنفلوانزا که تا کنون صد نمونه از ویروسهای آن شناخته شده است ، فراهم می گردد . بنا به گفته متخصصان انتقال ویروسهای سرماخوردگی بیشتر از طریق تماس مستقیم و غیر مستقیم ، ترشحات بینی و دهان  ( سرفه یا عطسه) صورت می گیرد.

چرا سرما می خوریم؟

-ورم مخاط بینی ، ناشی از گشاد شدن رگهای خونی در بافتهای خاصی از بینی است . زمانی که این رگها گشاد می شوند، این بافتها ورم کرده و جلوی عبور هوا را می گیرند و به همین دلیل تنفس از طریق بینی دشوار می شود .

-آب ریزش بینی از دو رویداد مختلف التهابی ، یعنی ترشح غده مخصوص ترشحات بینی و نشت مایع از رگهای خونی بینی سرچشمه می گیرد.

-عطسه نتیجه عکس العملی است که از داخل بینی شروع شده، از مغز عبور می کند و دیافراگم و ماهیچه های سینه را فعال می کند .

-گلو درد زمانی شروع می شود که عصبهای درد در ناحیه گلو تحریک می شوند." کینین" که یکی از محرکهای قوی عصبهای درد است، هنگام سرماخوردگی ترشح می شود.

-سرفه از واکنش دیگری که می تواند ، بر اثر تحریک یک عامل واسطه ای التهابی به نام" پروستاگلاندین" که در بدن تولید می شود، پدید آید.التهاب حاصله باعث سوزش ، احساس ناراحتی ، آب ریزش ، ترشحات اضافی از مخاط و سرفه می گردد. ورود ویروسها به خون باعث تب و لرز و علائم عمومی از قبیل سر درد و درد بدن می شود .

چرا سرما باعث سرماخوردگی می شود؟

چگونه می توان مقاومت بدن را بالا برد؟

« گاما گلبولین ها» که در بدن انسان ، ویروس و سموم میکروبها را بی اثر می کنند ، از جنس مواد پروتئینی است . این مواد در گوشت ، شیر ، پنیر، حبوبات و غلات موجود می باشند .

همچنین ویتامین ث در مقاوم سازی بدن نقش به سزایی ایفا می نماید . بدن انسان قادر نیست ویتامین ث را در خود ذخیره نماید، بنابراین باید روزانه به میزان کافی از این ویتامین مصرف کرد، تا بدن با کمبود مواجه نشود . چرا که این ویتامین در رشد و ترمیم بافت های بدن بسیار مؤثر بوده و در تشکیل کلاژن، پروتئین سازنده سلولهای پوست، زردی پی ها، رباط ها و رگهای خونی نقش بسیار مهمی ایفا می کند .

"اقدامات پیشگیری"

از عوامل موثر در افزایش مقاومت بدن ، می توان از ورزش نام برد . ورزش در هوای آزاد باعث افزایش بازدهی قلب، تقویت قلب ، افزایش سرعت گردش خون ، تسریع در تأمین احتیاجات بافتهای بدن و دفع سموم از بدن می شود . افراد ورزشکار نسبت به افرادی که ورزش نمی کنند ، از مقاومت بدنی بالاتری برخوردارند.

"درمان دارویی"

" روز جهانی دیابت "

شکل گیری و توسعه پدیده شهرنشینی، تغییر الگوی غذایی و کاهش تحرک و فعالیت بدنی مناسب، شرایط مساعدی را برای افزایش میزان قند خون و ابتلاء به بیماری دیابت پدیدآورده است. جهت شناساندن و افزایش سطح آگاهی در زمینه بیماری دیابت، روز 23 آبان به عنوان روز جهانی دیابت نامگذاری شده است. انجمن دیابت ایران (ادا) نیز در سال 1369 با هدف ارائه برنامه های آموزشی و افزایش آگاهی جامعه نسبت به بیماری دیابت تأسیس گردید.

دیابت چیست؟

اشکال در سیستم سوخت رسانی بدن را که به دلیل کمبود انسولین به وجود می آید "دیابت" می خوانند. انسولین هورمونی است که توسط پانکراس – اندام تولید کننده آنزیم گوارش – ساخت می شود و برای جذب انرژی مواد غذایی ضروری است . انواع دیابت عبارتند از :

1-   دیابت وابسته به انسولین یا نوع یک: در این نوع بیماری، بیمار یا مقدار کمی انسولین تولید می کند و یا اصلاً تولید انسولین ندارد و در نتیجه فقدان انسولین، کنترل قند خون غیر ممکن است. معمولاً این نوع دیابت قبل از 40 سالگی بروز می کند و اوج میزان وقوع آن در حدود 14 سالگی است.

2-  دیابت غیروابسته به انسولین یا نوع دو: در این نوع ، لوزالمعده انسولین تولید می کند اما نه به اندازه ای که قند خون را تنظیم کند و از طرف دیگر سلولهای بدن در برابر انسولین مقاومت نشان می دهند. این نوع معمولاً در افراد بالای 40 سال بروز می کند.

3-  دیابت دوران بارداری:دیابت حاملگی معمولاً بین هفته های 24 و 28 بارداری ظاهر می شود و عموماً پس از زایمان از بین می رود، چون در همه انواع دیابت، میزان قند یا گلوکز خون بسیار بالا می رود علائم و نتایج همه آنها یکسان است.

اهمیت انسولین

انسولین به گلوکز و سایر مواد غذایی (مثل آمینو اسیدها از پروتئینها) اجازه می دهد که وارد سلولهای ماهیچه ای شده  و برای آینده ذخیره شوند. زمانیکه بدن در ساخت انسولین دچار مشکل می شود و یا سلولها به درستی به انسولین جواب نمی دهند، دیابت به وجود می آید.

چه کسانی به دیابت مبتلا می شوند؟

همه افراد ممکن است به دیابت نوع دوم دچار شوند. با این وجود، عواملی وجود دارد که ممکن است شما را در خطر بیشتر ابتلا به بیماری قرار دهد. این عوامل عبارتند از:

1-  تجمع جربی در اطراف کمر و معده

2-  کم تحرکی و انجام ندادن حرکات ورزشی

3-  وزن بیش از حد

4-  سن بالای 45 سال

5-  سابقه دیابت نوع دوم در خانواده

6-  ابتلا به دیابت حاملگی

7-  فشار خون بالا

8-  تری گلیسیرید بالا

9-  پایین بودن تجمع لیپوپروتئین و کلسترول ( پایین تر از 35 )

علائم دیابت

دیابت در بزرگسالان به کندی آغاز می شود، در واقع میلیونها نفر حتی از بیماری خود آگاه نمی شوند و تنها ممکن است در آغاز، احساس خستگی شدیدی داشته باشند و درآینده چنین علایمی را بروز دهند.

- دفع ادرار بیش از حد معمول، به خاطر تلاش بدن برای پاکسازی قند اضافی خون.

- احساس تشنگی فراوان به علت نیاز بدن به جایگزینی مایعات از دست رفته.

- احساس تهوع و استفراغ.

- تاری دید.

- احساس گرسنگی و در عین حال کاهش وزن.

- ابتلای پی در پی به بیماری های عفونی.

- زخمهای پوستی که به سختی بهبود پیدا می کند.    

شایان ذکر است که علائم دیابت در همه افراد، یکسان نیست.

آیا دیابت قابل کنترل است؟

- سعی نکنید با رژیم سخت، وزن خود را به سرعت کاهش دهید. چرا که هم دوام زیادی نخواهد داشت و هم خطر آفرین خواهد بود.

-وزن خود را آرام و به تدریج کاهش دهید.

- خوب و به موقع بخورید، به خاطر بسپارید که چه می خورید، چه زمان می خورید و چه مقدار می خورید. بهترین شیوه تغذیه برای افراد مبتلا به دیابت، تناول پیوسته غذاهای سبک و مناسب است.

- سه تا چهار بار در هفته ورزش کنید. ورزش کردن به کنترل وزن شما کمک خواهد کرد. همچنین سلولها را به مصرف قند وادار می کند و از بیماریهای قلبی جلوگیری می نماید

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]