هیچ چیز به دست نمی آید مگر در سایه تلاش

  اعتماد به نفس ، از فرآیندهای درونی انسان است که برای رسیدن او به اهدافش ضروری و حتمی است. از گذشته های بسیار دور تاکنون موضوع این بحث با ذکر نام افراد مشهور و موفق همراه بوده و هست. نگاهی به تاریخ انبیاء و بزرگان دین و علم، مبیّن این حقیقت است که  اعتماد به نفس  جوهر اصلی کار ایشان بوده، به شکلی که انسان های معاصر، آنها را به صورت الگو و مثال مورد استفاده مکرر قرار می دهند. مثلاً پشتکار و اعتماد به نفس افرادی چون  ابن سینا  و  ابوریحان بیرونی  و در دوران معاصر، اشخاصی چون هلن کلر و ادیسون مشهور و زبانزد است. بعضی از مردم این اصطلاح را مثل خیلی از اصطلاحات دیگر  روان شناسی  اشتباه تعبیر می کنند، در صورتی که معنای این موضوع در علم روان شناسی و علوم تربیتی چیز دیگری است.

اعتماد به نفس یک حس رضایت درونی است و ربطی به بیرون و ظاهر زندگی ندارد. افراد به اشتباه اعتماد به نفس را تکرار یک عمل و خبره شدن در آن می دانند، در صورتی که این طور نیست؛ بلکه «اعتماد به نفس» تلاش مداوم است، بدون در نظر گرفتن نتیجه منفی یا حتی مثبت. پس وقتی که کاری را شروع می کنیم و می دانیم که می توانیم آن را انجام دهیم اعتماد به نفس واقعی را در خود پرورش نداده ایم. احساس اعتماد به نفس واقعی از باور ما به استحکام شخصیت خود ناشی می شود. از تعهد ما به این که هر چه که بخواهیم فرقی نمی کند، تلاش فراوان می کنیم تا عاقبت به آن برسیم.

کلید اصلی اعتماد به نفس در یک کلمه خلاصه می شود: «تلاش»

این مربوط به فیلم های تخیلی یا افسانه های باستانی است که جادوگری با یک ورد، موش را فیل، یا ترسویی را پهلوان کند. در عالم واقعیت چنین اموری وجود ندارند. کسب مراتب درجه درجه و تدریجی است، لذا اندوختن اراده قوی یا اعتماد به نفس بالا، قطره وار و آهسته است. ابتدا باید اهداف را مدنظر قرار دهید و سپس به مرور به تعقیب آنها بپردازید. بدون فکر شکست به سوی آن حرکت کنید، مطمئن باشید پیروزی با شماست.

گوشه گیری، کمرویی و انزوا طلبی

نوجوانی دوره ای است که در آن دانش آموز بیش از هر زمان دیگر نیاز به راهنمایی و مشاوره دارد. نوجوان ضمن مشورت با اولیا و مربیان، دست کم باید بداند که چگونه خود را بهتر بشناسد و از برخوردهای زیان بخش در محیط خانه و مدرسه پرهیز کند.

" چهار راه نوجوانی"، روایتگر تجربه های اولیا و مربیان است که به ندرت فرصت می یابند فنونی را که طی سال ها در خویش درونی ساخته اند، بررسی کرده، به روشنی در باره آن سخن بگویند.

"چهار راه نوجوان" با توجه به تجربیات معلمان و مشکلاتی که اولیا با آن مواجه بوده اند، نوشته شده است.

بدیهی است که خلاقیت و ابتکار فردی معلمان و اولیای خانه، با توجه به تفاوت های فردی کودکان و نوجوانان، نقش سازنده ای در امر مشاوره خواهد داشت.

گوشه گیری، کمرویی و انزوا طلبی چیست؟

گوشه گیری، کم رویی و انزوا طلبی عارضه ای است که باعث می شود کودک و نوجوان از برقرار کردن ارتباط با افراد و محیط خارج دوری کنند. این کودکان و نوجوانان نوعاً با تقلیل یافتن علایق ذهنی و عاطفی نسبت به اطرافیان خود از داشتن دوستان نزدیک و صمیمی محروم اند. نوجوانی که کم رو و گوشه گیر است، معمولاً از حضور در فعالیت های جمعی سرباز می زند و فقط با تک دوست خود که نوعاً به او بسیار وابسته می شود اوقات خود را سپری می کند.

رفتار کم رویی و انزواطلبی ، یکی از رفتارهای نسبتاً شایع است که فرد را به شدت آزار می دهد و اگر درمان نشود نوجوان را به سمت و سوی مشکلات دیگری مثل عدم اعتماد به نفس، افسردگی، اضطراب و زود رنجی سوق خواهد داد. عدم احساس توانمندی و کمی عزت نفس و نیز ناتوانی در بروز احساسات، بیان افکار و نظریات، خود باعث جدایی فرد از فعالیت های گروهی است.

علل گوشه گیری و کم رویی عبارت اند از:

1- محرومیت از محبت خانواده

2- نقص عضو یا بیماری های جسمی و فیزیولوژیک

3- اختلال در گوش و تکلم

4- شکست های متعدد و تحقیر شدن کودک در برابر جمع

5- عدم امنیت روانی در محیط خانه و مدرسه و فشارهای روانی مستمر

6- تنبیه، توبیخ و سرزنش کودک و نوجوان توسط والدین و به ویژه محرومیت از عواطف مادر

7- کنترل شدید تربیتی و سخت گیرهای وسواس گونه و غیر منطقی

برای پیش گیری و درمان گوشه گیری و کم رویی می توان شیوه های زیر را به کار بست:

1- حمایت های عاطفی در جهت تقویت اعتماد به نفس در نوجوان.

2- واگذاری مسئولیت های مناسب با توجه به میزان توان جسمی و ذهنی نوجوان.

3- قرار ندادن نوجوان در موقعیت هایی که تجربه های شکست را به دنبال دارد.

4- تشویق و زمینه سازی حضور نوجوان در فعالیت های جمعی و گروهی.

5- ایجاد آمادگی لازم برای جرئت ورزی در ابراز عقاید و بیان نظریات خود و نیز پذیرش نظریات مخالف از طرف دیگران.

ماهنامه پیوند

زنانی که با اعتماد به نفس زندگی نکرده اند

مدت هاست که در بعضی از کلاس های خودباوری می بینم هر بحثی که می شود ، بچه ها یک جوری تمایل دارند بحث را به سمت ارتباط، عشق و عاشقی بکشانند. شاید اولش شاکی بودم که چرا این قدر بحث به بیراهه می رود اما بعد از مدتی بررسی و تحلیل به این نتیجه رسیدم که حتماً این موضوع یکی از چالش های روز آنهاست و برای همین نمی توانند از آن بگذرند. این بود که با کمی بررسی و تحلیل، پنج شنبه ها کلاسی تحت عنوان عشق و ازدواج را تشکیل دادم. ولی خوب از صبح تا شب، حتی یک وقت ها هم شب تا صبح در خواب و رؤیا ، روی این موضوع فکر می کنم و دنبال داده ها و اطلاعات و نشانه ها هستم. خلاصه مثل یک غواص در یک اقیانوس بزرگ و عمیق یک سفر اکتشافی تا اعماق وجود ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه را طی می کنم. به معنایی به هر چیزی که نگاه می کنم، هر چیزی را که می شنوم، به دنبال نشانه هایی از موضوع مورد مطالعه خود هستم و آن را با این سؤال شروع کردم که چرا دختران ما این قدر در مورد عشق و عاشقی، انتخاب و زندگی مشترکشان مشکل دارند؟

برای بهتر درک کردن علت این موضوع از جماعت این دختران جوان گذشتم و یک نسل بالاتر رفتم و روی تربیت کنندگان آنها، الگوهای اولیه تربیت و مادرانشان مکث و تأمل نمودم. مادرانی که در حال حاضر سنی از آنان گذشته و بسیاری از آنها پستی و بلندی های زندگی را پشت سر گذاشته اند و به مرور زمان کم کم عبارت ها و واژه های قشنگ عشق و عاشقی را فراموش کرده اند یا که نه، سعی می کنند به جای استفاده از این عبارت ها از واژه های گذشت، ایثار، فداکاری و ... استفاده کنند. شاید این طوری درد خلاء عاطفی را هم کمتر حس کنند و هم با این واژه های زیبا و دهن پرکن برای وجدان و غرور صدمه دیده شان مرهمی داشته باشد. (البته واژه های گذشت، ایثار و فداکاری اساساً کلمات ارزشی هستند، اما در مورد این تیپ افراد حکم نقاب را دارد.)

شاید بپرسید چرا این قدر بی رحمانه و عریان شخصیت این افراد را به نقد کشیدم؟ حق با شماست وقتی از خودم پرسیدم چرا این دختران جوان این قدر با موضوع عشق و عاشقی مشکل دارند. یاد مادرانشان افتادم و این جمله به شدت و قوت در ذهنم شکل گرفت که کمتر زنی در زندگی خانوادگی اش خانمی کرده است. در واقع، زنی که خانمی نکرده است، یعنی زنی که با عزت نفس  و مناعت طبع و اعتماد به نفس  زندگی نکرده است، یعنی عشق و یکرنگی، وحدت و یکپارچگی را با همسر یا بخش مکمل روح و زندگیش تجربه نکرده است، این افراد مشخصاً دخترانی مجهول النفس که با ارزش و تجربه های گرانقدر اساسی شخصیت مانند خودباوری بیگانه است و نمی تواند استقلال روحی روانی را تجربه کند، تربیت خواهد کرد.

وقتی انگیزه ازدواج یک نسل عقب تر و یا حتی جاری را مورد بررسی قرار می دهیم:

- از آنجا که در برخی خانواده ها جایگاه دختران در خانواده در رده سوم به بعد است،

- از آنجا که تقریباً ماهیت دختران در خانواده مصرف کننده است،

- از آنجا که در برخی خانواده ها وجود دختران در خانواده از دید جنسیت تنش زا و خطرآفرین است

- از آنجا که تقریباً نقش دختران در خانواده نقش ظرافت و دلبری زنانه است،

- از آنجا که در برخی خانواده ها سرنوشت دختران در خانواده پدری کوتاه و حساب نشده است و سرنوشت اصلی آنها در خانه شوهر تعیین می شود،

- از آنجا که تقریباً هدف زندگی دختران در خانواده اگر هم تعریف شود با درصدی ناخالصی برای ایجاد رقابت منفی با مردان و ایجاد جایگاهی در کنار آنهاست.

- از آنجا که تقریباً ارتباطات دختران در خانواده با دختران هم سن و سال خود تنها از جایگاه سرگرمی و خاله بازی است،

- خوب آیا دختران در خانواده دختری کرده اند؟ ارزش های زنانه خود که سمبل عقل و خرد و دانایی است را تجربه کرده اند؟ می گویند جمع گرایی از انرژی های زنانه است. اگر این ویژگی جمع گرایی و ویژگی اول خرد و دانایی را در کنار هم بگذاریم، آیا محفل های زنانه ما محفل علم و ادب و هنر است؟

آیا دختران ما در خانواده یاد گرفته اند که روی ارزش های روحی روانی خود زندگی کنند یا که به ظواهر زنانه خویش بسنده کرده اند و در همان حد توقف نموده و خودشان را مشغول نموده اند؟

نقل می کنند: مردان به دنیا می آیند تا در مسیر تکامل رشد کنند و به کمال وجودی خویش دست یابند حال آن که زنان به طور تکامل یافته خلق شده اند و در اثر غفلت و به مرور زمان ارزش های بنیادین خود را از دست می دهند.

شاید خیلی چرایی کردم. علما و دانشمندان معتقدند هر علم جدیدی با یک یا چند چرا شروع می شود. اگر ما هم توفیق پیدا کنیم که به پاسخ های درست این چراها دست یابیم به طور مسلم می توانیم خیلی خانم تر یا به معنایی، با ارزش تر زندگی کنیم و نسل آتی خود را نیز صحیح تربیت کنیم.

منبع: راهنمایی برای خودباوری زنان

نویسنده: ناتانیل براندن، ترجمه: مینو سلسله

از مشکلات زندگی نگریزید

زندگی آمیزه ای از وقایع خوشایند و ناخوشایند، خوشی و غم است. در عمق هر رویداد و تجربه ای، خیری نهفته است، حتی در تجاربی که برای ما دردناک هستند.

ویلیام بلیک شاعر بزرگ انگلیس گفته است : خوشی و اندوه به هم می تنند و روح خدایی را می بافند.

خوشی و غم مانند شب و روز یکدیگر را دنبال می کنند، اما وقتی که رنج می آید دوره سختی ها طولانی به نظر می رسد و یک روز رنج طولانی تر از یک سال است.

رنج پاره ای از زندگی است و آموزنده است. اگر رنج نصیبمان نشود، بهترین درس های زندگی را نمی آموزیم. اما افسوس که بسیاری از ما، این حقیقت را تشخیص نمی دهیم و تمام سعی خود را به کار می گیریم تا از تجربه های به ظاهر دردناک اجتناب کنیم. وقتی که مشکلی پیدا می شود سعی می کنیم از آن بگریزیم اما باید دانست که هرگز نمی توان از مشکلات طفره رفت.

وقایع ناخوشایند فقط برای مدت کوتاهی عقب می نشینند، اما با ظاهری متفاوت دوباره به ما باز می گردند. با اجتناب از مشکل، در واقع مشکلات بزرگ تری را به زندگی خود فرا می خوانیم.

برخی از افراد که می دانند مشکلات را نمی توان به تعویق انداخت، خود را به مشکل تسلیم می کنند.آنها مقاومت نمی کنند، بلکه خود را به مشکل می سپارند. چنین کسانی می گویند: آنچه را که نمی توان درمان کرد، باید تحمل کرد.

اما راه سومی هم برای مواجه با مشکل وجود دارد که تنها راه صحیح است. اجتناب از مشکل بیهوده است. تسلیم شدن هم نادانی است. راه سوم آن است که هر مشکل را دوستی ببینیم که پیام و درسی برای ما دارد و با این نگرش به استقبالش برویم.

آن وقت متوجه خواهید شد که هر مشکل دقیقا به یکی از ضعف های شما اشاره دارد که باید به اصلاح آن بپردازید و یا از شما می خواهد با نشان دادن واکنش صحیح، گامی دیگر در راه نیکی و راستی بردارید.

بدین ترتیب هر مشکل مانند یک بسته است که درون آن هدیه ای ارزشمند وجود دارد. هر تجربه ناخوشایند بسته ای است که در آن هدیه خرد و نیرو پنهان است. شخصی که این مطلب را می داند لبخند زنان به مشکلات خوش آمد می گوید. او فردی شکست ناپذیر است و راه پیروزی را می پیماید.

سال ها پیش مرد فروشنده ای که از شهر بیرون رفته بود، پس از بازگشت متوجه شد که در غیاب او خانه و فروشگاهش آتش گرفته و سوخته و بدین ترتیب تمام دارایی خود را از دست داده بود. اما او چه کرد.لبخند زد و چشمانش را به سوی آسمان گرفت و گفت: خدایا می خواهی که اکنون چه کنم؟ روز بعد لوحی را بر ویرانه های خانه و فروشگاهش آویخت که روی آن نوشته بود:

فروشگاهم سوخت!

خانه ام سوخت!

کالاهایم سوخت! اما ایمانم نسوخته است!

فردا شروع به کار خواهم کرد.

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]