فواید ورزش در دیابتی ها

دیابت در واقع یک بیماری مزمن است که با عدم توانایی بدن در تولید مقدار کافی انسولین برای سوخت و ساز مناسب قند، چربی و پروتئین مشخص می شود. همان طور که می دانید افراد دیابتی به دو دسته تقسیم می شوند:

الف) وابسته به انسولین: بیماری آنها با تزریق مقدار مشخصی از انسولین، همراه با رعایت رژیم غذایی و برنامه ی ورزشی، قابل کنترل است.

ب) غیر وابسته به انسولین: دیابت آنها با رژیم غذایی، ورزش و گاهی مصرف برخی داروهای خوراکی کاهنده ی قند خون، تحت درمان قرار می گیرد.

بنابراین بیماران دیابتی (هم افراد وابسته به انسولین و هم افراد غیر وابسته به آن) می توانند از ورزش برای کنترل بیماری اشان سود زیادی ببرند. با این وجود باید حتماً دقت کرد که افراد دیابتی پیش از شروع برنامه های ورزشی، از لحاظ شرایط بالینی و پزشکی تحت معاینه و بررسی دقیق قرار بگیرند.

فواید ورزش در دیابت

1) ورزش از طریق کمک به کاهش وزن، سبب کاهش مقدار گلوکز خون می شود که می تواند در کنترل بیماری دیابت نقش مهمی را ایفا کند.

2) یکی از دلایل بروز دیابت، مقاومت بدن به انسولین است که در خون وجود دارد. ورزش با افزایش سوخت و ساز بدن، مقاومت سلول ها به انسولین را کم می کند و باعث کارآیی بیشتر آن می شود، پس می تواند سبب بهبود کنترل قند بشود.

3) همان طور که می دانید بیماری های قلبی – عروقی (سکته قلبی، سکته مغزی، نارسایی کلیوی، فشار خون بالا و…) در افراد مبتلا به دیابت شایع تر از دیگران است. ورزش احتمال تصلب شرایین و بروز بیماری های عروق را کاهش می دهد و می تواند بر طول عمر افراد دیابتی بیفزاید. البته برای اینکه این نتیجه به دست آید، برنامه ی ورزشی باید در تمام طول عمر بیمار، حالت منسجم  و منظم داشته باشد.

خطرات ورزش در افراد دیابتی

پایین افتادن قند خون (هیپوگلیسمی)

وقتی برنامه ی ورزشی بسیار طولانی مدت یا شدیدتر از حد مجاز باشد، ممکن است سبب افزایش اثر انسولین تزریقی یا داروی خوراکی کنترل قند خون گردد و به این ترتیب، باعث کاهش بیش از حد قند خون شود که با علایمی مثل ضعف، سرگیجه، تعریق، رنگ پریدگی و حتی اختلال هوشیاری همراه است که درمان آن نوشیدن مایعات غنی از قند مثل آب پرتقال (که به آن شکر اضافه شده باشد)، آب قند و… است، در عین حال باید برای کنترل این وضعیت فورا به پزشک مربوطه مراجعه کرد.

بنابراین به تمام افراد دیابتی توصیه می شود، موقع فعالیت ورزشی مقداری نوشیدنی شیرین در دسترس داشته باشند.

چند نکته:

توصیه های زیر می تواند به بیماران دیابتی کمک کند تا حین ورزش خطرات کمتری را متحمل شوند:

1) تا زمانی که قند خون شما به طور مناسب تحت کنترل قرار نگرفته است، فعالیت های ورزشی سنگین را انجام ندهید و حتماً قبل از شروع ورزش مورد علاقه تان، با پزشک خود مشورت کنید تا تناسب آن رشته ی ورزشی با وضعیت جسمانی و بالینی شما مورد تأیید قرار گیرد.

2) تحت راهنمایی های گروه پزشکی، یاد بگیرید که مقدار انسولین (و یا داروهای خوراکی کنترل قند خون) را بسته به مقدار غذایی که می خورید و میزان فعالیتی که دارید، تنظیم کنید؛ به عنوان مثال اگر قرار است ورزش سنگینی را انجام دهید، ممکن است لازم باشد تا غذای بیشتر بخورید، ولی در عین حال مقدار انسولین کمتری را تزریق کنید.

3) در صورتی که برای کنترل دیابت، از انسولین استفاده می کنید، سعی کنید محل تزریق شما در مناطقی از بدن تان باشد که کمتر تحت فعالیت قرار می گیرند؛ به طور مثال در بازی فوتبال یا بسکتبال، منطقه شکم بهتر از ناحیه ی ران ها یا بازوها است.

4) اگر دیابت سبب آسیب به شبکیه ی چشم شما شده، بهتر است از ورزش هایی مثل وزنه برداری یا ورزش هایی که سبب فشار بر ناحیه ی سر یا افزایش فشار داخل چشم می شوند، خودداری کنید.

5) به علت اینکه دیابت شانس ایجاد بیماری های هم زمان قلبی-عروقی را در این افراد بالاتر می برد، تمام افراد مبتلا به این بیماری (خصوصا اگر سن آنها بالای 60 سال باشد) قبل از شروع هر گونه برنامه ی ورزشی، باید حتما از لحاظ مسائل قلبی -عروقی تحت معاینه و بررسی قرار بگیرند.

6) اگر علاوه بر دیابت، مبتلا به بیماری های دیگری هستید و برای درمان آنها از سایر داروها مانند آسپرین، داروهای ضد التهابی استروئیدی، کورتون و… استفاده می کنید، این دقت را داشته باشید که هر کدام از این داروها ممکن است روی سطح قند خون شما اثر بگذارند و شاید نیاز باشد با توجه به اثر هر کدام از این داروها، مقدار فعالیت خودتان را (برای پیشگیری از افت یا افزایش بیش از حد قند خون) کاهش یا افزایش بدهید.

چرا مضرات موبایل گفته نمی شود؟

متن زیر مصاحبه ای است با آقای علی جاسب، مخترع پارچه ی ضد نفوذ امواج الکترومغناطیسی موبایل در آلمان، که در حال حاضر در ایران می باشد.

خطرات امواج موبایل برای همه یکسان است یا در گروه‌های سنی مختلف، زیان‌های متفاوتی دارد؟

یکی از بدترین چیزها برای جنینی که در شکم مادر است، امواج الکترومغناطیسی موبایل است. بدن جنین هنوز بافت خوب و کاملی را به خود نگرفته و بسیار حساس است. امواج موبایل منجر به کاهش عکس‌العمل مولکولی در بدن جنین می‌شود.

این مسأله باعث ضعیف شدن سیستم‌های مختلف بدن می‌شود که شاید هنگامی که فرزند به دنیا آمد در آن دیده نشود، ولی پس از سال‌ها بیماری‌های مختلفی خود را نشان دهند. در کشورهای سوئیس و اتریش به خانواده‌ها بسیار تأکید شده که بچه‌های زیر 16سال اصلاً با موبایل صحبت نکنند.

چرا؟

شما اگر یک سلول را در نظر بگیرید، دیواره‌ای آن را احاطه کرده است. سلول‌های مغز بچه‌ها هنوز شکل و ساختار محکمی به خود نگرفته‌اند. در واقع تکامل یافته نیستند و دیواره محکمی ندارند. به همین دلیل میزان بیشتری از تشعشعات را از خود عبور می‌دهند که باعث اختلالات عصبی در آن‌ها می‌شود و مسائلی مانند چشم درد و کم‌ اشتهایی در آنها دیده می‌شود.

در کل حدود 58 درصد امواج موبایل‌ها برای کودکان و نوجوانان بیشتر مضر است. علاوه بر آن در برخی کشورهای اروپایی استفاده از موبایل‌ را در فضاهایی که افراد زیادی تجمع کرده‌اند، مانند اتوبوس، صحیح نمی‌دانند، زیرا امواج موبایل تنها به شخص استفاده کننده آسیب نمی‌رساند، بلکه نسبت به میزان فرکانسش افراد را تحت الشعاع قرار می‌دهد.

سئوال من این است که با این همه مضرات چرا تا کنون اطلاع‌رسانی خوبی در مورد زیان‌های موبایل‌ها نشده است؟

این قضیه درست مثل جریان سیگار است. وقتی که کمپانی فیلیپ موریس میلیاردها دلار درآمد از فروش سیگار داشت، اجازه نمی‌داد دانشمندان در این مورد نظر بدهند. حتی اگر به خاطر داشته باشید در سال 1960 ماجرایی برای یک پروفسور که روی سیگار تحقیق می‌کرد رخ داد و او را کشتند.

یادم هست ما  استادی در دانشگاه داشتیم که می‌گفت: نگران ازدیاد جمعیت جهانی نباشید، انسان‌ها خودشان آنقدر چیزهای مضر مانند سیگار، موبایل و ... می‌سازند که خود با دست خود می‌میرند.

گفته می‌شود که در ایران اگر در روی خانه‌ای آنتن‌های BTS  را نسب کنند به آن‌ها ماهیانه پول می‌دهند؟! این پول‌ها هیچ گاه جای آن زیان‌ها را نمی‌گیرد و باید تاکید کنم خانه‌هاباید حداقل 50 تا 60 متر از BTSها دور باشند تا امواج به آنها  کمتر ضرر بزند.

می‌دانید که بعد از تذکرات بسیار دانشمندان در دنیا در این مورد، در سازمان ملل بخشی به نام ICNRIP تأسیس شد که کارش فقط تحقیقات و کنترل میزان امواج الکترومغناطیسی مضر برای انسان و طبیعت است.

چرا کشورهای اروپایی نسبت به موضوع حساس‌ترند؟

در کشورهای اتریش، آلمان و سوییس تاکنون دانشمندان مقالات بسیاری را ارائه داده‌اند و از دولت خواسته‌اند که به گونه‌ای قانون‌گذاری کند که کمترین میزان زیان به افراد برسد.

چندی پیش از دولت‌هایشان خواستند که از نصب آنتن‌های BTS در نزدیکی مهد کودک‌ها، بیمارستان‌ها یا مکان‌های تفریحی که بیشتر کودکان در آن‌ها رفت و آمد دارند جلوگیری کنند. در نروژ هم آزمایش جالبی انجام شد که نشان داد استفاده از موبایل برای بچه‌ها باعث خستگی، کم خوابی و کم اشتهایی می‌شود.

موبایل تنها در زمان استفاده و صحبت کردن با آن ضرر دارد؟

خیر. حمل کردنش هم ضرر دارد. حتی اگر 30 سانتی متر هم از شما فاصله داشته باشد، امواج الکترومغناطیس حدود 400 هزار Pw/M2 در هر لحظه با بدن اصابت می‌کند.

وقتی که شما با موبایلتان حرکت می‌کنید، جاهایی که آنتن‌ها آنها را کمتر پوشش می‌دهند، گوشی شما سعی بیشتری برای به دست آوردن آنتن می‌کند، در واقع سیگنال‌های بیشتر و قوی‌تری از خود ساطع می‌کند که این موضوع بسیار خطرناک است.

یعنی جاهایی که پوشش آنتن‌ها کمتر می‌شود، امواج خطرناک تری از موبایل ساطع می‌شود؟

بله. جاهایی که پوشش کم است، امواج گوشی بیشتر می‌شود و در جاهایی مانند نزدیک آنتن‌های BTS هم که پوشش خوب است، امواج ساطع شده از طرف آنتن‌ها برای بدن بسیار خطرناک است.

در موقع صحبت کردن با موبایل چطور؟

از هر زمان دیگری برای بدن خطرناک ‌تر است. فرض کنید در اتوبان در حال رانندگی هستید. این امواج همواره در حال کم و زیاد شدن هستند که باعث افزایش میزان برخورد امواج و شدت یافتن آن می‌شود، زیرا در مسیر اتوبان میزان پوشش‌دهی آنتن موبایل یکسان نیست.

استفاده از هندز فری (hands free) نمی‌تواند درصد امواج را کاهش دهد؟

خیر، زیرا هندز فری هم مانند یک آنتن عمل می‌کند و تفاوت خاصی در میزان اصابت امواج با بدن ندارد.

آیا در آلمان تاکنون ارگان‌های دولتی بوده‌اند که نسبت به اختراع شما عکس‌العمل خوبی نشان دهند؟

در آلمان آنقدر از این اختراع استقبال شده که خود من هم باور نمی‌کردم. علاوه بر آلمان، از کشورهای ژاپن، برزیل، سوئیس و اتریش هم پیشنهادات خوبی برای تولید داشتم ولی ایران را بیشتر از تمام دنیا دوست دارم و این کار را در ایران ادامه خواهم داد.

تحقیقاتی جالب درباره مضرات موبایل

1- آزمایش بر روی تخم مرغ

مدتی قبل، بی بی سی گزارشی از آزمایش یک تخم‌مرغ در کنار یک موبایل را منتشر کرده بود که آن تخم مرغ بعد از گذشت زمانی سفت شده بود.

در عکس‌هایی که با استفاده از دوربین‌های حساس حرارتی گرفته شده است، دیده می شود که یک تخم مرغ را در مقابل یک موبایل روشن در حال صحبت کردن گذاشتند و پس از گذشت یک ساعت، تقریباً نیمی از آن سفت شده بود، زیرا عملکرد امواج مایکرویو موبایل مانند امواج مایکروویو‌های خانگی است که هم اکنون در آشپزخانه‌ها وجود دارد.

با مشاهده این آزمایش به خوبی می توان به عمق این فاجعه و مضرات امواج موبایل برای سلامتی انسان پی برد. ببینید که این امواج با تخم مرغ چه کرد، همین کار را با سلول‌های مغز ما می‌کند.

گزارش کامل این آزمایش را می‌توانید در سایت www.ewall.eu ببینید.

2- آزمایش بر روی خرگوش

در سوئد روی یک خرگوش آزمایش جالبی انجام دادند. یک خرگوش را کنار یک موبایل گذاشتند که آن موبایل همواره روشن بود. در این مدت هم تغذیه کاملی به آن می‌دادند.

پس از 2 ماه خون و سلول‌های خرگوش را برای آزمایش به آزمایشگاه بردند و نتیجه جالب توجهی را اعلام کردند؛ آن خرگوش با ادامه این وضعیت بیشتر از یک سال زنده نمی‌ماند.

حال باید ببینیم اگر روی یک انسان چنین آزمایشی انجام دهند نتیجه چه می‌شود! اگرچه فکر نکنم کسی داوطلب این آزمایش پیدا شود.

نمونه نسبی آزمایش شده این کار برای انسان را می‌توانید در افرادی ببینید که شغلشان مرتبط با رادارهای نظامی است. آن‌ها طول عمر بسیار کمی دارند و یا بسیاری از آن‌ها در زمان سالخوردگی به بیماری هایی مبتلا می‌شوند که در افراد عادی کمتر دیده می‌شود.

خطرات سوسک‌های خانگی

سوسک‌های خانگی معمولا به رنگ‌های قهوه‌ای، بلوطی یا سیاه‌اند. این سوسک‌ها به "سوسری" معروف‌اند.

سوسری‌ها در تمام نقاط دنیا خصوصا مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر انتشار دارند. این حشرات گرما را دوست دارند و در طول روز پشت رادیاتورها و لوله‌های آب گرم پنهان می‌ شوند. در کشورها و مناطق گرم که ممکن است، این محل‌ها وجود نداشته باشند، سوسری‌ها درهر یک از نقاط تاریک مثل دستشویی، حمام، تخت‌خواب، پشت یخچال، اجاق خوراک ‌پزی و ظروف آشپزخانه پیدا می شوند.

این حشره شب کار بوده و روزها را به استراحت می ‌گذراند و چنانچه در محل استراحت مزاحمتی برایش ایجاد نشود، روزها به ندرت دیده می ‌شود. در طول شب روی کف اتاق‌ها، میزها و دیگر وسایل خانه حرکت کرده و دنبال غذا می ‌گردد.

فراوانی غذا در آشپزخانه‌های نامرتب و کثیف که به طور متناوب تمیز نمی ‌شوند، باعث وفور سوسری‌ها در این مکان‌ها می‌ گردد.

کوچولوهای شکمو

سوسری‌ها تقریبا هر چیزی را که به دست‌شان برسد، می‌ خورند و در این کار گویا رکورد پرخوری هم دارند. آنها حتی از کاغذ، پارچه خصوصا اگر آهار داشته باشد، کتاب، مو، کفش، کاغذ دیواری، خون خشک شده، خلط ، حشره ی مرده و تقریبا از هر ماده ی حیوانی و گیاهی تغذیه می ‌کنند.

سوسری‌ها را در حال جویدن انگشتان دست و پای افراد خوابیده یا در حال بیهوشی و روی افراد ولگرد که موی سرشان آلوده بوده است هم پیدا کرده‌اند.

این حشرات در برابر بی‌غذایی و کم آبی بسیار مقاوم هستند، طوری که سوسری خانگی ممکن است بدون آب به مدت 5 تا 10 هفته و بدون غذا برای چند ماه زنده بماند. سوسری‌ها تخم‌‌هایشان را در محل‌های تاریک، شکاف‌ها و درزها می ‌گذارند. بعضی از آنها تخم را به سطوح زیرین میز و صندلی یا تخت خواب‌ها و جعبه‌های چوبی و دیگر وسایل بسته ‌بندی می ‌چسبانند و هنگامی ‌که بسته‌ها به منازل جدید منتقل شدند، سبب آلودگی آن محل‌ها می‌ شوند.

سوسری‌ بالغ حتی تا یک سال هم عمر می ‌کند. این حشره به سرعت از خانه‌های آلوده به منازل مجاور پراکنده می ‌شود و اغلب به وسیله ی بالا رفتن از لوله‌های آب و مجاری فاضلاب و جایگاه‌های دور ریختن زباله، وارد ساختمان‌ها می شود.

بیماری‌زایی سوسری‌ها برای انسان

وجود سوسری‌ در منازل، هتل‌ها و دیگر محل‌ها از لحاظ بهداشتی منظره ی نامطلوبی دارد و چون از مدفوع و مواد غذایی به طور یکنواخت تغذیه می‌ کند، حشره ی بسیار کثیفی است. در ضمن، مدفوع و قسمتی از موادغذایی هضم نشده را روی مواد غذایی بر می گرداند و از این طریق موجب آلودگی می‌ شود.

سوسری حامل عوامل بیماری‌ زای متعددی از جمله ژیاردیا، اشرشیا‌کولی، استافیلوکوک، سالمونلا، تریکوموناس و... است.

همچنین این حشره به طور طبیعی به گونه‌ای از توکسوپلاسما آلوده است و تصور می ‌شود با تغذیه از مدفوع گربه، توکسوپلاسما را به گربه و انسان منتقل کند.

برخی افراد به مواد ‌آلرژن سوسری‌ها حساسیت دارند و با خوردن موادغذایی آلوده به مواد دفعی سوسری یا تنفس گرد مدفوع آنها، عکس‌العمل نشان می ‌دهند.

 مبارزه ی شیمیایی با سوسری‌ها

چند ماده ی شیمیایی به صورت تجاری به عنوان طعمه برای کنترل سوسری‌ها در دسترس هستند.

پودر حاوی سم دی ‌کلرفوس 9/‌1 درصد: که برای آماده ‌سازی باید آب به آن اضافه شود تا به شکل خمیر درآید. طعمه ی دیگر حاوی پروپوکسور دو درصد است. سم"کپون"به صورت خمیر، قرص یا طعمه ی مرکب از روغن گیاهی نیز مورد استفاده قرار می ‌گیرد. طعمه‌ها معمولا در شرایطی که جمعیت سوسری‌ها پایین باشد، تاثیر بهتری دارند و غالبا در کنار سایر روش‌های مبارزه به کار می‌ روند.

مواد شیمیایی با خاصیت ریزش و خارج کردن حشرات از پناهگاه شان، مکرراً برای کنترل سوسری به منظور گرفتن نتایجی سریع و دستیابی به کنترل کامل‌تر مورد استفاده قرار گرفته است.

"پیرترین" به تنهایی یا به همراه "سینرژیست ها" یک ماده ی با اثر بیرون کشیدن حشره از پناهگاهش است و باعث ریزش سریع می‌ شود.

"دی‌ کلرفوس" نیز به خاطر اثر ریزش سریع و تدخینی آن مفید است. در مواردی که تاثیر طولانی‌تر مد نظر باشد، این مواد شیمیایی باید با یک حشره‌کش ابقایی ترکیب شوند.‌

مراقب باشید سوسک نیاید

پیشگیری کلید کنترل این حشرات است. پس پیشنهاد می‌ شود دو کار زیر را انجام دهید:

1) جلوگیری از ورود آنها به ساختمان

2) کم کردن آلودگی به وسیله ی رعایت پاکیزگی محل

سوسری‌ها در هوای سرد برای ورود به ساختمان شما یا از پناهگاه‌ خارجی خود یا از خانه‌های همسایه وارد می‌ شوند. پس لازم است که تمام سوراخ‌های کف، دیوار، چارچوب درها و فضای پشت پایه‌های ساختمان و غیره که به سوسری‌ها اجازه ی عبور می ‌دهند، مسدود شوند.

از توجه به لوله‌های آب و فاضلاب و شبکه‌های مشابه غفلت نکنید. شاید حتی لازم باشد که برای بستن سوراخ‌های بزرگ از یک نجار کمک بخواهید، اما سوراخ‌های کوچک ‌تر را با بتونه ی چوب و پلاستیک می‌ توان مسدود کرد.

نکته ی مهم دیگر در مبارزه با سوسری این است که باید وضعیت منزلتان را برای رشد سوسری نامناسب کنید.

برای این کار باید مخفیگاه های آنها را از بین ببرید و نواحی زیر و کف ساختمان را همواره خشک نگه دارید و از دسترسی سوسری به غذاها جلوگیری کنید.

غذا را در ظروف غیر قابل دسترسی بگذارید و تمام محوطه ی آشپزخانه ‌تان را تمیز و بازرسی کنید تا هیچ خرده ماده ی غذایی در آنجا باقی نماند.

ظروف زباله را کاملا بپوشانید و برنامه ی کاملا منظمی برای تخلیه ی زباله در نظر بگیرید.

در کنار این کارها باید بهسازی محیط نیز انجام گیرد، زیرا سوسری‌ها اغلب مکان‌های مطلوب برای زاد و ولد خود را در سیستم فاضلاب، محل جمع زباله‌ها، فاضلاب و مکان‌های دیگری که غذا و مواد مناسبی در دسترس‌شان باشد، پیدا می‌ کنند. بنابراین باید برنامه‌هایی برای به حداقل رساندن یا حذف پناهگاه سوسری‌ها طی برنامه‌های بهسازی محیط ترتیب داده شود.

چه خبر از رویانا؟

رئیس پایگاه تحقیقاتی علوم سلولی پژوهشکده رویان اصفهان گفت: "رویانا دومین گوسفند شبیه ‌سازی شده در ایران، در فصل پاییز جفت‌گیری خواهد کرد."

به گزارش خبرگزاری فارس محمد حسین نصر ‌اصفهانی رئیس پایگاه تحقیقاتی علوم سلولی پژوهشکده رویان اصفهان در گفت‌وگویی اظهار کرد:

"رویانا دومین گوسفند شبیه ‌سازی شده، هم اکنون 9 ماهه شده و وضعیت جسمانی خوبی دارد و با گوسفندان دیگر هم سن خود تفاوتی ندارد."

وی با اشاره به این‌که رویانا همانند دیگر گوسفندان در این سن، قادر به تولید مثل و جفت‌گیری است، ادامه داد: "ولی ما باید صبر کنیم تا فصل جفت‌گیری (فصل پاییز) برسد. در این زمان می‌توانیم رویانا را برای جفت‌گیری آماده کنیم."

رئیس پایگاه تحقیقاتی علوم سلولی پژوهشکده رویان اصفهان اضافه کرد: "در فصل پاییز رویانا را با چند ماده جدا خواهیم گذاشت و گوسفند ماده را باید تحت نظر داشته باشیم تا بتوانیم توانایی تولید مثل این گوسفند شبیه‌سازی شده را مورد ارزیابی قرار دهیم."

نخستین گوسفند شبیه‌ سازی کشور که جنین آن از طریق انتقال هسته ی یک سلول بالغ از غضروف گوش گوسفند به درون تخمک بدون هسته ی گوسفند دیگری به دست آمده بود، حدود ساعت 10 شب ‌چهارشنبه 11 مرداد 1385 در پایگاه تحقیقاتی پژوهشکده «رویان» در اصفهان متولد شد.

این گوسفند ماده علی‌رغم تلاش‌های دامپزشکی فراوانی که صورت گرفت به دلیل عوارض زایمانی نتوانست بیش از چند دقیقه ادامه حیات دهد، با این حال آزمایش‌های مولکولی بر اساس مارکرهای STR موید صحت انجام همانند سازی بود.

دومین گوسفند شبیه ‌سازی شده در ایران «رویانا»، ساعت 30 دقیقه بامداد ‌شنبه 8 مهر 85‌ از طریق عمل سزارین در پایگاه تحقیقاتی اصفهان پژوهشکده رویان به دنیا آمد و هم اکنون ‌در سلامت کامل به سر می‌برد

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]