راه حل هایی ساده برای جلوگیری از ابتلا به سنگ کلیه

از هر 10 نفر مبتلا به سنگ کلیه حاد یک نفر، زمانی به این عارضه مبتلا می شود که یک ناهمگونی شیمیایی سبب می شود تا مواد معدنی و پروتئین ها در ادرار شروع به کریستال شدن کنند. سنگها ممکن است صاف یا زبر و خشن ، به کوچکی یک دانه و یا به حدی بزرگ باشند که باعث درد شوند. شما ممکن است سنگ های کوچک خود را توسط ادرار بدون این که متوجه شوید دفع نمایید. ولی سنگ های بزرگ تر باعث دردهای شدیدی در هنگام عبور از لوله متصل کننده مثانه و کلیه می شوند، و حتی گاهی ممکن است در این لوله گیر کنند که در این حالت جریان ادرار را مسدود می نمایند.

اکثر سنگ های کلیه از وجود مقدار زیاد کلسیم در کلیه ایجاد می شوند. (البته این موضوع به میزان کلسیم موجود در رژیم غذایی بستگی دارد). انواع کمیاب تری از سنگها هستند که توسط عفونت های ادراری یا وجود بیش از حد اسید اوریک در ادرار حاصل می شوند. محققان نوع بسیار کوچکی از باکتری را کشف کرده اند که در کلیه بعضی افراد زندگی می کند و در شکل دهی سنگها نقش مهمی دارد.

رژیم غذایی برای جلوگیری از برگشت سنگ کلیه

- برای رقیق کردن ادرار و شستن و دفع کردن سنگها روزانه 2 تا 3 لیتر آب بنوشید.

پرهیز از نمک ترشک زیاد (oxalate) :

از خوردن آب انگور بپرهیزید:

از سبزیجات متشکر باشید:

اسید اوریک را کنترل کنید.

موارد درمانی

- از به وجودآمدن سنگ جدید جلوگیری کنید. از طریق یک صافی ادرار کنید تا بتوانید سنگ ها را بگیرید سپس آنها را برای دکتر خود ببرید تا ترکیبات آن را آنالیز کند ، زیرا داروهای مورد نیاز شما به ترکیبات این سنگ ها بستگی دارد. مثلاً داروهای پیشاب آور با کم کردن میزان کلسیم رها شده توسط کلیه به ادرار،از به وجود آمدن سنگ کلیه مربوط به کلسیم جلوگیری می کنند. فسفات سدیم، کلسیم را در روده جمع آوری می کند . در نتیجه از ورود آن به ادرار و به وجود آمدن سنگ کلیه جلوگیری می کند. سیترات پتاسیم میزان سیترات را ( که یک نمک جلوگیری کننده از شکل گرفتن سنگ کلیه کلسیمی است ) در ادرار بالا می برد. سیترات پتاسیم همچنین با کم کردن میزان اسیدیته ادرار از سنگ های اسید اوریک نیز جلوگیری می کند. Allopurinol( یک نوع دارو ) میزان اسید اوریک را در افرادی که سنگ کلیه اسیدی دارند کم می کند و احتمالاً از به وجود آمدن سنگ های کلسیمی نیز پیشگیری می کند.

بهداشت طبیعی

این گیاهان جریان خون به کلیه ها و در نتیجه حجم ادرار را افزایش می دهند و به این ترتیب باکتری ها را دفع کرده و کلسیم و نمک جوهر ترشکOxalate)) را رقیق می کنند. آنها عفونت های ادراری را از بین برده و همچنین به جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه نیز کمک می کنند. چای را با برگ هایgoldenrod( گیاهی با گل های کوچک زرد ) ، جعفری و ریشه جو و...دم کنید.

با کمر درد چه کنیم؟

تقریباً همه ی افراد ، کم و بیش در نقاطی از کمر خود احساس درد دارند. اغلب ما هنگام انجام فعالیت هایی نظیر نصب دستگاه تهویه، جابجا کردن جعبه های بزرگ و بلند کردن کودکان، کمردرد خود را جدی نمی گیریم. ما به این مسئله توجه نداریم که کمردردها در نتیجه صدماتی است که با رفتارهای روزانه ما تشدید می شود. اکثر ما هنگام ایستادن، نشستن و خم شدن ، وضعیت های نامناسبی در بدن خود ایجاد می کنیم. ما هنگام بلند کردن اشیاء به جای خم کردن زانو، کمر خود را خم می کنیم. انجام کارهایی که برای سلامتی ما مضر است و پدر و مادر ما را از آن منع می کردند، بعد از سالها موجب می شود کمردرد ما شروع شود. وارد آمدن فشار زیاد به عضلات کمر و به اصطلاح رگ به رگ شدن رباط های کمری که نگه دارنده مهره ها هستند باعث کمردرد می شود. عضلات کمر برای مقابله با این فشار دچار گرفتگی و انقباض می شوند تا بتوانند کمر را از صدمه بیشتر محافظت کنند و این حالت ، خود باعث تشدید درد کمر است. در واقع این سیکل درد، سفتی و انقباض عضلانی درمان نمی شود مگر این که شما فعالیت خود را کم کنید ، به کمر خود استراحت دهید و به تدریج ازعضلات خود استفاده نمایید.

در گذشته ، پزشکان استراحت طولانی مدت در بستر را توصیه می کردند اما اکنون به این نتیجه رسیده اند که استراحت بیش از حد باعث طولانی شدن درمان کمردرد است. این مسئله در مورد رگ به رگ شدن عضلات هم صدق می کند. به همین دلیل امروزه شما کمتر مشاهده می کنید که از گردن بندهای مخصوص درد گردن استفاده شود.

در حال حاضر کمردردهای شدید، حداکثر با چند روز استراحت و پس از آن با شروع فعالیت های سبک و کشش آرام عضلات درمان می شوند، این طریقه درمان باعث افزایش قدرت خم شدن بدن و توان حرکت خواهد شد.

سایر علل کمردرد در بروز آرتروز و فتق دیسک کمر (غضروف بین مهره ها) مشاهده می شود. فتق دیسک در بین عوامل کمردرد شیوع کمتری دارد ولی بهتر شناخته شده است. دیسک بین مهره ها ، فضای نرمی را بین مهره ها ایجاد می کند، گاه این دیسک متورم شده و به اعصاب ناحیه فشار وارد می آورد. اغلب اعصابی که از ران و بازو می گذرند تحت فشار قرار گرفته و گاه بی حسی، ضعف و مشکلاتی در کنترل ادرار ایجاد می کنند.

فتق دیسک مانند سایر علل کمردرد، خود به خود بر طرف می شود و اغلب نیازی به عمل جراحی نیست. در حقیقت سی درصد مردم مبتلا به فتق دیسک هستند و هرگز برایشان مشکل جدی ایجاد نمی شود.

درمان

در اولین روزها برای کاهش التهاب می توان از یخ در موضع درد استفاده کرد و بعد از چند روز می توانید از گرمای موضعی کمک بگیرید تا انقباض مقاوم عضلات را برطرف کنید. همچنین داروهای ضد التهاب مثل ایبوبروفن، کتو بروفن و ناپروکسن در بر طرف کردن درد و التهاب مؤثر هستند. اگر یک دارو اثر نکرد، نوع دیگری از دارو را مصرف کنید؛ زیرا افراد مختلف نسبت به داروها عکس العمل متفاوتی دارند. به خاطر داشته باشید که داروهای ضد التهاب را حتماً همراه غذا میل کنید تا باعث ایجاد زخم معده شما نشوند.

داروهای جدید و گران قیمت « ویوکس» و « سلیرکس» بهتر از داروهای قدیمی عمل نمی کنند ولی تحریکات معده در آنها کمتر است و به طور کلی برای درمان دردهای طولانی مدت و در افرادی با سابقه زخم معده مصرف می شوند.

استامینوفن نمی تواند کمک به رفع التهاب کند. ولی می تواند درد را بر طرف سازد. هم چنین بر روی معده نیز اثری ندارد. استامینوفن بی خطرترین دارو در درمان های طولانی مدت است ولی نباید بیش از 2 تا 3 هزار میلی گرم در روز مصرف شود؛ زیرا مصرف زیاد دارو ، کبد  را تحت تأثیر قرار می دهد.

داروهای شل کننده عضلات توصیه نمی شوند؛ زیرا بر کاهش درد کمر تأثیری ندارند.

آیا نیازی به گرفتن عکس هست؟

زمانی که تصمیم به جراحی داریم و یا در تشخیص علت دردهای بهبود ناپذیر ، انجام «ام.آر.آی» توصیه می شود. انجام ام.آر.آی برای فتق های دیسک ضروری نیست؛ زیرا درمان را تغییر خواهد داد.

درمان در زمانی که کمردرد بهبود نمی یابد

اگر کمردردی دارید که بعد از هفته ها درمان نشده است به پزشک خود مراجعه کنید. اگر ضعف یا سستی در بازو یا ران خود احساس می کنید آن را جدی بگیرید.

یوگا تمرین کنید

اگر در قسمت بالای کمر خود احساس ناراحتی می کنید، تمرینات خم شدن به سمت پایین و تمرینات نرمشی شانه ها را انجام دهید (شانه ها را به طرف یکدیگر کشیده و چند ثانیه نگه دارید سپس بر عکس عمل کنید).

بهترین تمرین برای اصلاح حالت کمر این است که با فاصله 30 سانتیمتر از دیوار و در مقابل آن تکیه دهید شکم خود را به داخل بکشید، سینه را بیرون دهید بعد از چسباندن کمر به دیوار، سر، شانه ها و پشت و لگن همه در یک ردیف قرار می گیرند و به این طریق گودی کمر از بین می رود. این حالت شبیه حالت ایستادن سربازان است. صدها سال قبل این طور گفته می شد که سربازان می توانند ساعت ها بدون احساس کمردرد روی پا بایستند مشروط به اینکه حالت ایستادن آنها درست باشد. آیا شما طور دیگری فکر می کنید؟ البته همه پدر و مادرها به نحوه صحیح ایستادن و نشستن فرزندان تأکید دارند ولی آنها نمی توانند تمام اوقات همراه فرزندان خود باشند و آنها را کنترل کنند! درست ایستادن و درست نشستن باید برای ما به صورت عادت درآید.

منبع: روزنامه کیهان

سکته مغزی چیست؟

هر ساله میلیون ها نفر از مردم جهان، در سنین مختلف و برای اولین بار دچار سکته مغزی می شوند. همچنین هر سال هزاران نفر در ایران، در اثر سکته مغزی جان می دهند و کلاً سکته مغزی، سومین علت مرگ و میر در دنیاست. نکته قابل توجه  این است که: این بیماری به طور ناگهانی اتفاق نمی افتد و پزشکان می توانند افرادی را که در معرض ابتلا به آن هستند مشخص کنند.

1- سکته مغزی ایسکمیک

- رسوب چربی و ایجاد پلاک در شریان های گردنی و اختلالات قلبی که منجر به تشکیل لخته های خونی می گردد.

این علائم سکته گذرا یا خفیف، حدود چند دقیقه تا چند ساعت طول کشیده و سپس به کلی از بین می رود.

ولی به خاطر داشته باشید که هرگز سکته گذرا را نادیده نگیرید چرا که این سکته، نشانگر در راه بودن یک سکته مغزی شدیدتر است. پس سعی کنید دوره ی درمان سکته گذرا را کامل کنید، حتی اگر نشانه های آن از بین رفته باشند.

2- سکته مغزی خونریزی دهنده

علل این نوع سکته عبارت اند از:

- سخت شدن رگ ها که عروق مغزی را شکننده می کنند؛

- آنوریسم یعنی ضعیف شدن یک نقطه در دیواره عروق که می تواند پاره شود؛

- ضربه مغزی؛

- مصرف مشروبات الکلی.

عوامل خطرساز سکته مغزی

سن: سکته مغزی در تمام سنین ممکن است اتفاق بیفتد ولی بروز آن در افراد مسن تر بیشتر احتمال دارد.

جنسیت: مردان بیش از زنان به سکته مغزی مبتلا می شوند.

سابقه سکته مغزی: احتمال سکته در افرادی که سابقه قبلی سکته مغزی یا سکته گذرا دارند، بیشتر است.

سابقه خانوادگی: احتمال سکته مغزی در افرادی که یکی از اعضای خانواده آنها به سکته دچار شده ، بیشتر است.

دیابت و بیماری های خاص

فشارخون بالا: فشارخون بالای کنترل نشده می تواند  زمینه سازی بسیاری از سکته های مغزی باشد.

بیماری های قلبی: یکی از عوامل ایجاد کننده سکته مغزی، صداهای اضافی و ضربان های سریع و ناکامل قلبی است.

تنگی شریانها: تشکیل پلاک ها در شریان های مغزی می تواند احتمال سکته مغزی را بالا ببرد که البته تشخیص این امر با شنیدن به وسیله گوشی پزشکی میسر است.

کشیدن سیگار: سیگار می تواند موجب افزایش فشارخون و صدمه به سرخرگ ها گردد.

چاقی: چاقی خطر ابتلا به فشار خون بالا، بیماری های قلبی، دیابت و بالاخره سکته مغزی را افزایش می دهد.

اعتیاد: الکل و کوکائین علاوه بر افزایش فشارخون، احتمال بروز سکته مغزی را نیز افزایش می دهند.

کنترل سکته مغزی

علائم سکته مغزی

- ضعف، سوزن سوزن شدن یا مور مور شدن دست و پا یا هر دو؛ ممکن است این علائم در یک طرف بدن ظاهر شوند. فلج اندام ها هم ممکن است رخ دهد.

- مشکلات بینایی از جمله تاری دید، کاهش بینایی، دوربینی و حتی نابینایی کامل، می تواند از علائم سکته مغزی باشد.

- مشکلات تکلم، برخی از بیماران توان روان صحبت کردن را از دست می دهند.

- گاهی افرادی که دچار سکته مغزی می شوند، هوشیاری خود را نسبت به زمان و مکان حاضر از دست می دهند، به طوری که ممکن است تلوتلو خورده و بر اثر گیجی به زمین بیفتند.

- این بیماران احتمال دارد هوشیاری خود را نیز از دست داده و دچار اغماء شوند.

- سردرد شدید، تهوع، استفراغ و سفت شدن گردن نیز ممکن است ایجاد شود.

اگر سکته مغزی رخ داد:

ترک پا چیست؟

یکی از شکایات شایع بیماران خصوصاً بانوان، شاخص خشکی های کوچک تا ترک های شدید کف پا می باشد. این ضایعات به دو دسته "فیزیولوژیک و بیماری های پوستی" طبقه بندی می شوند.

فیزیولوژیک

بیماری های پوستی

بیمارانی که دچار ترک های ضعیف و خشکی پا به یکی از دلایل فوق شده اند می توانند با تجویز پزشک از کِرم های حاوی "کورتیکوستروئید" استفاده کنند. این کرم در کوتاه مدت باعث بهبود نسبی می شود ولی مصرف طولانی آن باعث کاهش الیاف "کلاژن" و "وال ستیک" در پوست گردیده و به دلیل نازک شدن این لایه پوست دچار ترک های وسیعی می شود که درمان اینگونه بیماران مشکل تر است.

در آخر به تمام افرادی که دچار خشکی پا خصوصاً در کف پا هستند توصیه می شود:سعی کنند بعد از شستشوی پاها، بلافاصله و با دقت پاها را با حوله ی تمیز خشک کنند، از کـِرم های معمولی مرطوب کننده و چرب کننده مانند گلیسیرین و وازلین استفاده نمایند و در طی روز در منزل سعی کنند از کفش های روفرشی استفاده کنند. در صورت انجام این دستورات اگر خشکی، ترک و احیاناً خارش پوست پا ادامه یافت حتماً به پزشک متخصص پوست مراجعه نمایند.

پینه و میخچه

پوست اولین بافت در جسم است که وظیفه دفاع بدن را بر علیه عوامل خارجی گوناگون به عهده دارد. یکی از عواملی که می تواند صدمات جدی به بدن وارد کند ضربه و فشار مستمر و طولانی به پوست است. افرادی که به دلیل شغل، تفریح و ورزش مستمراً به کف پای خود فشار وارد می آورند خصوصاً آنها که کمی انحراف در کف پا دارند دچار مشکل می شوند زیرا فشار تنها بر قسمتی از پا وارد می شود ، در نتیجه پوست در آن قسمت با ضخیم شدن و افزایش قطر سعی در مبارزه با این فشارها دارد. به پدیدهضخیم شدن پوست در یک ناحیه "پینه" می گوید مانند پینه دست کارگران که به علت کار مداوم و سنگین با دست ها دچار این عارضه می شوند.

گاهی نیز قسمت مرکزی پینه متراکم تر شده و بافت سخت تری تولید می کند در این حالت فشارهای وارد شده به اعصاب پوستی برخورد می کند و باعث درد می شود. به این عارضه میخچه می گویند. در واقع مکانیسم ایجاد پینه و میخچه مشابه است  با این فرق که در میخچه سلول های قسمت مرکزی با ایجاد تراکم و سخت تر شدن ، مبارزه با فشارهای وارده را به عهده می گیرند ولی این بافت سخت به دلیل تماس با اعصاب پا موقع راه رفتن باعث درد می شود.کسانی که کفش تنگ می پوشند و یا ورزشکاران از قبیل فوتبالیست ها، کوهنوردان و غیره حتی با مختصر انحراف کف پا(که اکثریت مردم دچار آن هستند) بدون این که مشکلی از نظر راه رفتن داشته باشند استعداد ابتلا به میخچه و پینه را دارند.

توصیه به این گونه افراد انتخاب کفش های مناسب و غیر تنگ است و در صورت ابتلا به میخچه ، اطبا با تجویز داروهایی که از ترکیبات اسیدی و خورنده میخچه تشکیل شده اند و همچنین جراحی ، به درمان آن می پردازند. در صورت عود این عارضه باید وضعیت استخوان های پا توسط متخصص ارتوپدی بررسی شود و بهتر است بیمار از کفش های مخصوص طبی استفاده نمایند. جراحی ضایعات پوستی در انگشتان پا بسیار ظریف است و دقت خاص و تکنیک های علمی را می طلبد. لذا این گونه جراحی ها باید توسط متخصین پوست و ارتوپدها انجام گیرد. هر چند در اکثر موارد با رعایت بهداشت پا، پوشیدن کفش مناسب و درمان های طبی بهبودی حاصل می گردد.

اهدای خون سالم، اهدای زندگی

سخن اول

مهمترین هدف انتقال خون در ایران تأمین خون و فرآورده های سالم آن با بهترین کیفیت استاندارد مطابق با موازین تعیین شده بین المللی برای بیماران و نیازمندان و همچنین ترویج طب انتقال خون است.

اهداف این سازمان به شرح ذیل می باشد:

- تأمین خون سالم و کافی

- بسیج اهدا کنندگان داوطلب

- همکاری با بیمارستان ها در حل مشکلات انتقال خون

- گسترش شبکه پایگاههای انتقال خون و…

خدمات سازمان انتقال خون شامل : جمع آوری و توزیع خون و فرآورده های آن از طریق مراکز اهدا خون در سراسر کشور است. این سازمان تنها مرکز ارائه دهنده خون و فرآورده های خونی به بیمارستان ها و دیگر مراکز درمانی است.

خون به اجزاء متفاوتی قابل تجزیه است که ممکن است به تنهایی یا به طور کامل در شرایط مختلفی به بیماران تزریق گردد. اجزاء خون به طور عمده عبارت اند از:

گلبول های قرمز ( برای کم خونی ها یا خونریزی ها) ،پلاکت ها ( برای بیماری های خونریزی دهنده، هنگامی که شمارش پلاکتی کاهش یافته است)  وپلاسما ( که برای تأمین پروتئین های خون به کار می رود).

?ضربان قلب

?فشار خون

?دمای بدن

?تشخیص کم خونی و نوع گروه خونی.

آیا انتقال خون ایمن است؟

سازمان انتقال خون در ایران کلیه اهداء کنندگان را مورد بررسی قرار می دهد تا ایمنی اهداء کنندگان و دریافت کنندگان تأمین گردد. تمامی خون های اهداء شده ، در آزمایشگاههای سازمان برای اطمینان از سلامت تحت آزمایشات ذیل قرار می گیرد:

1-HIV ( ایدز)

2- هپاتیتB

3- هپاتیتC

4- سیفلیس

5- گروه بندی خون

هنگام اهداء خون ، اهداء کننده باید به سؤالاتی که در مورد وضعیت سلامت وی پرسیده می شود پاسخ دهد. این سؤالات برای تشخیص و بررسی اهداء کنندگان پر خطر طرح شده است.

- حداقل وزن 50 کیلوگرم

- فواصل اهداء خون هر 8 هفته یک بار است؛ مشروط بر این که تعداد دفعات اهداء در طول یک سال از 4 بار تجاوز ننماید.

- عدم کم خونی که با انجام آزمایش مشخص می شود.

- در صورت وجود سابقه موارد زیر در فرد اهداء کننده ، حتماً پزشک انتقال خون باید در جریان امر قرار بگیرد:

?مصرف برخی داروها

?آلرژی های مهم مانند آسم، تب یونجه و ...

?فشارخون بالا

?دیابت

?بیماری های قلبی، ریوی، کلیوی و کبدی

?سابقه تزریق خون و فرآورده های آن

? خالکوبی و حجامت

?سابقه اعتیاد به مواد مخدر تزریقی

?سابقه صرع یا تشنج

?سابقه تماس جنسی مشکوک

?سابقه جراحی در شش ماه اخیر

?دوران حاملگی و شیردهی

قبل از اهدای خون ، اهداء کنندگان چه کارهایی باید انجام دهند؟

نام و مقدار داروهای مصرفی خود را به یاد داشته باشید. خوردن دارو از اهدای خون جلوگیری نمی کند ولی علت مصرف آن ممکن است از اهدای خون جلوگیری نماید.

مراحل اهدای خون:

2 – بیماران مبتلا به انواع هموفیلی

3 – بیماران دیالیزی

4 – بیماران نیازمند به جراحی های بزرگ ( قلب ، کلیه ، مغز استخوان ، و زنان )

5 – مبتلایان به بیماری های خونریزی دهنده

6 – نوزادان مبتلا به زردی ناشی از ناسازگاری خون مادر و جنین

7 – پیوند اعضاء

8 – سوختگی های شدید

9 – کم خونی های مزمن

10 – انواع سرطان ، به خصوص در مرحله شیمی درمانی

دستورالعمل برای اهداء کنندگان بعد از اهدای خون :

2 – بعد از اهدای خون غذای سالمی میل کنید.

3 – برای نیم الی یک ساعت بعد از اهدای خون سیگار نکشید.

4 – اگر در محل اهدای خون خود ( بازو) خونریزی وجود دارد دست خود را 3 تا 5 دقیقه بالا بگیرید و فشار دهید.

5 – اگر حالت غش یا گیجی دارید به صورتی بنشینید که سر شما بین زانوهایتان قرار گیرید. و یا به نحوی دراز بکشید که سر شما پایین تر از بدنتان قرار بگیرد.

6 – فعالیت های معمول خود را می توانید بعد از نیم ساعت از سر بگیرید. در هر حال از هرگونه فعالیت شدید در ادامه روز خودداری کنید.

7 – اگر بعد از اهدای خون حال خوبی نداشتید ،  می توانید با مرکز انتقال خون محل خود تماس بگیرید و با پزشک یا پرستار حاضر در مرکز مشاوره کنید.

8 – اگر خونمردگی یا خونریزی در زیر پوست مشاهده شد ، در 24 ساعت اول بعد از اهداء ، از کمپرس سرد برای محل مذکور استفاده کنید. بعد از 24 ساعت اول ، استفاده از کمپرس گرم در رفع علائم کمک می کند

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]