آیا نمایشگر رایانه براى چشم مضر است؟

گرچه تعدادى از کاربران رایانه از ناراحتى و خستگى چشم هنگام کار شاکى هستند هیچ گونه دلیل علمى مبنى بر مضر بودن نمایشگرها براى چشم وجود ندارد. دکتر زرین بخش متخصص بیمارى هاى چشم در این باره مى گوید: «آزمایش هاى انجام شده در آزمایشگاه هاى دولتى آمریکا نشان مى دهد این ترمینال ها هیچ تابش پرتو یونیزه (مانند اشعه X ) و غیر یونیزه (مانند ماورابنفش) ندارند یا این تابش به میزان حداقل است. در شرایط عمل معمولى میزان پرتو ماورابنفش تابیده از این نمایشگرها به همان مقدار کمى است که توسط نور فلورسنت ایجاد مى شود. مقدار این اشعه به اندازه اى است که نمى تواند آب مروارید یا سایر عوارض چشمى را در طول مدت عمر ایجاد کند.»

نمایشگر رایانه و خستگى چشم

در استفاده از نمایشگرها علائمی مانند تحریک چشم (قرمزى، آبریزش، خشکى چشم)، خستگى (درد و سنگینى پلک ها و پیشانى) و سختى تمرکز مشاهده مى شود. سردرد، درد پشت، و گرفتگى هاى عضلانى نیز ممکن است رخ دهد. به گفته دکتر زرین بخش این شکایات ناشى از شرایطى است که مى تواند با تغییر وسایل و طراحى محیط کار و تجویز عینک مناسب  اصلاح شود. برخى از علائم چشمى هشدار دهنده هستند ولى دلیلى براى توقف کار با رایانه براى جلوگیرى از صدمات ناشى از آن نیست.

در واقع باید یک بررسى علامتى براى پیدا کردن علت آن انجام شود و عینک مناسب در صورت نیاز تجویز شود. شرکت هاى سازنده این وسایل مى توانند پیشنهاد مناسب درباره طراحى محیط کار ارائه دهند. به گفته دکتر زرین بخش در محل کار بیشتر کاربران ترجیح مى دهند صفحه نمایشگر دور از محل مطالعه معمولى قرار گیرد، قسمت بالاى نمایشگر بایستى روبه رو یا کمى پایین تر از سطح چشم قرار گیرد، نوشته ها و مدارک مورد مراجعه باید نزدیک صفحه نمایشگر باشد تا حرکات سر و چشم و تغییرات تمرکز چشم به حداقل برسد؛ و تنظیم نور اتاق به ترتیبى باشد که انعکاس هاى نورى به حداقل برسند. گاهى نور استاندارد در دفترکار براى استفاده از نمایشگر زیاد است. اگر تغییر نور محل کار عملى نباشد ممکن است استفاده از هود یا فیلترهاى میکرومش مفید واقع شود. صفحه نمایشگر گرد و خاک را به آسانى جذب مى کند و باید با یک پارچه آنتى استاتیک پاک شود تا دید بهتر به دست آید. استفاده از نمایشگر نیاز به عدم تحرک بدن، سر و موقعیت چشم دارد که خسته کننده است. پلک زدن زیاد باعث خیس شدن چشم و در نتیجه مانع خستگى آن مى شود.

نیازهاى ویژه بینایى براى استفاده از نمایشگرها

دکتر زرین بخش در مورد نیازهاى ویژه بینایى مى گوید: «صفحه نمایشگر باید در محل تمرکز مناسب چشم قرار گیرد. از آنجا که نمایشگرها معمولاً دورتر و بالاتر از فاصله مطالعه قرار مى گیرند ممکن است عینک متفاوتى مورد نیاز باشد. این مطلب در مورد افرادى که عینک هاى دو کانونه یا چند کانونه و یا عینک مطالعه استفاده مى کنند بیشتر صدق مى کند. سطح عینک دو کانونه ممکن است بالاتر قرار گیرد تا با محل بالاى سطح صفحه نمایشگر هماهنگى داشته باشد. افرادى که در حالت عادى نیاز به عینک ندارند ممکن است برای استفاده از نمایشگر نیاز به عینک اصلاحى داشته باشند. افراد باید شرایط محل کار و ابعاد آن را براى پزشک شرح دهند تا عینک مناسب براى آن فاصله تجویز شود. و بالاخره این که معاینه چشم از ضروریات تشخیص بیمارى هاى چشمى است.

افسانه بهرامى

اطلاعاتی درباره چشمان شیشه‌ای

لنزهای تماسی، صفحات کوچک گردی از جنس پلاستیک هستند که برای برطرف کردن مشکلات بینایی مثل دوربینی، نزدیک بینی یا آستیگماتیسم ساخته شده‌اند. این لنزها هم‌‌چنین برای افرادی که عمل جراحی آب مروارید(CATARACT) را انجام داده‌اند، استفاده می‌شوند. این لنزها به این دلیل تماسی ((CONTACT LENS نامیده می‌شوند که مستقیما درون چشم، روی لایه نازکی از اشک چشم که روی قرنیه را پوشانده است، قرار می‌گیرند و یا به عبارتی در یک لایه از اشک چشم شناورند. طراحی صحیح لنز و متناسب بودن آن برای هر فرد بسیار مهم است، زیرا تنها در این صورت است که لنز می‌تواند مشکل بینایی فرد را اصلاح کند و در عین حال راحت باشد و سلامت چشم و بینایی را به ارمغان آورد.

چه لنزهایی وجود دارد؟

لنزهای نرم حالت ژلاتینی دارند تا بتوانند در اشک چشم شناور باقی بمانند. این لنزها از پلاستیک‌های نرم انعطاف ‌پذیری ساخته شده‌اند که قابلیت جذب آب را دارند. بسیاری از افراد معتقدند این لنزها بسیار راحت ‌تر از لنزهای سخت هستند. لنزهای نرم بسیار آسیب‌پذیرتر از لنزهای سخت هستند، بنابراین باید در نگهداری و تمیز نگه داشتن این لنزها دقت بیشتری به عمل آید. لنزهای نرم انواع مختلفی دارند. بعضی از انواع این لنزها به‌ عنوان لنزهای یک بار مصرف معروف شده‌اند. این لنزها را فقط به مدت 24 ساعت می‌توان استفاده کرد و پس از آن باید دور انداخته شوند. انواعی دیگر از این لنزها را می‌توان به مدت طولانی ‌تر 1 تا 6 روز بدون نیاز به برداشتن استفاده کرد. بعضی دیگر از لنزهای نرم را می‌توان بعد از 2هفته یا هر 1 تا 3 ماه تعویض کرد. اینها لنزهای یک بار مصرفی هستند که تاریخ مصرف ‌شان تمدید شده است. البته لنزهای نرمی هم وجود دارند که چند سال می‌توان از آنها استفاده کرد.

لنزهای سخت (HARD)

لنزهای سخت به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند. گروه اول، دسته‌ای از لنزهای سختی هستند که نسبت به اکسیژن نفوذ‌ پذیرند و اجازه می‌دهند اکسیژن از طریق منافذ ریزی که در ساختمان لنز تعبیه شده است به قرنیه برسد. این لنزها در حقیقت فرزندان لنزهای سخت قدیمی هستند که خاصیت عبور اکسیژن را نداشتند و کمتر استفاده می‌شدند.

اگر پزشک شما، لنز سخت را برایتان تجویز کرده است باید 2تا 4 هفته به خودتان فرصت دهید تا به آن عادت کنید. در روزهای نخست ساعات کمی در طول روز از لنز خود استفاده کنید و کم کم این ساعات را افزایش دهید.

لنزهای تماسی می‌توانند نزدیک‌بینی، دوربینی، آستیگماتیسم یا ترکیب آستیگماتیسم و نزدیک‌بینی را اصلاح کنند. لنزهایی که در درمان آستیگماتیسم استفاده می‌شوند را هلالی می‌گویند. این لنزها باید برای هر فرد به شکل اختصاصی تولید شوند و گران تر از لنزهای رایج هستند. لنزها در بیمارانی که آب مروارید داشته‌اند و عدسی چشمشان به این دلیل کدر شده است، نیز استفاده می‌شوند. لنز درمان مناسبی برای بیماران دارای زخم قرنیه نیز است. در این بیماران عدسی چشم به علت عفونت یا جراحت آسیب دیده است.

عدسی‌های چشمی دو کانونی لنزهای مخصوصی هستند که برای آن دسته از افرادی که مشکل نزدیک‌ بینی و دوربینی را همزمان دارند مثل پیرچشمی، ساخته شده‌اند. این لنزها دارای 2 کانون هستند که بخش فوقانی عدسی برای مشاهده اجسام دور و بخش تحتانی برای مشاهده اجسام نزدیک مورد استفاده قرار می‌گیرد. چشم پزشکان گاهی برای بعضی افراد عینک مطالعه را همراه با لنز تماسی توصیه می‌کنند. در این صورت عینک مطالعه برای دیدن اجسام نزدیک استفاده می‌شود. از میان همه کسانی که به استفاده از لنز روی می‌آورند، بعضی افراد بسیار راحت ‌تر خود را با آن تطبیق می‌دهند. یک گروه از این افراد موفق! کسانی هستند که مشکلات انکساری متوسط تا شدید دارند، یعنی مثلاً افرادی که در دیدن اجسام دور مشکل دارند و دید آنها باید در همه اوقات اصلاح شود. کسانی که فقط گاهی اوقات به عینک نیاز پیدا می‌کنند کمتر به خودشان زحمت استفاده از لنز را می‌دهند. برای این که با استفاده از لنز کنار بیابیم،باید انگیزه قوی هم داشته باشیم. به هر حال یک جسم خارجی در چشم همواره کمی احساس ناراحتی را در ما بوجود می‌آورد و گذاشتن و برداشتن لنز هم شگردهای خاص خودش را دارد که باید به تجربه بیاموزیم.

لنز برای چه کسانی مناسب نیست؟

اگر گذاشتن و برداشتن لنز در چشمانتان دشوار و طاقت ‌فرسا به نظر می‌آید، باید از آن صرف نظر کنید.

اگر بیماری خاصی مثل دیابت، پرکاری تیروئید، حساسیت، آسم یا اختلال مزمن دستگاه تنفسی دارید استفاده از لنز ممکن است برای شما پردردسر باشد.

کسانی که از لنز استفاده می کنند، نباید دچار خشکی چشم و یا مشکلات قرنیه باشند. سندرم شوگرن نوعی بیماری است که اشک چشم خیلی کم می‌شود و فرد مبتلاً به خشکی چشم دچار می‌شود و لنز را نمی‌تواند تحمل کند. اگر عفونت مزمن یا مکرر چشم یا زخم قرنیه دارید، لنز را کنار بگذارید. در بعضی شغل‌ها و حرفه‌ها مثل تراشکاری، آرایشگری، دندانپزشکی و .. امکان پرتاب شدن ذرات‌ریز یا قطعات کوچکی به سمت چشم وجود دارد. هم‌ چنین بخارهای شیمیایی‌ و یا سایر بخارهایی که امکان دارد به وسیله لنز جذب شود یا به لنز بچسبد، در محیط کار بعضی شغل‌ها وجود دارد مانند اسپری‌های مو یا اسپری‌های شیمیایی. صاحبان این مشاغل نباید از لنز استفاده کنند.

کودکان، نوجوانان و لنز

کودکان بهتر است اصلاً از لنز استفاده نکنند، به جز در بیماری‌های خاصی که چشم پزشک تجویز می کند. اما استفاده از لنز در میان نوجوانان که به دلیل شرایط سنی شیفته زیبایی هستند، بسیار رایج است. اما آنچه نوجوانان و والدین شان باید مورد توجه قرار دهند این است که تا پایان 19 سالگی و اوایل 20 سالگی شماره چشمشان تغییر خواهد کرد و ممکن است مجبور شود تا رسیدن به این سنین چندین بار لنز خود را عوض کنند.

خطرات استفاده از لنز

لنزها، ضررهای خفیف اما پردردسر دارند. اما به روی هم رفته احتمال عفونت و سایر اختلالات بینایی پردردسر، کم است.

خشکی و التهاب چشم

آسیب قرنیه شامل ورم قرنیه، کدر شدن قرنیه و تیرگی آن به علت نرسیدن اکسیژن به آن، خراش قرنیه، تغییر شکل قرنیه یا عفونت قرنیه است. بعضی افراد به محلول‌های شستشوی لنز حساسیت دارند و دچار آلرژی و حساسیت می‌شوند. گاهی موادی مثل پروتئین در اثر استفاده مکرر روی لنز رسوب می‌کند و امکان عفونت را بالا می‌برد که البته این اتفاق در مورد لنز سخت بیشتر پیش می‌آید. گاهی سطح داخلی پلک در اثر استفاده از لنز عفونت می‌کند و متورم می‌شود و در این صورت استفاده از لنز ناراحت‌کننده است. بعضی از این عوارض هنگام استفاده از انواع خاصی از لنزها افزایش می‌یابد. اما با شستشوی دقیق لنزها، استفاده نکردن از لنز به مدت طولانی در طول روز یا شب و تعویض به موقع لنز، می‌توان از بسیاری از این مشکلات پیشگیری کرد.

شما فکر می‌کنید که لنز برایتان مناسب است

با صرف وقت و هزینه فراوان برای یافتن لنز مناسب، بسیاری افراد متوجه می‌شوند که لنز اصلاً برایشان مناسب نیست و نمی‌توانند مشکلاتی مثل حساسیت به لنز و قرمز شدن چشم‌ها، خشکی چشم‌ و ناراحتی وجود یک جسم خارجی در چشم‌هایشان را تحمل کنند و خود را با آن تطبیق دهند. نگهداری و مراقبت از لنزها هم دستورالعمل خاص خودش را دارد که حتماً باید آن را انجام دهید. اگر انجام این کارها برایتان دشوار است، آن را کمی ساده‌تر کنید و یا از لنزهای یک بار مصرف که نیازی به شستشو با محلول ندارند استفاده کنید.

لنز در شرایط مختلف

شما اصلاً نگران گم شدن لنز در چشم خود نباشید، گرچه گاهی لنز زیر پلک شما می‌رود و هر چه به دنبال آن می گردید پیدا نمی‌شود، اما بهتر است بدانید ملتحمه چشم که به سطح داخل پلک متصل است، اجازه نمی‌دهد لنز به پشت چشم وارد شود. در این شرایط کمی پلک‌های خود را به آرامی ماساژ دهید و یک قطره چشمی در چشمانتان بچکانید تا سطح لنز مرطوب شده و از پشت پلک‌های شما جایی که چسبیده است، جدا شود. اگر مشغول ورزش هستید، نگران نباشید لنزها به بیرون پرتاب نمی‌شوند. انواع قدیمی تر لنزهای سخت گاهی از چشم خارج می‌شوند اما لنزهای امروزی از جای خود تکان نمی‌خورند.

بهتر است هنگامی که لنز در چشمانتان دارید شنا نکنید، چون به هر حال ممکن است آب استخر وارد چشمانتان شود و از آنجایی که انواع میکرب‌ها در آب زندگی می‌کنند، لنز را آلوده کنند و موجب عفونت چشم شوند. بهتر است در این شرایط از عینک شنا استفاده کنید.

لنزهای دارویی

پژوهشگران دانشگاه فلوریدا موفق به ساخت لنزهایی شده‌اند که به ‌آرامی داروها را درون چشم آزاد می‌کنند. این لنزها در عین حال مشکلات بینایی را نیز برطرف می‌کند. این گروه امیدوارند این لنزها جای قطره‌های چشمی را بگیرند، چون استفاده از قطره‌های چشمی دشوار است. این قطره‌ها با اشک چشم مخلوط می‌شوند و از چشم خارج شده و به بینی یا روی صورت جریان می‌یابند، به جای این که درون چشم باقی بمانند. این داروها از طریق مجرای بینی‌- اشکی وارد بینی می‌شوند و وارد گردش خون می‌شوند و به اعضا و دستگاه‌های دیگر بدن می‌روند و عوارض بدی مثل مشکلات قلبی را به وجود می‌آورند. اما این لنزهای حاوی دارو به آرامی داروی خود را در چشم به میزان کافی و مناسب آزاد می‌کنند و این دارو از آنجایی که کم کم وارد چشم می‌شود، درون چشم باقی خواهد ماند. همچنین می‌توان در لنزهای معمولی آنتی ‌بیوتیک قرار دارد تا امکان عفونت چشم نسبت به سایر لنزها کاهش یابد. این محققان داروها را در کپسول‌های ریز نانومتری قرار می‌دهند که در فرآیند ساخت لنز در ماده زمینه لنز آمیخته می‌شوند. این لنزها تا 2 هفته درون چشم باقی می‌مانند و میزان مناسب دارو را در طول زمان مناسب دقیقاً درون چشم آزاد می‌کنند. این لنزها درون چشم قرار می‌گیرند. دارو به آرامی از درون این کپسول‌های کوچک درون ماده زمینه‌ای لنز، به لایه نازکی از اشک که بین لنز و قرنیه قرار دارد، منتشر می‌شود. این داروها به مدت طولانی تری در لایه اشکی چشم باقی می‌مانند که این پایداری دارو در چشم در قطره‌های چشمی فقط 2دقیقه است و 95 درصد این قطره‌ها از چشم خارج می‌شوند. البته این لنزها در مراحل ابتدایی تحقیق هستند و هنوز به شکل بالینی آزمایشی نشده‌اند و امید است در آینده در درمان بیماری‌هایی مثل آب مروارید استفاده شوند

معایب و مزایای لنز چشم

بیمار)

در این زمینه سئوالاتی را از آقای دکتر عزت‌اله پورعبداله، جراح و متخصص بیماری‌های چشم پرسیده اند و ایشان پاسخ داده اند.

1- نزدیک ‌بینی چیست و چرا ایجاد می‌شود؟

نزدیک ‌بینی یکی ازعیب های انکساری چشم می‌باشد که مریض در این حالت معمولاً نزدیک را خوب می‌بیند، ولی دور را تار می‌بیند. این بیماری علت مشخصی ندارد، ولی چندین عامل را در ایجاد آن موثر می‌دانند. بعضی از پزشکان معتقدند که کار خیلی نزدیک با چشم و تحت فشار قرار دادن چشم ممکن است سبب ا‌فزایش نزدیک ‌بینی شود، ولی این مطلب به ‌طور کامل ثابت شده نمی‌باشد و مقبولیت علمی ندارد.

2- راه‌های درمان بیماری نزدیک بینی چیست و هر کدام در چه سنی قابل اجراست؟

راه‌های درمان در مرحله اول تجویز عینک می‌باشد.در مرحله دوم بیمارانی که نخواهند عینک بزنند یا عینک آن‌ها را دچار ناراحتی و اذیت ‌کند، استفاده از لنزهای تماسی می‌باشد. البته لازم به ذکر است، بر خلاف نظر بعضی از مردم که معتقدند، استفاده از عینک باعث می‌شود که شماره چشم بالا نرود و یا استفاه از لنز باعث می‌شود که جلو پیشرفت بیماری گرفته شود، باید گفت: که با اینکه استفاده از عینک و لنز باعث می‌شوند، دید مریض بهتر شود، ولی به هیچ ‌وجه مانع از پیشرفت بیماری نمی‌شود. تجویز عینک برای هر سنی انجام می‌گیرد و معمولاً از 18 سال به بالا جهت تصحیح عیب انکساری چشم اقدام به عمل جراحی می‌شود. برای افراد در سن 10- 8 سالگی عمل‌های جراحی مانند کاشتن لنز در داخل چشم‌ نیز انجام می‌گیرد که مریض تا آخر عمر می‌تواند از این لنزها استفاده کند. در مجموع به‌طور تقریبی اکثر افراد می‌توانند از عینک و لنز استفاده کنند.

3- در چه مواردی می‌توان از لنزهای تماسی استفاده کرد؟

تقریباً در تمامی موارد می‌توان لنزهای تماسی استفاده کرد، به شرطی که روش‌های بهداشتی و دستورات پزشکی در مورد استفاده از لنزها، رعایت شود. به‌طور مثال: قبل از خارج کردن لنز از داخل چشم، باید حتماً دست‌ها را با آب و صابون شستشو داد و بعد از درآوردن لنز از داخل چشم، آن را در داخل محلول مناسب نگه‌داری کرد. با توجه به اینکه استفاده از لنزهای تماسی ارتباط مستقیمی با شرایط شغلی و فرهنگی بیمار دارد، تقریباً همه افراد می‌توانند، از لنزهای تماسی استفاده کنند.

4- در چه مواردی استفاده از لنزهای تماسی مجاز نیست یا باید با شرایط خاص باشد؟

در مواردی که چشم دچار التهاب لبه ی پلک (بلفاریت) باشد و یا مریضی که به دنبال استفاده از لنز دچار قرمزی شدید چشم می‌شود و یا خارش چشم پیدا می‌کند، نباید از لنزهای تماسی استفاده کند.

5- معایب و مزایای استفاده از لنز تماسی چیست؟

یکی از مزایا این است که بسیاری از خانم‌ها از نظر زیبایی و تیپ ظاهر دوست دارند به جای عینک از لنز استفاده کنند.در بسیاری از موارد، دیدی را که لنز به مریض می‌دهد، بهتر از دید با عینک می‌باشد. از طرفی چون معمولاً افراد با عینک، اشیاء را مقداری کوچک ‌تر از اندازه واقعی می بینند، ولی با لنز همه چیز را در اندازه ی واقعی می بینند، ترجیح می‌‌دهند به جای عینک از لنز استفاده کنند.

در مورد معایب لنز می‌توان گفت: در هر صورت لنز به‌عنوان یک جسم خارجی در چشم می‌باشد و ممکن است چشم را دچار عفونت کند و اگر فرد مسایل بهداشتی و طرز استفاده از لنز را نداند، ممکن است عوارض بعدی ایجاد شود.

6- جنس لنزهای تماسی از چیست و هر جنسی چه مزایا و معایبی دارد؟

معمولاً جنس لنزهای تماسی از سیلیکون است. سیلیکون ماده‌ای است که بیشترین قابلیت انتقال اکسیژن را دارد.همچنین لنزهای هیدروژنه و لنزهای نرم که اکسیژن را از خود عبورمی‌دهند، نیز هم اکنون وجود دارد و یا لنزهای PMMA و لنزهای سخت که معمولاً گاز را از خود عبور نمی‌دهند و یا لنزهای از جنس RGP که گاز را از خود عبور نمی‌دهند. هیچ ‌کدام از این لنزها معایب خاصی ندارند، ولی با توجه به نظر پزشک، هر کدام از این لنزها در موارد خاصی به کار می‌روند.

7- نحوه انتخاب جنس و نوع لنز چگونه است؟

با توجه به اینکه نحوه انتخاب جنس و نوع لنز باید توسط پزشک انجام گیرد، در نتیجه بیماران نمی‌توانند بدون نظر پزشک از هر لنزی استفاده کنند، و حتماً باید این کار تحت‌نظر پزشک متخصص انجام گیرد و بسته به اینکه چشم چه شماره‌ای دارد و آیا آستیگماتیسم هست یا نه، پزشک نوع لنز و جنس آن را انتخاب می‌کند.

ادامه دارد ...

انواع لنز چشم و طول عمر آنها

بیمار)

در این زمینه سئوالاتی را از آقای دکتر عزت‌اله پورعبداله، جراح و متخصص بیماری‌های چشم پرسیده اند و ایشان پاسخ داده اند.

8- چند نوع لنز داریم و هر کدام در چه افرادی قابل استفاده است؟

الف- لنزهای نرم که معمولاً برای نزدیک بینی و دوربینی استفاده می‌شود.ب- لنزهای سخت که معمولاً برای آستیگمات‌های بالا و قوز قرنیه (کراتوکونوس) به کار می‌روند.ج- لنزهای توریک که شامل نرم توریک و سخت توریک می‌باشد، که این لنزها نیز برای بیمارانی که آستیگمات هستند، استفاده می‌شود.

9- لنزها را چگونه باید نگه داری کرد تا عمر بیشتری کنند و موجب عفونت چشم نشوند؟

لنزهای توریک نرم و سخت و هم‌چنین لنزهای نرم را باید حدود 8 ساعت در محلول ضد عفونی کننده نگهداری کرد و اگر استفاده نمی‌شوند، حتماً در جا لنزی و محلول خاص خود قرار داده شوند.

لنزهای نرم را اصلاً نباید آب بزنیم، زیرا خراب می‌شوند. در این نوع لنزها تنها باید از سرم نرمالین سالین جهت شستشو استفاده کرد، ولی لنزهای سخت را می‌ توان با آب و شامپو بچه شستشو داد.

10- چگونه و چه مدت باید از لنز استفاده کرد تا کم‌ترین آسیب به چشم برسد؟

معمولاً در کشورهای اروپایی لنزهایی به صورت یک بار مصرف می‌باشند. نکته قابل توجه در این است که هر چقدر درصد آب لنز بیشتر باشد، آسیب کمتری به چشم وارد می‌کند.در ایران معمولاً از لنزهایی استفاده می‌شود که عمر بیشتری دارند، و تا زمانی که به چشم آسیب نزنند و چشم را دچار خارش نکنند یا ایجاد حساسیت نکنند و همچنین باعث قرمزی چشم نشوند، می‌توان از آن‌ها استفاده کرد.توصیه می‌شود که بیماران حتماً موقع خواب لنز را از داخل چشم خارج کنند و هیچ وقت با لنز نخوابند و بلافاصله لنز را در جا لنزی مناسب خود قرار داده و داخل آن مایع ضدعفونی کننده خاص خود را بریزند. هیچ ‌وقت با دست‌های آلوده به لنز دست نزنند و حتماً تمام مسائل بهداشتی را در استفاده از لنز به کار گیرند.

11- نظر شما در مورد لنزهای رنگی طبی و غیرطبی چیست؟

به‌طور کلی تمام لنزها، چه لنزهای طبی و چه لنزهای رنگی غیرطبی ،در صورتی که با رعایت تمام موارد بهداشتی استفاده شوند و در هنگام گذاشتن و برداشتن آن ها به چشم آسیبی وارد نشود و باعث حساسیت یا خارش یا قرمزی و عفونت چشم نگردند، استفاده از آن‌ها ایرادی ندارد. البته باید دقت شود که لنزها از فروشگاه‌ها و داروخانه‌های مجاز تهیه شوند و طرز استفاده از لنز به ‌طور دقیق آموزش داده شود و به طور صحیح و بهداشتی از این لنزها استفاده شود.

12- مشکل عمده ی مردم در استفاده از لنز چیست؟

مشکل عمده ی مردم، ندانستن راه درست نگهداری و استفاده از لنز است که در نهایت منجر به تحریکات چشم می‌شود. مهم‌ترین عیب این است که چشم عفونت پیدا می‌کند یا ممکن است در قرنیه ی چشم خراشی ایجاد شود. به دنبال خراش دادن چشم ممکن است، میکروب وارد چشم شود و با وجود میکروب در چشم، قرنیه دچار مشکل شود، تا جایی که منجر به پیوند قرنیه نیز شود ،حتی ممکن است عفونت باعث کم شدن دید چشم نیز شود. گاهی مشاهده شده که عفونت، منجر به تخلیه کردن کامل چشم هم شده است.

13-توصیه شما به این بیمار کدام است؟

این دختر 15 ساله با رعایت تمام مسایل مربوط به استفاده از لنز می‌تواند از لنز استفاده کند و اگر اطرافیان با استفاده از لنز ایشان مخالف هستند، حتماً نوع انتخاب لنز صحیح نبوده یا طرز استفاده و نگه‌داری از لنز را به طور صحیح انجام نمی‌داده‌ و اگر تمام مسائل بهداشتی رعایت شود، به طور قطع این مشکلات بروز نخواهد کرد.

14- توصیه کلی شما به این بیماران کدام است؟

در حالت کلی استفاده از لنزهای تماسی مضر نیست، ولی با توجه به این که لنزهای تماسی یک جسم خارجی می‌باشند و ممکن است، اگر مریض طرز استفاده از آن‌ها را نداند و به صورت صحیح به کار نبرد، دچار عفونت چشم و دیگر ناراحتی‌ها بشود ،بهتر است در مرحله اول از عینک استفاده کنند. ولی در فردی که از لنز استفاده می‌کند، اگر طرز نگهداری لنز را درست انجام بدهد و در مواقعی که از لنز استفاده نمی‌کند آن را در محلول خاص خود بگذارد و مسائل بهداشتی را به‌طور کامل رعایت کنند، استفاده از لنز هیچ ضرری ندارد.به‌طور کلی انتخاب نوع لنز باید توسط پزشک متخصص انجام گیرد و چنان که پزشک صلاح بداند و تشخیص بدهد، فرد می‌تواند از لنز استفاده کند. بیماران نیز باید حتماً موارد نگه داری و استفاده صحیح از لنزهای تماسی را رعایت کنند و در موقع خواب لنز را از چشم خارج کرده و در مایع ضدعفونی کننده مناسب بگذراند

بیمارى قند و چشم

دیابت شایع ترین بیمارى غدد درون ریز بدن است که عوارض درازمدت آن به صورت درگیرى چشمى، کلیوى، اعصاب و عروق خونى بروز مى کند. پیش از کشف انسولین در سال ،1922 بیشتر بیماران دیابتیک قبل از آنکه به مرحله ی درگیرى چشمى برسند، فوت مى کردند. در سال 1930 در ایالات متحده یک درصد نابینایى ها، ناشى از دیابت بوده که این رقم در سال 1960 ، 15 درصد افزایش پیدا مى کند. گرچه علت نابینایى در بیماران دیابتى شامل آب سیاه (گلوکوم)، آب مروارید و بیمارى هاى عصبى چشمى است ولى 84 درصد نابینایى ها مربوط به رتینوپاتى دیابتى (اختلال شبکیه) است.

رتینوپاتى دیابتى

رتینوپاتى دیابتى یکى از چهار علت شایع نابینایى است که در گروه سنى 20 تا 60 سال اتفاق مى افتد. در 25 درصد افراد دیابتى یکى از اشکال رتینوپاتى وجود دارد. در 5 درصد موارد فرم شدید آن دیده مى شود. با وجود این که بعضى از بیماران حتى پس از گذشت 30 سال از بیمارى دچار رتینوپاتى نمى شوند ولى نهایتاً در 85 درصد آنها این عارضه پیشرفت مى کند. به طور کلى سالانه حدود 2 درصد از افراد دیابتى و 6 درصد از مبتلایان به رتینوپاتى دیابتى نابینا خواهند شد. از آنجا که 25 درصد موارد نابینایى مربوط به مبتلایان به دیابت است رتینوپاتى از درجه ی اهمیت بیشترى برخوردار است و بایستى مبتلایان بیش از گذشته به سلامت چشم خود رسیدگى کنند.

عوامل موثر در بروز رتینوپاتى دیابتى

1 - میزان قند خون :

 مطالعات نشان مى دهد کنترل نامناسب قند خون یکى از عوامل موثر در بروز این عارضه است.

2 - تیپ دیابت:

تعداد مبتلایان به دیابت نوع 1 (وابسته به انسولین) کمتر از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 است ولى عوارض چشمى در آنها شدیدتر و شایع تر است.

3 - سن و طول دوره بیمارى:

شیوع انواع رتینوپاتى دیابتى در هر دو نوع دیابت با بالارفتن سن و طول دوره ی بیمارى افزایش مى یابد.

4 - باردارى:

حاملگى میزان بروز رتینوپاتى را در مبتلایان به دیابت افزایش مى دهد.

5- هیپرتانسیون :

  افزایش فشار خون در 22 درصد مبتلایان به دیابت نوع 1 و در 57 درصد مبتلایان به دیابت نوع 2 دیده مى شود. افزایش فشار خون در مبتلایان به دیابت با پیشرفت رتینوپاتى وتورم لکه ی زرد در ارتباط است.

6 - بالا بودن سطح ترى گلیسیریدها و لیپیدها.

7 - بیمارى کلیوى:

دفع پروتئین ادرارى و پیشرفت بیمارى کلیوى با افزایش شانس رتینوپاتى همراه است.

8- ژنتیک.

علاوه بر موارد فوق افزایش

منیزیم خون ، استعمال سیگار ، چاقى و رنگ پوست و جنس در بروز رتینوپاتى دیابتى نقش مهمى ایفا مى کند. براساس مطالعات جدید بروز نابینایى در سیاهان 20 درصد بیشتر از سفیدپوستان و در زنان 24 درصد بیشتر از مردان است.

توصیه هاى ضرورى به مبتلایان به دیابت

1 - بیمارانى که به دیابت وابسته به انسولین مبتلا هستند بایستى هر 5 سال یک بار تحت معاینات چشمى قرار بگیرند.

2 - براى بیمارانى که به دیابت نوع 2 مبتلا هستند چکاپ سالیانه ضرورى است ضمن اینکه کنترل

فشار خون هر شش ماه یک بار نیز بسیار توصیه مى شود.

3- مبتلایان به رتینوپاتى دیابتی نیز باید هر 3، 4 ماه یک بار به پزشک متخصص مراجعه کنند.

4 - زنان باردار مبتلا به دیابت نوع 1 بایستى تا 3 ماهه اول حاملگى هر ماه و پس از آن هر سه ماه یک بار تحت معاینات چشمى قرار بگیرند. به طورکلى زنان دیابتیک که قصد باردار شدن دارند باید ابتدا مورد معاینه چشم پزشک قرار بگیرند و سپس اقدام نمایند.

بهاره مهرنژاد

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]