بی‌ تحرکی پرهزینه

پشت میز نشینی، تحرک نداشتن، کار مداوم با رایانه، بلند کردن بار سنگین، کهولت سن و... همه و همه دست به دست هم می ‌دهند تا افراد به بیماری های استخوانی و مفصلی دچار شوند

زندگی ماشینی در کلان شهر‌ها از جمله دلایل مشکلاتی نظیر کمر درد و پا درد است. همچنین کار با رایانه خیلی‌ها را به گردن درد دچار کرده است. این در حالی است که تحقیقات نشان می‌ دهد کمر‌ درد یکی از پر هزینه‌ترین درد‌های جهان است و در طول سال بسیاری از کارمندان به دلیل کمردرد سر کار حاضر نمی ‌شوند.

علاوه بر این دردهایی نظیر زانو درد برای درمان به زمانی طولانی نیاز دارند و در صورت دچار شدن افراد به درد‌های مفصلی و استخوانی مزمن، میزان بهره‌وری آنها به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌ یابد. با توجه به این نکته و هزینه سنگین درمان، پیشگیری از دچار شدن به این نوع دردها اهمیت ویژه‌ای دارد.

کارشناسان بر این باورند که ورزش و تحرک بدنی تا حدود زیادی از بروز این درد‌ها جلوگیری می‌ کند و البته توجه به نحوه نشستن و ایستادن و بلند کردن اشیا حائز اهمیت است. این در حالی است که با توجه به فراگیرشدن درد‌های مفصلی ، تولید کنندگان هم انواع و اقسام محصولات ارتوپدی نظیر کمربند، زانو بند، مچ بند و... را روانه بازار کرده‌اند تا جایگزین باندهای کشی قدیمی شوند که اغلب برای بستن دست و پا استفاده می‌ شد.

این محصولات بسته به کارآیی و کیفیت خود قیمت‌های متفاوتی دارند و باید توجه داشت برخی از این محصولات مانند مسکن عمل کرده و خاصیت درمانی ندارند. با این حال استفاده مداوم از برخی از این وسایل ارتوپدی در نهایت منجر به برطرف شدن عارضه خواهد شد البته در کنار انجام حرکات ورزشی که توسط پزشک متخصص تجویز می‌ شود.

همچنین باید توجه کرد که مصولات بی‌کیفیت و تقلبی نیز در بازار فراوان است که به اسم محصولات پرفروش به فروش می‌ رسند. به هر حال با وجود در دسترس بودن این محصولات باید توجه داشت که فاصله گرفتن از زندگی کاملا ماشینی و ورزش کردن درد‌های مفصلی و استخوانی  را به میزان قابل توجهی کاهش می ‌دهد.

دیابت باعث سکته ی قلبی می شود

دیابت یک عامل خطر مهم و بزرگ برای بیماری ‌های قلبی و سکته است. حدود 65 درصد افرادی که دیابت دارند به علت انواع مختلفی از بیماری‌های قلبی عروقی می‌ میرند. به ویژه زنان دیابتی خطر بالایی برای مردن از بیماری‌های قلبی-عروقی و سکته ی قلبی دارند.

حدود 150 میلیون نفر در جهان و 3 میلیون نفر در ایران به بیماری دیابت مبتلا هستند. مطالعه‌ای در شهر بوشهر که توسط دکتر نبی ‌پور و همکارانش انجام گرفت نشان داد که 9/12درصد از زنان بوشهری دیابت دارند.

آن نوع دیابتی که به طور شایع در بزرگسالان وجود دارد، دیابت نوع 2 است. در دیابت نوع 2، لوزالمعده انسولین تولید می ‌کند، اما بدن نمی ‌تواند به طور مناسب از آن استفاده کند و به تدریج توانایی تولید آن را از دست می ‌دهد.

دیابت نوع 2 یک بیماری جدی است که علاوه بر افزایش خطر بیماری‌های قلبی، باعث نارسایی کلیه، کوری چشم و قطع اندام تحتانی در بزرگسالان می شود.
 

دیابت همچنین می‌ تواند منجر به آسیب اعصاب و ایجاد اختلال در مبارزه با عفونت شود.

خطر دیابت نوع 2 بعد از 45 سالگی افزایش می‌ یابد. اگر اضافه وزن دارید، به ویژه اگر افزایش وزن شما بیشتر در ناحیه ی قسمت میانی بدن است به احتمال زیاد، در معرض ابتلا به این بیماری هستید.

عوامل خطر دیگر شامل نداشتن تحرک بدنی و سابقه ی خانوادگی دیابت است. زنانی که طی حاملگی دیابت داشته‌اند (دیابت حاملگی) یا نوزادانی که با وزن بیش از 4 کیلوگرم متولد شده اند، در معرض خطر بالای ابتلا به دیابت نوع 2هستند.

علایم دیابت ممکن است شامل خستگی، تهوع، تکرر ادرار، تشنگی غیر معمول، کاهش وزن، تاری دید، عفونت‌های مکرر و تاخیر در بهبود زخم‌های بدن باشد.

دیابت نوع 2 به تدریج پیشرفت می ‌کند و گاهی اوقات هیچ علامتی ندارد. حتی اگر هیچ علامتی از دیابت ندارید، در صورتی که اضافه وزن و هر یک از عوامل خطر دیابت نوع 2 را دارید، از پزشک خود بخواهید تا برای شما آزمایش قند خون بنویسد.

اگر شما دیابت دارید، کنترل سطح قند خون به پیشگیری از مشکلات احتمالی کمک می ‌کند. به علت این که دیابت با بیماری‌های قلبی مرتبط است، کنترل و ارزیابی دیابت بایستی شامل کنترل یک سری عوامل معین باشد.

کسانی که دیابت دارند، باید فشار خون و کلسترول خود را پایین‌تر از سطح توصیه شده‌ نگه دارند. نکشیدن سیگار، داشتن تحرک بدنی و مصرف روزانه ی آسپرین (در صورت توصیه ی پزشک) برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی مهم هستند.

برخی از افراد دیابت ندارند، اما در معرض خطر زیادی برای ابتلا به این بیماری هستند. این افراد "مستعد دیابت" هستند. در این افراد سطوح قند خون بیشتر از میزان طبیعی است، اما هنوز وارد محدوده ی دیابت نشده است.

تحقیقات جدید نشان داده‌اند که بسیاری از افراد مستعد دیابت می ‌توانند با ایجاد تغییر در رژیم غذایی و فعالیت بدنی از ایجاد دیابت پیشگیری کنند یا آن را به تأخیر اندازند.

احتمال سکته ی قلبی یا مغزی در افراد دیابتی 50 درصد بیشتر از کسانی است که قند خون طبیعی دارند. بنابراین بایستی توجه زیادی به کنترل یا پیشگیری فشار خون، کلسترول خون و دیگر عوامل خطر بیماری‌ های قلبی داشته باشند.
 

کنترل دیابت در سه گام:

اگر دیابت دارید، برداشتن سه گام ضروری به شما کمک می‌ کند تا آن را بهتر کنترل کنید:

گام اول: انجام آزمایش A1C

این آزمایش می‌تواند نشان دهد که در سه ماه گذشته به طور متوسط چه قدر موفق به کنترل قند خون خود شده‌اید. مطلوب آن است که مقدار این آزمایش کمتر از 7 باشد. حداقل هر شش ماه یک بار این آزمایش را انجام دهید.

گام دوم: فشار خون

توجه داشته باشید که هر چه قدر فشار خونتان بالاتر باشد، قلب برای پمپاژ خون به داخل عروق به تقلای بیشتری نیاز دارد. بهتر است هر بار که به پزشک مراجعه می ‌کنید، از او بخواهید تا فشار شما را اندازه‌گیری کند. سعی کنید فشارخون‌تان را کمتر از 13 بر روی 8 نگه دارید.

گام سوم: کلسترول

کنترل کلسترول بد یا LDL که باعث انسداد عروق شما می ‌شود. حداقل سالی یک بار آن را اندازه بگیرید و سعی کنید آن را کمتر از 100نگه دارید.

برای کاهش کلسترول و فشار خون می‌توانید:

- به فعالیت فیزیکی روزانه بپردازید.

- میزان نمک، چربی و کلسترول خصوصاً چربی اشباع شده غذایتان را تا حد امکان کاهش دهید.

- غذاهای فیبردار بیشتری بخورید؛ مثل میوه، سبزیجات، حبوبات، نان و غلات سبوس دار(مثل سنگک و بربری).

- وزن خود را کنترل کنید.

- اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید.

- داروهای خود را به طور مرتب مصرف کنید.

- از پزشک خود بخواهید تا در صورت نیاز برای شما آسپرین تجویز کند.

- برای کنترل دیابت خود از دیگران هم کمک بخواهید.

پیشگیری از دیابت

اگر قند خون شما بیشتر از حد طبیعی است، بیشتر احتمال دارد که به دیابت نوع 2مبتلا شوید. اما می ‌توانید کارهایی انجام دهید که سلامتی ‌تان را بهبود ببخشید و شروع دیابت را به تأخیر بیندازید یا از آن پیشگیری کنید.

مطالعه ی اخیر نشان داده است که بسیاری افراد مستعد دیابت که اضافه وزن دارند، به طور قابل توجهی می ‌توانند خطر پیشرفت بیماری دیابت را با داشتن رژیم غذایی مناسب(کم ‌چربی و کم انرژی) و انجام فعالیت‌ بدنی (حداقل 5 روز در هفته و هر بار 30 دقیقه) کاهش دهند.
 

نتایج تعدادی تحقیق:

* به طور کلی افرادی که با استفاده از رژیم لاغری و افزایش تحرک بدنی (معمولاً پیاده روی سریع) حدود 5 تا 7 درصد کاهش وزن (7-5 کیلوگرم) پیدا می ‌کنند، خطر بیماری دیابت تا سه سال آینده در آنها 58 درصد کاهش می ‌یابد.

* در افراد بالای 60 سال این تغییرات در شیوه ی زندگی خطر پیشرفت بیماری دیابت را حدود 71 درصد کاهش می‌‌دهد.

* افرادی که داروهای دیابت (متفورمین) مصرف می ‌کنند، خطر پیشرفت بیماری را تا 31 درصد کاهش می‌ دهند. این یافته‌ها مشخص می ‌کند که شما می ‌توانید اقداماتی انجام دهید که از دیابت پیش گیری کنید یا آن را به تأخیر بیندازید

چه کسانی در معرض دیابت هستند؟

دیابت نوع دوم چیست؟ 

دیابت بیماری است که در آن سطح قند خون بیشتر از حد طبیعی است. غذا در بدن به نوعی قند که گلوکز نام دارد، تبدیل می ‌شود تا به مصرف سلول ها برسد.

سلول ها برای جذب گلوکز نیاز به هورمونی به نام انسولین دارند که در لوزالمعده ساخته می ‌شود.

در دیابت نوع دو سلول های عضلات دیگر نمی ‌توانند به طور مناسبی از انسولین استفاده کنند، در نهایت لوزالمعده نمی‌ تواند به اندازه کافی انسولین تولید کند و چون سلول ها قادر نیستند از قند استفاده کنند، میزان قند خون افزایش می‌ یابد. افزایش قند خون برای سال های متمادی سبب صدماتی به اعصاب و عروق می‌ شود که این صدمات می ‌تواند منجر به ایجاد عوارضی مانند بیماری های قلبی-عروقی، سکته قلبی، کاهش بینایی، بیماری های کلیوی، اختلال عصبی،‌ عفونت های دهان و قطع عضو ‌شود.

چگونه می‌ توان از دیابت نوع دوم پیشگیری کرد؟

همیشه پیشگیری در مراحل اولیه بسیار مفیدتر است . نتایج حاصل از مطالعاتی که بر روی 3134 نفر از افرادی که احتمال خطر ابتلا به دیابت در آنها زیاد بوده است، نشان داده که رژیم غذایی مناسب و ورزش توانسته 5 تا 7 درصد کاهش وزن ایجاد کند که این خود می تواند در پیشگیری از دیابت و یا به تأخیر انداختن آن مؤثر باشد.

انجمن پیشگیری ازدیابت دو معیار پیشگیری از دیابت را مورد آزمایش قرار داد که شامل :

1- برنامه غذایی مناسب و ورزش منظم (تغییر در شیوه زندگی)
2- داروهای خوراکی دیابت (متفورمین) که دو معیار در 3 گروه مورد مطالعه قرار گرفته است،

در گروه اول : تغییر در شیوه زندگی با انجام 30 دقیقه ورزش (معمولاً پیاده ‌روی) در 5 روز هفته و خوردن غذای کم چرب و کم کالری صورت گرفت.

گروه دوم : که داروی متفورمین مصرف می کردند اطلاعاتی هم در مورد ورزش و رژیم داده شد.

گروه سوم : فقط اطلاعاتی در مورد نحوه ورزش کردن و رژیم غذایی دریافت نموده‌اند. نتیجه نشان داد افرادی که تغییری در شیوه زندگی داشته‌اند، خطر ابتلا به دیابت نوع دو در آنها تا 58 درصد کاهش یافته است. میانگین کاهش وزن در سال اول حدود 5/7 کیلوگرم گزارش شده است. تغییر سبک زندگی در افراد 60 سال به بالا حتی مؤثرتر هم بوده است و در آنها تا 71 درصد کاهش یافته است.

افرادی که متفورمین مصرف می ‌کردند ، میزان خطر تا 31 درصد کاهش یافته بود.

علائم و نشانه‌های دیابت نوع دو چیست؟

نشانه‌هایی که باید به آنها توجه کرد شامل :

تشنگی مفرط

گرسنگی مفرط

خستگی مفرط

پر ادراری ، مخصوصاً در شب

کاهش وزن

تأخیر در بهبود زخم‌ها

کاهش بینایی

تشخیص سریع بیماری دیابت بسیار اهمیت دارد چون بدین وسیله می‌ توان از بسیاری خطرات احتمالی آن پیشگیری کرد.

انواع دیابت

دیابت نوع اول:

دیابت نوع اول یا دیابت وابسته به انسولین معمولاً در نوجوانان سنین بین 19-13 سال و جوانان تشخیص داده می ‌شود. علت آن عدم ترشح کافی انسولین توسط سلول های بتای لوزالمعده می‌ باشد.

درمان آن شامل : تزریق انسولین و رژیم غذایی مناسب و ورزش منظم می باشد.

دیابت نوع دوم:

این دیابت غیر وابسته به انسولین و رایج‌ترین نوع دیابت است. معمولاً این نوع دیابت زمانی آغاز می ‌شود که سلول های کبد و عضلات فرد به علت چاقی نسبت به انسولین مقاوم شده باشد. افزایش وزن و عدم تحرک خطر ابتلا به دیابت نوع دو را افزایش می دهد.

درمان آن شامل : دریافت قرص های خوراکی، تنظیم دقیق برنامه غذایی، برنامه ورزشی منظم و کنترل فشار خون و چربی خون می‌ باشد.

دیابت بارداری :

ابتلا به دیابت در دوران بارداری می ‌باشد که معمولاً با تولد نوزاد برطرف می‌ شود ولی احتمال ابتلا به دیابت نوع دو در این خانم ها در مراحل بعدی زندگی خیلی زیاد می شود.

چه کسانی باید از نظر داشتن دیابت مورد بررسی قرار گیرند؟

1 – افراد در سنین بالای 45 سال که مبتلا به چاقی باشند و یا بیش از دو عامل خطرساز را داشته باشند.

2– در افراد بالای 45 سال که عامل خطر ندارند  هر 3 سال یک بار باید قند خونشان کنترل شود.

3 – اگر قند خون افراد در مرز طبیعی باشد، 1 تا 2 بار در سال باید سطح قند خونشان اندازه گیری شود.

عوامل خطرساز برای ابتلا به دیابت نوع دوم کدام است:

1– چاقی

2 – سن بالای 45 سال

3– سابقه فامیلی ابتلا به دیابت

4– نژاد آفریقا، آمریکا و آسیا

5– سابقه ابتلا به دیابت بارداری و یا تولد نوزاد بالاتر از 5/4 کیلوگرم

6 – فشار خون بیشتر از 90/140

7 – سطح کلسترول خون در حد طبیعی نباشد

8 – بی تحرکی و یا ورزش کمتر از 3 روز درهفته

منبع : روزنامه اطلاعات

راه درمان جوش های صورت چیست ؟
پوست و بیماری های آن ( قسمت پنجم )

در قسمت قبل به توضیح در مورد ضد آفتاب ها پرداختیم . اینک در ادامه می خوانیم...

جوش صورت یا آکنه

آکنه یا جوش یک اختلال پوستی است که در سنین نوجوانی شروع می شود و تا آخر جوانی ادامه می یابد. برای درمان ابتدا باید دید که آیا ضایعات واقعاً جوش هستند؛ چون خیلی از ضایعات پوستی شبیه جوش بروز می کنند. جوش بیشتر در نواحی سِبوره ( نواحی از بدن که دارای غدد سباسه فراوان است مثل اطراف بینی، پیشانی، چانه، قسمت های فوقانی پشت و سینه و شانه ها دیده می شود.

غدد سباسه به طور طبیعی در تمام سطح پوست گسترش دارند و مسئول چرب نگه داشتن سطح پوست می باشند. همچنین به علت دارا بودن بعضی مواد دارای خاصیت ضد میکروبی و قارچی هستند. این غدد در کف دست و پا و لـب وجود ندارند و بیشترین تراکم آنها در صورت ، سر، سینه و قسمت بالای پشت است.

 به طور کلی شستشوی مکرر نواحی جوش به ویژه با صابون هایی که اسیدیته می باشند و از خود بقایایی به جا نمی گذارند در جلوگیری از تشکیل جوش جـدید تا حـد زیادی مؤثر است و در درمان نیز کمک کـننده می باشد.

جوش بیشتر در صورت دیده می شود و شکل های متفاوت دارد مثل: کومدون ( جوش های ریزی که به صورت سر سیاه و سر سفید دیده می شوند )؛ پاپول (جوش های برجسته و قرمز رنگ)؛ پاسچول (جوش های چرکی ) و ندول ( تورم التهابی که در عمق بیشتری نسبت به پاپول قرار گرفته اند) و بالاخره کیست ( فضاهای بسته ای در زیر پوست حاوی ماده نیمه جامد یا مایع ).

با بسته شدن دهانه خروجی غدد چربی به علت های گوناگون جوش به وجود می آید. علت های بسته شدن این دهانه ها شامل:

?) تولیـد و ترشح زیادی چربی در این غدد که خود این می تواند به علت ارثی بودن یا عدم تنظیم هورمونی باشد. البته گاهی میزان هورمون در سطح طبیعی می باشد ولی پوست به این مقدار طبیعی نیز حساس است. مصرف خارجی هورمون هایی مثل هورمون مردانه ( تستوسترون) و کورتیکواستروئیدها ( کورتن) می تواند باعث ایجاد و تشدید آکنه شود.

 افرادی که دارای جـوش هستند باید از مصـرف هرگـونه کـرم یا پـماد اجـتناب کنند، چون باعث بدتر شدن جوش ها می شود.

?) رشد میکروب در دهانه غدد که باعث التهاب و بسته شدن این غدد می شوند.

?) اختلال در کراتینی شدن ( در تشکیل کراتین دهانه اختلال وجود دارد مثل افرادی که سوء تغـذیه یا رژیم غـذایی دارند که اسیدهای چرب ضروری در بدن آنها کـم است و یا به علت های دیگری این اختلال وجود دارد).

جوش های صورت را نمی توان به طور کامل از بین برد ولی می توان آنها را تحت کنترل در آورد.

4) التهاب (رها شدن مواد التهاب زا بدون فولیکول مو) که علت اصلی آن را فعالیت میکروبی در غدد سباسه می دانند که باعث ایجاد پاسخ التهابی بین دو فولیکول می شود.

علل دیگر مؤثر در آکنه

رژیم غذایی ( اثر آن هنوز اثبات نشده است اما مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها و مواد قندی در تشدید آن نشان داده شده است که در عین حال اثر رژیم های کم کالری نیز در جلوگیری از بروز آکنه مشخص شده است).

تعریق ( در بسیاری از افراد باعث تشدید آکنه می شود)

اشعه ماوراءبنفش ؛ که باعث بهبود ضایعات آکنه می گردد.

استرس های روحی ؛ که آن را بخصوص در خانم ها تشدید می کند.

درمان این جوش ها بسته به نوع جوش انجام می گیرد. به طور کلی شستشوی مکرر نواحی جوش به ویژه با صابون هایی که اسیدیته می باشند و از خود بقایایی به جا نمی گذارند در جلوگیری از تشکیل جوش جـدید تا حـد زیادی مؤثر است و در درمان نیز کمک کـننده می باشد. این صابون ها در داروخانه ها موجودند و به عنوان ضدجوش معرفی می شوند . در درمان جوش از داروهای ضد باکتری ( میکروبی ) نیز استفاده می شود که بستگی به نوع جوش و گسترش آن دارد.

داروهای دیگری نیز بسته به نوع جوش ، در درمان ، مصرف دارند که اختصاصی هستند و از حوصله این بحث خارج است.

افرادی که دارای جـوش هستند باید از مصـرف هرگـونه کـرم یا پـماد اجـتناب کنند، چون باعث بدتر شدن جوش ها می شود.

از عارضــه های جــوش صـورت، باقـی ماندن لکه در آن ناحیه به علت التهاب و فــعال بودن سیسـتم دفـاعـی بدن در آنجا است. در محل جـوش هایی که بیشـتر دستـکاری شــوند احـتمال به وجود آمـدن لکه بیشتر است. ضمناً در افراد با رنگ پوست تیره تر، لکه ناشی از جوش بیشتر است . 

افرادی هستند که منافذ پوست آنها به اصطلاح باز است و داخل این منافذ به صورت سیاه دیده می شود. ترشح چـربی و در معرض هوای آزاد قرار گرفتن این چـربی باعث اکسید شدن آن می گردد و به صورت سیاه دیده می شوند. برای از بین بردن آن می توان از همان صابون هایی که گفته شد استفاده کرد.

یکـــی از عارضــه های جــوش صـورت، باقـی ماندن لکه در آن ناحیه به علت التهاب و فــعال بودن سیسـتم دفـاعـی بدن در آنجا است. در محل جـوش هایی که بیشـتر دستـکاری شــوند احـتمال به وجود آمـدن لکه بیشتر است. ضمناً در افراد با رنگ پوست تیره تر، لکه ناشی از جوش بیشتر است .

درمان این عارضه در حقـیقـت درمــان جـوش است. یعـنــی با درمان جوش به علت کم شدن التهاب، احتمال به وجود آمدن لکه کم می شود. درمان قطـعی برای از بین بردن این نوع لکه وجود ندارد و در طـول زمان بسته به نوع پوست این لــکه ها از بین می روند. البته بعضــی از داروهای موضعی، این طول زمان را کاهش می دهند که از آن جمله می توان از ژل های حاوی AHA نام برد. این ژل حاوی اسیدهای میوه می باشد و باعث تسهیل در پوسته ریزی طبیعی پوست می شوند و به همین دلیل پوست ، جوان و شاداب می ماند.

داروهای موضعی دیگر کـه کـمک کننده می باشند: کرم و ژل های حاوی ویتامین C و مشتقات ویتامین A ( کرم و ژل ترتینوئن ) .

همانگونه که ذکر شد در طب رایج هنوز آثار رژیم غذایی بر ایجاد و تشدید آکنه به خوبی شناخته نشده است. براساس طـب قـدیـم و تجربه بیماران بعضـی از خوراکی ها در بدتر کردن جـوش صورت دخیل می باشند و پرهـیز از این خوراکی ها باعث بهبودی در جوش می شود.

از جمله خوراکی هایی که باعث بهتر شدن جوش ها می شوند: غذاهای چرب ، تنقلات ، خرما، کشمش ، محصولات دریایی ( ماهی و میگو ) ، بعضی از میوه جات ( موز، کیوی، خرمالو ) و هستند. بهـترین راهکار، پرهـیز از مواد غذایی و خوراکی هایی است که فرد اظهار می کند با خوردن آنها جوش صورتش بدتر می شود.

توصیه هاى طلایى به مبتلایان دیابت

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]