اثر طب سوزنی در درمان کمردرد

یک بررسی وسیع نشان داده ‌است که طب سوزنی برای تسکین کمردرد، موثر و مقرون به صرفه است.

به گزارش خبرگزاری رویترز دکتر کلودیا ویت از مرکز پزشکی دانشگاه چاریت در برلین و همکارانش که این تحقیق را انجام داده‌اند، در گزارشی می نویسند:" طب سوزنی باید به عنوان یک گزینه ی موثر در تدابیر درمانی برای  بیماران مبتلا به کمردرد مزمن در نظر گرفته شود."

ویت و همکارانش می‌نویسند که بیماران برای درمان کمردرد مداوم به طور چشمگیری به شیوه‌های طب مکمل، به خصوص طب سوزنی روی آورده‌اند، اما بررسی‌ها در مورد تاثیر بخش بودن طب سوزنی نتایج متناقضی به دست داده است.

این محققان برای بررسی اثربخشی و مقرون به صرفه بودن استفاده طب سوزنی همراه با مراقبت‌های معمول کمردرد، بیش از یازده هزار فرد مبتلا به کمردرد مداوم  را وارد تحقیق خود کردند.

در گروه درمانی، بیماران در طول یک دوره ی سه ماهه  تا 15 جلسه درمان با طب سوزنی را دریافت می‌کردند و سه ماه پس از آن مورد پیگیری قرار می‌گرفتند.

پس از این دوره، در بیمارانی که در گروه درمان قرار داشتند، به طور قابل توجهی نسبت به گروه شاهد(گروهی که تحت درمان با طب سوزنی قرار نگرفته بودند)، عملکرد کمر به حال عادی بازگشته بود و درد تسکین پیدا کرده بود.

طب سوزنی نسبت به مراقبت‌های معمول برای درمان کمردرد هزینه بیشتری در بر داشت، اما با توجه به افزایش میزان بهبودی در بیماران، شیوه‌ای مقرون به صرفه به نظر می‌رسید.

درد زانو با آب و هوا تغییر می کند    

حتماً این جمله را از مادر و پدربزرگ‌ها شنیده‌اید که با سرد شدن هوا یا بالا رفتن رطوبت هوا در روزهای بارانی، ناله‌شان بلند می‌شود که باز زانویم درد گرفت.

محققان می‌گویند بررسی‌های نشان داده که این ادعای افراد مبتلا به آرتریت، چندان هم یک احساس کاذب نیست و می‌تواند درست باشد.

به گزارش رویترز، محققان دانشگاه «تافتس» در بوستون، برای این که بتوانند احساس واقعی درد را در روزهایی با آب و هوای متفاوت درآورند، کار جالبی کردند. آنها گزارش‌های داوطلبان را در یک مطالعه دیگر مرور کردند.

در این مطالعه بیماران باید وضع درد مفاصل خود را در روزهای مختلف ثبت می‌کردند. محققان در این مطالعه جدید، این گزارش‌ها را با گزارش وضع آب و هوا و فشار جوی در همان روزها مقایسه کردند. این گزارش‌ها از اداره هواشناسی تهیه شده‌ بود.

برخی پژوهشگران معتقدند فشار هوا که ناشی از وزن آن است، به طور طبیعی در ثبات مفاصل و کارکرد معمول آن نقش ایفا می‌کند.

مضرات رفع قولنج

علت قولنج کردن مفاصل، ایجاد حباب‌های گاز CO2 است که باعث افزایش حجم داخل مفصل و شکلی از احساس تنگی در مفصل می‌شود و فرد برای خلاص شدن از این درگیری مجبور است مفصل را در دامنه انتهای خود قرار دهد تا حباب به وجود آمده بترکد و حجم مفصل به حالت عادی و طبیعی خود بازگردد.

اما از جمله مضرات این کار این است که چون فرد مجبور است مفصل را برای ترکیدن حباب گاز در دامنه انتهای خود قرار دهد، فشار زیادی به تمام بافت‌های اطراف مفصل از جمله عضلات، رباط ‌ها و کپسول مفصلی وارد می‌نماید. عناصر غیرفعال اطراف مفصل که در طول بلند خود قرار می‌گیرند، به مرور افزایش طول می‌دهند و امکان انجام حرکات دقیق را از فرد سلب می‌کنند.

سایر مضرات احتمالی عبارتند از :

احتمال بروز لرزش بدن در سنین بالاتر به علت اختلال در حرکت دقیق و کاهش ثبات مفصلی وجود خواهد داشت.

احتمال بروز آرتروز پس از تکرار این حرکات و شروع صدمه به غضروف مفصل نیز وجود دارد.

در کسانی که عمل شکستن مفاصل را مکرراً انجام می‌دهند، احتمال صدمه مستقیم به سرخرگ تغذیه کننده گردن وجود دارد.

خطرناک‌ترین وضعیت رفع قولنج، در گردن و آن هم با انجام حرکات شدید و سریع است. جز مسئله ایجاد روند فرسایش بین مهره‌ای و به عبارت دیگر آرتروز، احتمال صدمه به سرخرگ های تغذیه کننده مغز هم وجود دارد که به دنبال خود حتی احتمال مرگ را هم در پی خواهد داشت.

منشأ بسیاری از سردردهای غیرمشخص و حتی تاری دید هم به دلیل همین عادت نابجا و خطرناک و اعمال فشارهای غیرمعمول به ستون فقرات و گردن است.

حتی بعضی افراد هنگام قولنج ستون فقرات خود، از فرد دیگری درخواست می‌کنند که بر روی ستون فقراتشان راه برود و فشارهای غیرمعمول و بسیار سنگینی را به ستون فقرات وارد آورد که در بسیاری از موارد، به شکستن مهره‌ها و ایجاد صدمات جبران‌ناپذیر از جمله بی‌اختیاری ادرار یا قولنج اندام های دیگر منجر خواهد شد.

تغییر حجم‌ سریع مفاصل باعث ایجاد این حباب‌ها به طور مکرر خواهد شد. پس توصیه می‌شود که به این کار عادت نکنید، چون در غیر این صورت برای همه ی عمر مهمان شما خواهد بود.

دکتر رضا قلمقاش

شیوه کاهش قولنج مفاصل

زندگی یعنی حرکت. مهم ترین رکن یک زندگی سالم تحرک، ورزش اصولی و مصرف انرژی است.

سه رکن اصلی یک بدن توانا، افزایش توانایی سوخت و ساز بدن (مصرف اکسیژن)، بهبود قدرت عضلات و توسعه انعطاف‌پذیری بدن است.

هر سه عامل فوق در کاهش تشکیل حباب ها تأثیرگذار است. ولی مهم ترین فاکتور مؤثر افزایش انعطاف‌پذیری بدن است.

انجام روزانه حداقل چند ورزش انعطاف‌پذیری و کششی در انتهای دامنه حرکتی باعث کاهش تشکیل حباب ها خواهد شد.

ما به تمرینات کششی و حرکت به سوی تمرینات با حداکثر دامنه ی مجاز در حین ورزش و در تمام مفاصل نیازمندیم، چرا که در غیر این صورت در حین انجام زندگی روزمره به اجبار بدن را به سمت دامنه حرکتی خواهیم برد و به مفصل صدمه خواهیم زد.

خیلی از اوقات اغلب افراد اذعان می‌دارند که ما هر روز در طی فعالیت های شغلی این حرکات را انجام می‌دهیم، پس چه لزومی به انجام این ورزش‌هاست؟

چرا ورزش در دامنه حرکتی به مفصل صدمه نمی‌زند، ولی کار در دامنه انتهایی باعث بروز صدمات مختلفی خواهد شد؟

اصولاً ما در ورزش تمرین می‌کنیم و در کار امتحان می‌دهیم. ورزش اصولی شرایطی دارد که در صورت رعایت آن شرایط، با خود فواید متعددی را به دنبال دارد.

در مرحله ی ابتدایی ورزش (گرم کردن)، مفاصل و عضلات پرخون می‌شوند، انعطاف‌پذیری اشان بالا می‌رود، قدرت تحمل فشارهای ورزش را پیدا می‌کنند و هزاران فایده ی دیگر که از بروز هرگونه صدمه ناخواسته پیشگیری می‌کند. در حالی که در حین کار ما این شرایط اولیه را برای اندام ها ایجاد نمی کنیم و با اعمال فشارهای مختلف، به این اندام ها صدمه خواهیم زد.

در مورد تشکیل گازهای داخل مفصل و قولنج مفاصل هم، این‌چنین بحثی صادق است.

یکی از روش های ورزش درمانی که  در جهت بهبود انعطاف‌پذیری مفاصل و اندام ها، در کوتاه ترین زمان به شما کمک می‌کند تا به وضعیت مناسبی برسید، در ذیل آورده شده است.

تمرینات مناسب و اصولی

این تمرینات را می‌توان به صورت ایستاده و همچنین هنگام نشستن انجام داد. اگر این تمرینات را به صورت روزانه انجام دهید کمتر از 10 دقیقه وقت شما را خواهد گرفت.

انجام دادن یک یا دو بار از آنها در مدت بسیار کوتاه 10 تا 20 ثانیه (به صورت حرکات خلاصه شده حین کار) می‌تواند باعث ایجاد یک تغییر روش بسیار مفید در کار کردن شما شود و تأثیر بسیار مهمی در کاهش حباب‌ها و قولنج‌ کردن مفاصل داشته باشد.

این تمرینات در ابتدا قابلیت انعطاف‌ اندام را افزایش می‌دهند و سپس تحریک‌پذیری مفاصل و ریلکس بودن را بالا می‌برند. می‌توان این حرکت‌ها را به صورت گروه‌های کوچک در محل کار انجام داد.

اگر این تمرین‌ها را هر روز و به صورت دوره‌ای انجام دهید، شما بیشترین سود را خواهید برد.

چهار نوع ورزش‌ پایه

ورزش‌های کششی :

این ورزش ها باید یکی از تمرینات روزانه باشد. کشش‌های ملایم به همراه یک برنامه منظم، تحرک بهتری را برایتان فراهم خواهد کرد و کمک شایانی به کاهش گرفتگی و درد عضلات و کاهش قولنج خواهد نمود.

ورزش‌های تقویتی :

ورزش‌های تقویتی عضلات را پرورش می‌دهد. شاید شما نخواهید برای پرورش اندامتان کار کنید. اما درمان خستگی و ضعف عضلانی، مستقیماً به انجام ورزش‌های تقویت عضلات مربوط است و عضلات ضعیف مستعد آسیب بیشتری هستند. برای زندگی در جامعه امروز شما به عضلات قوی تری نیاز دارید.

ورزش‌های ایروبیک (هوازی) :

ورزش‌های هوازی تنظیم کننده بسیار خوبی برای قلب و ریه هستند، مانند پیاده روی، دویدن، دوچرخه‌ سواری و شنا که پس از انجام یک دوره، حجم تنفس و بازده قلب را افزایش می‌دهند. انجام این ورزش‌ها سه بار در هفته و به مدت 20 تا 30 دقیقه استاندارد مناسبی است.

ورزش‌های آرام‌ بخش (Relaxation) :

ورزش‌های آرام‌ بخش برای کاهش استرس و فشارهای عصبی روزانه طراحی شده‌اند. به‌وسیله این تمرینات، فشارها و بحران‌های زندگی روزانه تأثیر کمتری روی اعصاب خواهند گذاشت. این حرکات همچنین برای افرادی که در مدت طولانی با یک وضعیت ثابت کار می‌کنند، مؤثر است.

اصول ورزش برای کاهش قولنج

شروع سبک و آرام:

در ابتدا، برنامه را سبک شروع کنید. اگر شما قبلاً چنین تمریناتی را انجام نداده‌اید، باید با حرکات سبک شروع کنید. اگر به صورت گروهی این کار را انجام می‌دهید لازم نیست همه تمرینات را در ابتدا انجام دهید.

افزایش تدریجی:

بعد از چند هفته قادر خواهید بود ورزش‌های بیشتری را انجام دهید و انعطاف‌پذیری بدن شما بیشتر خواهد شد. بعد از چند هفته منتظر کاهش روند قولنج‌ها باشید. البته تأثیرات روحی و روانی آن را نیز فراموش نکنید.

انجام با قاعده و منظم حرکات:

بعضی از حرکات نیازمند تکرار روزانه هستند. اگر نمی‌توانید همه برنامه را انجام دهید، تعدادی از آن را در طی روز انجام دهید؛ حتی اگر در محل کار خود حاضر نشدید.

کمی ناراحتی در ابتدای انجام این حرکات طبیعی است، ولی این ورزش‌ها دردناک نخواهد بود. شما باید به‌طور قطع احساس کشش و کار عضلانی را داشته باشید.

درد و ناراحتی بعد از انجام این حرکات می‌تواند به معنی انجام بیش از حد تمرینات باشد. لزوماً این درد به این معنی نخواهد بود که این حرکات برای شما مناسب نیستند. اگر مشکوک شدید بهتر است با یک فیزیوتراپیست متخصص ورزش، مشورت کنید.     

دکتر رضا قلمقاش

شروع کمر?درد از30 سالگی

متخصصان ارتوپدی و فیزیوتراپیست‌ها می‌گویند در سال‌های اخیر، شایع‌ترین بیماری‌ مفصلی که به خصوص جوانان را درگیر کرده است، آرتروز و ساییدگی مفاصل است که مخصوصا در زانو، گردن،‌ کمر و ستون فقرات رایج شده است.

از این مهم‌تر این که سن شیوع این بیماری‌ها کاهش پیدا کرده است؛ طوری‌که یکی از بحث‌های عمده این متخصصان در کنگره فیزیوتراپی امسال نیز همین بود که تا حدود 20 سال قبل، اکثر افرادی که برای درمان‌ دردهای عضلانی اسکلتی به درمانگاه‌های فیزیوتراپی و ارتوپدی مراجعه می‌کردند، افراد بالای 55 تا 60 سال بودند و در واقع تخریب غضروف مفصلی در سنین بالا شروع می‌شد؛ ولی امروزه این سن به 30 سال کاهش پیدا کرده و پزشکان شاهد مراجعه بیمارانی با سنین 30 تا 50 سال با دردهای گردن، زانو، کمر و مفاصل مختلف به مراکز درمانی هستند.

مقصر؛ سبک زندگی

دکتر عباس رحیمی، دبیر هجدهمین کنگره فیزیوتراپی ایران، دلیل کاهش سن ابتلا به آرتروز و دردهای مفصلی را نحوه زندگی نامناسب و وضعیت کاری و شغلی افراد ذکر می‌کند و به همشهری می‌گوید: «بی‌تحرکی در محیط های اداری و عدم فعالیت‌های فیزیکی در زندگی، از دلایل اصلی این بحران اجتماعی است.»

دکتر مصطفی نجاتیان، فیزیوتراپیست هم با اشاره به اینکه یکی از عوامل کاهش سن ابتلا به بیماری‌های مفصلی در ایران، اشکال در وضعیت حرکتی به خاطر زندگی شهرنشینی است، می‌گوید: «نشستن،‌ خوابیدن، نوع راه رفتن و نوع کفش انتخابی در میان مردم ما اصلا استاندارد نیست. این در حالی است که حتی آموزش‌های لازم به افراد برای اصلاح کردن این سبک زندگی در کشور ما وجود ندارد. در کشورهای پیشرفته به همه افراد آموزش های لازم برای کار در اداره‌ها و... از طریق مجلات و بروشورهای مختلف داده می‌شود، ولی در ایران هیچکدام از این اقدامات صورت نمی‌گیرد.»

این فیزیوتراپ با بیان اینکه مسئله دیگر شیوع این بیماری‌ها، نداشتن فعالیت‌های ورزشی است، طوری که کمتر از 10 درصد افراد جامعه به طور روزمره ورزش می‌کنند، ادامه می‌دهد: «در بسیاری از افراد هماهنگی میان عضلات وجود ندارد و این امر می‌تواند یا به علت عوامل ژنتیکی باشد یا به علت چاقی بیش از حد. همچنین تغذیه نیز از جمله عواملی است که به خصوص در کودکان از وضعیت نابسامانی برخوردار است.

امروزه کودکان بجای خوردن آب، نوشابه مصرف می‌کنند. مصرف نوشابه به خاطر اسید فسفریک موجود در آن، جذب کلسیم را کاهش می دهد. لذا اگر هر روز از نوشابه استفاده شود، در سنین جوانی افراد به سرعت دچار بیماری‌های مفصلی می‌شوند. همچنین امروزه در بین کودکان به خصوص در مدارس، یا شیر عرضه نمی‌شود یا با کیفیت بسیار پایین عرضه می‌شود که این امر خود زمینه را برای افزایش بیماری‌های مفصلی در جوانی آماده می‌کند.»

درد زانو، رایج ترین درد

به گفته متخصصان، به ازای هر یک کیلو اضافه وزن در سطح صاف، حدود 3 تا 5 برابر فشار بیشتری به زانو وارد می‌شود که در مواقع بالا و پایین رفتن از پله این فشار 10 برابر می‌شود. همچنین شایع‌ترین دردهای مفاصل مربوط به کشکک زانوست که در واقع استخوانی است که داخل تاندون عضله چهار سر ران قرار گرفته و در هر خم و راست شدن زانو حدود 7 تا 8 سانتیمتر این استخوان روی زانو حرکت می‌کند.

هرچه این حرکت طبیعی ‌تر باشد، مشکلات آن کمتر خواهد بود، ولی اگر در مسیر حرکت کشکک روی زانو، مقداری انحراف به طرف داخل یا خارج وجود داشته باشد، باعث خراش غضروف یا نرم‌ شدگی آن می‌شود که موجبات درد و ناراحتی را در قسمت جلوی زانو فراهم می‌کند.

دکتر ترکمان، متخصص زانو در این باره توضیح می‌دهد: «بیشترین دردهای زانو در افراد جوان، به خصوص خانم های جوان به وجود می‌آید و شایع ترین علتش یکی ضعف عضله چهار سر ران است که این عضله به طور طبیعی در زنان ضعیف ‌تر است و دیگری رعایت نکردن برخی اصول نشستن و برخاستن مثل دو زانو یا چهار زانو نشستن، یا از سطح شیب ‌دار بالا رفتن به مدت طولانی، یا خم بودن زانو به مدت زیاد در نتیجه کارهای اداری است. البته از همه مهم تر ضعف عضله چهار سر ران است که نیاز به تقویت دارد.»

وی تصریح می‌کند: «البته یک سری ریز فاکتور وجود دارد که باعث می‌شود آرتروز زودتر یا شدیدتر به وجود آید. این ریز فاکتورها شامل افزایش وزن و چاقی فرد است که ارتباط مستقیم با دردهای زانو دارد. علاوه بر آن انحراف زانو به شکل پرانتزی یا ضربدری موجب می‌شود که وزن بدن به طور یکسان روی سطح زانو پخش نشود و یک طرف فشار بیشتری را تحمل کند و در نهایت این فشار باعث ساییدگی آن طرف مفصل می‌شود. البته انحراف از نوع پرانتزی در ایران بیشتر از ضربدری شایع است.»

بی‌تحرکی درمان نمی‌کند

برخی از مردم به اشتباه تصور می‌کنند که صرفا با حذف فشار روی مفصل و ثابت نگه‌داشتن آن، مشکلشان حل می‌شود، در صورتی‌که به گفته متخصصان عدم تحرک مناسب، خود خطرات جدی مانند آرتروز مفصل را در پی دارد چرا که تغذیه مفصل از طریق تحرک صورت می‌گیرد.

دکتر محمد رضا ‌هادیان دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران هم فشارهای طولانی و ثابت روی مفصل را مانند فشار روی یک اسفنج آغشته به آب می‌داند که در اثر فشار، آب خود را از دست می‌دهد و مفصل در این شرایط ، آماده ی تخریب می‌شود.

وی عادت‌های غلط در زندگی روزمره مانند نحوه نشستن به صورت چهار زانو و استفاده از توالت‌های ایرانی را از جمله موارد تشدید‌‌‌کننده آسیب به مفصل زانو ذکر کرده و می‌گوید: «عضلات در بدن همانند کمک فنرها در ماشین عمل کرده و مانع از ایجاد فشار روی اسکلت استخوانی و مفاصل بدن می‌شوند. برای همین تقویت عضلات چهار سر ران و عضلات پشت ران، هماهنگی در تقویت عضلات، کاهش وزن، تغذیه صحیح، تحرک مناسب و انجام ورزش‌های درست و حتی‌الامکان با نظارت متخصصین فیزیوتراپی و طب ورزش از جمله راه کارهای پیشگیرانه و درمانی مفصل زانو است.»

وی یکی از مهم ترین موارد پیشگیرانه و درمان آسیب‌های مفصل زانو را کاهش وزن می‌داند: «به عنوان مثال فشار وارد بر مفصل زانو در هنگام بالا رفتن از پله‌ها معادل 3 برابر وزن بدن و در هنگام پایین آمدن 7 تا 8 برابر وزن بدن است و این امر خود دلیل محکمی‌ در کاهش وزن اضافی بدن برای حفظ سلامت مفاصل، به خصوص مفصل زانو خواهد بود.»

پیشگیری مهم‌تر از درمان

متخصصان بهترین راه درمان آرتروز را کاهش عوامل بوجود آورنده آن می‌دانند و توصیه می‌کنند افراد از دو زانو و چهار زانو نشستن و عادت به آن پرهیز کنند. همچنین افرادی که مشکل زانو دارند، راه رفتن در سطح صاف را برنامه زندگی خود قرار دهند، چرا که هیچ آرتروزی مانع راه رفتن افراد در سطح صاف نیست.

البته در موارد شدیدتر، درمان های دارویی و جراحی زانو هم از درمان های مفید و ضروری آسیب‌های مفصل زانو هستند. در عمل جراحی زانو که رویه مفصلی تعویض می‌شود، در واقع مفصل مصنوعی برای فرد گذاشته می‌شود و درد تا حد زیادی کاهش می یابد.

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]