سرماخوردگی، آنفولانزا یا آلرژی ؟

دانستن تفاوتهای اساسی بین سرماخوردگی ، آنفولانزا ، و آلرژی امری مهم برای مقابله با اینگونه بیماریها می باشد . بر خلاف باور بسیاری از مردم ، هوای سرد تاثیری بر سرما خوردگی ندارد یا اگر هم دارد بسیار اندک است. حقیقت آن است که در طول فصل های سرد مردم اغلب اوقات خود را در محیط های سرپوشیده و بسته می گذرانند. در نتیجه شانس و فرصت پخش شدن ویروس به طریق تماس نزدیک از فردی به فرد دیگر افزایش می یابد. بطور کلی ویروس سرما خوردگی از دو طریق انتقال می یابد. اول از طریق تنفس و استنشاق ترشحات عفونی عطسه و سرفه پخش شده در هوا، دوم از طریق لمس اشیاء آلوده به ویروس (مانند کتاب , دستگیره در و دست دادن با افراد بیمار) و لمس متقابل صورت. هوای سرد رطوبت را کاهش می دهد از این رو باعث خشک شدن مجرای بینی می شود و بدین وسیله شرایط برای واگیر کردن ویروس آماده می شود .ترشحات معمول و طبیعی بینی و گلو یکی از اولین خطوط دفاعی بدن در مقابل ویروس های سرماخوردگی هستند، به علاوه بسیاری از ویروس های سرماخوردگی با کاهش رطوبت دوام بیشتری پیدا می کنند ....

 تشخیص سرماخوردگی و آنفولانزا از یکدیگر بسیار مهم است خصوصا در مورد بچه ها و افراد مسنی که سیستم دفاعی بدنشان دچار اختلا ل و اشکال است و به بیماری سرماخوردگی و آنفولانزا مبتلا شده اند .چرا که بیماری سرماخوردگی به آسانی قابل درمان است و در بدترین حالت امکان دارد به عفونت ثانویه باکتریایی منجر شود که آن هم به وسیله مصرف آنتی بیوتیک قابل درمان است .ولی آنفولانزا یکی از بیماریهای خطرناکی است که می تواند به مرگ منجر شود به طوری که آمار نشان می دهد که آنفولانزا سالانه تنها در آمریکا جان 20000 نفر را می گیرد . سرما خوردگی و آنفولانزا هر دو نشانه های مشترکی دارند ،اما معمولا می توان آنها را از هم تمیز داد . بطور کلی نشانه های سرماخوردگی مرحله به مرحله در طی چند روز بعد از شروع عفونت بروز پیدا می کنند .سرماخوردگی معمولا با گلو درد همراه با عطسه ،آبریزش بینی یا گرفتگی بینی شروع می شود .تب، یک علامت معمولی برای یک سرماخوردگی ساده نمی باشد و زمانی که تب وجود دارد معمولا بیانگر وجود عفونت باکتری یایی می باشد .همچنین معمولا سر درد شدید و دردهای شدید عضلانی رابطه مستقیمی با بیماری سرماخوردگی ندارند و علائم خستگی و ضعف نیز خفیف می باشد . نشانه های آنفولانزا از قبیل سر درد سرفه های خشک ،لرز و دردعمومی در تمام بدن معمولا به طور ناگهانی ظاهر می شوند همچنین تب بالا (102-104F) به صورت سه تا چهار روز یکی از مهمترین نشانه های آنفولانزا هست . گرفتن بینی, عطسه وگلو درد از نشانه های بارزآنفولانزا نمی باشد . این علائم اگر وجود داشته باشد معمولأ در مراحل آخر بیماری بروز می نماید . همچنین تمیز دادن بین سرماخوردگی و آلرژی دارای اهمیت بسیاری است . نشانه های سرماخوردگی و آلرژی می تواند مشابه باشد . اما یک سری از نشانه ها و علامتهای بخصوصی وجود دارند که می توان آن دو را از هم متمایز کرد . در حقیقت هم آلرژی و هم سرماخوردگی دارای نشانه هایی از قبیل : گرفتگی بینی ، عطسه ، آبریزش بینی ، آبریزش چشم و گاهی سردرد می باشد . اما علائم سرماخوردگی یکی یکی ظاهر می شود ابتدا عطسه ، آبریزش بینی ، آبریزش چشم و به دنبال آن گرفتگی بینی ، اما در آلرژی تمام علائم با هم و در یک زمان ظاهر می شوند . عطسه های پیاپی و پشت سر هم معمولأ نشانگر وجود آلرژی است در صورتی که تک عطسه معمولا نشانگر سرماخوردگی است . به علاوه در سرماخوردگی ترشحات بینی زرد رنگ می باشد در صورتی که در آلرژی ترشحات بینی بیرنگ و رقیق می باشد . یکی دیگر از تفاوت های آلرژی و سرماخوردگی این است که طول مدت وجود علائم سرماخوردگی می تواند 7 تا 10 روز ادامه داشته باشد ، درحالیکه نشانه های آلرژی در مدت بسیار کوتاه تری پایان می یابد . تا کنون بیش از 200 نوع مختلف ویروس سرماخوردگی شناخته شده است. ویروسRhino _ Corona Influenza Para جزء رایج ترین ویروس ها می باشد . قسمت بالایی بینی به علت داشتن دمای مناسب( 91 درجه فارن هایت) یکی از مناسب ترین مکانها برای رشد این ویروس هاست . برخی از انواع ویروس های آنفولانزا و سرماخوردگی قابلیت جهش و تغییر نوع به ویروسی دیگر را دارند این امر دانشمندان را برای پیدا کردن واکسن های مؤثر به دردسر انداخته است . به طور کلی زنان بیشتر از مردان دچار سرماخوردگی می شوند . اما بسیاری از مردم بر این باورند که این امر به دلیل ضعف جسمانی و یا ضعف سیستم دفاعی بدن زنان می باشد . اما دلیل اصلی آن این است که زنان در ارتباط بیشتری با بچه ها هستند و همچنین بچه ها بیشترین آمارسرماخوردگی را دارند. اصولأ این امر به دلیل ضعف ساختار سیستم دفاعی بچه ها یا مقاومت کم آنها در مقابل عفونت ها و همچنین به دلیل تماس زیاد با بچه های دیگر در مدرسه و مکانهای دیگر می باشد . معمولأ از روز دوم تا چهارم سرماخوردگی شمارش ویروس ها در ترشحات بینی به حد زیادی می رسد . ازاین زمان است که شخص بیشترین شانس انتقال بیماری را به افراد دیگر دارد .

 آسپیرین توسط بیشتر مردم برای کاهش علائم و نشانه های سرماخوردگی مصرف می شوند . اما تحقیقات نشان داده است که آسپرین تعداد و یا شمارش ویروس های سرماخوردگی در ترشحات بینی را افزایش می دهد و در نتیجه شانس سرایت بیماری را ازشخصی به شخص دیگر افزایش میدهد. بنابر نظر سازمان ملی تحقیقاتی آلرژی و بیماریهای واگیر آمریکا ـ انجمن متخصصین اطفال آمریکا توصیه می کنند که نباید به بچه ها و نوجوانان آسپیرین و یا هر داروی دیگری که حاوی آسپیرین است جهت درمان بیماریهای ویروسی خصوصأ برای آبله مرغان و آنفولانزا تجویز شود . نتیجه چندین تحقیقات پزشکی حاکی از این است که استفاده از آسپیرین برای درمان بیماریهای ویروسی و سرماخوردگی در کودکان می تواند باعث بیماریreye شود .این بیماری می تواند باعث زیانهای غیر قابل جبران به مغز و کبد شود و در مواقعی حتی می تواند باعث مرگ اطفال شود . همچنین قابل توصیه است که استفاده از داروهای ضد درد مانند استامینوفن در مراحل اول سرماخوردگی می تواند باعث اختلال در سیستم طبیعی و دفاعی بدن شود و در نتیجه سیستم دفاعی بدن را در مقابل ویروس های سرماخوردگی ضعیف نماید و باعث طولانی تر شدن دورة بیماری شود . هیچ درمان خاصی برای درمان سرماخوردگی یا آنفولانزا وجود ندارد و تنها گذشت دورة بیماری و کارایی سیستم دفاعی بدن بهترین راه حل و درمان است , اگرچه تعداد زیادی از افراد با دیدن علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا شروع به خوردن آنتی بیوتیک می کـــنند . این آنتی بیوتیک ها معمولأ از نسخه های قبلی باقی مانده است و یا اینکه از دوستان یا آشنایان می گیرند و یا با قیمتهای پایین از بازار آزاد می خــــرند ،که این گروه را معمولا افراد بی بضاعت و افراد بدون پوشش بیمه ای تشکیل می دهند. آنتی بیوتیک ها برای عفونتهای باکتریایی استفاده می شوند ، در حالیکه سرماخوردگی عامل ویروسی دارد و آنتی بیوتیک نمی تواند ویروس را متوقف کند . مصرف خودسرانه و بدون مشورت پزشک باعث بوجود آمدن نوعهای جهشی جدیدی از باکتری ها می شود که نسبت به آنتی بیوتیک مقاومت دارند و این امر برای پزشکان مشکلات بسیاری بوجود آورده است . بسیاری از مردم بر این باورند که مصرف زیاد ویتامینC باعث جلوگیری از سرماخوردگی می شود و یا نشانه های سرماخوردگی را کاهش می دهد . اما هنوز دلیل قانع کننده علمی برای این موضوع پیدا نشده است . البته در این مطلب شکی نیست که ویتامینC یک ویتامین اساسی است و باعث افزایش سلامتی می شود و امکان دارد که باعث کاهش دورة سرماخوردگی شود اما در درمان و جلوگیری از سرماخوردگی تأثیر بسزایی ندارد . در حقیقت مصرف یک دوره زیاد ویتامینC برای مدت زمانی طولانی می تواند مضر باشد و می تواند باعث اسهال و کاهش آب بدن در بزرگسالان و بچه ها شود و باعث نتایج گمراه کننده و اشتباه در آزمایشات خون و ادرار شود. مدارک علمی وجود دارند که قرص های مکیدنی روی (Zinc ) می تواند دوره سرماخوردگی را کاهش دهد . تحقیقات پزشکی نشان داده است اگر قرصهای مکیدنی روی در طول 24 ساعت اول بروز علائم سرماخوردگی مصرف شود می تواند دورة سرماخوردگی را بطور قابل توجهی کاهش دهد . محققان بر این باورند که روی از ارتباط ویروس های سرماخوردگی و سلول های بدن جلوگیری می کند . اما استفاده از قرصهای روی از ایجاد سرماخوردگی و یا آنفولانزا جلوگیری نخواهد کرد و اگر این قرصها برای مدت طولانی استفاده شود می تواند سیستم دفاعی بدن را ضعیف نماید و باعث افزایش کلسترول خون شود . از آنجایی که درمان خاصی برای سرماخوردگی و آنفولانزا وجود ندارد جلوگیری بهترین سلاح برای این عوامل ویروسی است . شستن دستها و لمس نکردن صورت راه هایی ساده اما مؤثر برای جلوگیری از سرماخوردگی هستند. یکی از عادت های اشتباهی که مردم دارند این است که در هنگام سرماخوردگی یا آنفولانزا دستمالی را که برای عطسه یا سرفه استفاده کرده اند در جیب یا دست خود نگه می دارند و مجددأ آن را مورد استفاده قرار می دهند این یک راه بسیار ساده ای است که عوامل بیماری دوباره به بدن انتقال یابند و بتوانند باعث تشدید بیماری شوند . بیماران می باید دستمال مورد استفاده را فوراً پس از یکبار مصرف دور بیندازند . یک اشتباه معمول دیگر آن است که با فشار, بینی خود را در یک دستمال تمیز می کنند . فشار هوا باعث می شود که مقداری از ترشحات بینی که حاوی ویروسها و یا میکروبها هستند را به سینوس های زیر چشم انتقال دهد و باعث عفونت سینوسی شود. از آنجایی که مراقبت و درمان پزشکی خاصی برای سرماخوردگی و آنفولانزا وجود ندارد بهترین راه درمان استراحت و نوشیدن مایعات به مقدار زیاد است . بسیاری از مردم سلامت خود را از آنفولانزا در طول چند روز بدست می آورند در صورتیکه سرماخوردگی ممکن است به مدت یک یا دو هفته بطول انجامد . اگر نشانه های بیماری بدتر شوند و یا برای مدت طولانی ادامه یابند و یا علائمی مانند تنگی نفس ، درد در قسمت قفسه سینه ، تب ، استفراغ، احساس درد زیاد در هنگام بلعیدن ، سرفه مداوم ، گرفتگی بینی و سردرد ظاهر شوند، مراجعه به پزشک تصمیم خوب و بجایی خواهد بود .

source:health Update, The Daily Herald national newspaper

کاشت حلزون شنوایی ، دستگاهی برای کمک به ناشنوایان

دستگاه کاشت حلزون شنوایی یک دستگاه الکترونیکی است که بخشی از شنوایی را به افراد ناشنوا برمی گرداند. این دستگاه توسط عمل جراحی در گوش داخلی گذاشته می شود و توسط دستگاهی که خارج از گوش قرار می گیرد فعال می شود . بر خلاف سمعک، این دستگاه صدا را بلندتر و آشکار تر نمی کند. در عوض دستگاه بدون نیاز به قسمتهای آسیب دیده سیستم شنوایی مستقیماً عصب شنوایی را تحریک می کند و به اشخاصی که ناشنوائی شدید دارند اجازه می دهد که اصوات را دریافت کنند.

شنوایی طبیعی چیست؟

شنوایی هدایتی:

شنوایی حسی - عصبی:

اختلال شنوایی چگونه است ؟

اما مشکل گوش داخلی می تواند باعث آسیب شنوایی حسی - عصبی شده و ناشنوائی عصب ایجاد کند . در این حالت اکثر سلولهای مویی آسیب می بینند و عملکردی ندارند. اگر چه بسیاری از رشته های اعصاب شنوایی ممکن است سالم مانده و امواج الکتریکی را به مغز انتقال بدهند ، ولی این رشته ها به علت آسیب سلولهای مویی بدون پاسخ هستند. به دلیل اینکه در ضایعه شنوایی حسی- عصبی شدید امکان بهبودی با دارو وجود ندارد این ضایعه فقط با کاشت حلزون شنوایی قابل درمان است.

دستگاه کاشت حلزون شنوایی چگونه کار می کند؟

این سیستم تشکیل شده از یک وسیله الکترونیکی کوچک که توسط عمل جراحی در زیر پوست و پشت گوش قرار می گیرد و یک پردازنده گویایی که معمولاً خارج از گوش بر روی کمربند یا داخل جیب گذاشته می شود. اغلب یک میکروفون برای دریافت اصوات در خارج از بدن قرار  می گیرد و پشت گوش نصب می شود. پردازنده گویایی صداها را به سیگنالهای الکتریکی مشخصی تبدیل می کند. این کدها از طریق سیم نازکی به سمت بالا و به وسیله های نصب شده در پشت گوش انتقال می یابد و به صورت امواج رادیویی از پوست گذشته و به الکترودهای کاشته شده در حلزون شنوایی می رسد. سیگنالهای دریافتی توسط الکترودها، رشته های عصبی شنوایی را تحریک می کنند تا اطلاعات را به مغز فرستاده و در آنجا به صورت صداهای معنی دار، تفسیر و معنی می شوند.

چه افرادی می توانند از این دستگاه بهره مند شوند؟

متخصصین گوش و حلق و بینی عمل جراحی کاشت حلزون را انجام می دهند، ولی همه متخصصین مربوطه قادر به انجام این کار فوق تخصصی نیستند . بدین منظور پزشک شما می تواند برای ارزیابی ، شما را به یک کلینیک مخصوص کاشت حلزون ارجاع نماید. این ارزیابی توسط تیم کاشت حلزون انجام می پذیرد( شامل : متخصص گوش و حلق و بینی- شنوایی سنج- گفتار درمان- روانپزشک- پرستار و دیگر افراد مورد نیاز) که آزمایشهای مورد نیاز را از شما به عمل خواهند آورد:

ارزیابی گوش: متخصص گوش و حلق و بینی، گوش میانی و داخلی شما را معاینه و بررسی می کند تا مطمئن شود عفونت فعال و یا اختلال دیگری مانع از جراحی کاشت حلزون شنوایی نباشد.

ارزیابی شنوایی ( شنوایی سنجی):

ارزیابی روانشناسی:

و اما در مورد عمل جراحی:

آیا بعد از عمل مراقبت و آموزشهای خاصی وجود دارد؟

من چه انتظاراتی می توانم از کاشت حلزون شنوایی داشته باشم؟

مدت زمانی که شخص ناشنوا بوده است.

تعداد رشته های عصب شنوایی موجود .

و انگیزش بیمار برای یادگیری شنیدن.

تیم جراحی شما برایتان توضیح خواهند داد که چه انتظارات معقول و منطقی می توانید ازاین دستگاه داشته باشید. قبل از اینکه بدانید آیا دستگاه شما خوب کار می کند یا نه، لازم است که به روشنی بدانید که چقدر باید وقت صرف کنید تا به نتیجه برسید. این دستگاه تنها برای تعداد معدودی از بیماران مفید نبوده است.

چگونه دستگاههای کاشت حلزون جدید مجوز استفاده کسب می کنند؟

متخصص گوش و حلق و بینی شما باید اطلاعات کاملی شامل بروشور کارخانه سازنده دستگاه مورد استفاده در اختیار شما قرار بدهد. شما باید در مورد خطرات و مزایای این دستگاه کاملاً آگاه باشید  ، مثلا  اینکه کاربرد این دستگاه چقدر ایمن، قابل اعتماد و موثر بوده و هر چند وقت یکبار شما باید برای انجام معاینات دوره ای به کلینیک مراجعه کنید و آیا سازمان بیمه شما هزینه عمل شما را پرداخت خواهد کرد؟

دام سالم، غذای سالم، انسان سالم

ایندام سالم، غذای سالم، انسان سالمشعار سازمان دامپزشکی کشور است. به سادگی میتوان به ارتباط تنگاتنگ میان سه بخش این شعار و اهمیت آن پی برد. بخش اعظم خوراک انسان از مواد غذایی دامی تشکیل شده است و غذای سالم ، سلامت انسان و حتی طول عمر او را تضمین می کند. فراموش نکرده ایم که شیوع بیماری جنون گاوی در طی سالهای اخیر دراروپا، مردم  را وحشتزده کرده و صاحبان دامداری ها را به امحاء دام ها و تحمل خسارات سنگین وادار نمود. این تب گرچه در کشورهای اروپایی فروکش کرده است ولی تغییرات شگرفی را در برنامه غذایی و نوع محصولات مصرفی این جرامع ایجاد نموده است، به طوریکه مردم مصرف انواع گوشت قرمز را کاهش داده و به مصرف گوشت آبزیان که سالتمرین نوع مواد پروتئینی است روی آورده اند.

به جاست برای آشنایی مختصر با دامپزشکی، و مسائل مرتبط با آن ابتدا بدانیم به چه جانورانی اطلاق می شود . دام به حیوانات اهلی، طیور، ماهی، زنبورعسل، کرم ابریشم، حیوانات آزمایشگاهی و حیوانات باغ وحش اطلاق می شود . چنانکه شاهدیم دام از محدوده بخشی از خوراک انسان گام را فراتر نهاده و به عرصه صنعت ( کرم ابریشم) و علم ( حیوانات آزمایشگاه ) وارد شده است.

کشورما از دیرباز دامپروری را به عنوان یکی از مشاغل مهم در نظر داشته است. دامپروران کوچ نشین از دوران بیش از اسلام بعنوان تامین کنندگان عمده گوشت مصرفی شناخته شده بودند ، که تا کنون این موقعیت را حفظ کرده اند و دامپروران کوچ نشین که بیشترین تراکم آنان را در استان های فارس و اردبیل شاهدیم، به روش سنتی به یادگارمانده است ازاسلافشان ، به پرورش دام گوشتی همت گمارده اند.

با نگاهی به آمار ارائه شده از سوی سایت اطلاع رسانی سازمان دامپزشکی کشور(www.ivo.org.ir/) بیشترین و کمترین تراکم جمعیت دامی به تفکیک نوع دام در استان های ذیل دیده می شود:

گوسفند وبره:

کمترین تراکم در استان سیستان و بلوچستان

بزو بزغاله:

کمترین تراکم در استان قزوین

گاو و گوساله :

کمترین تراکم در استان هرمزگان

 گستردگی، مناطق دامپروری در ایران و پراکندگی مراتع، از یک سو و مرزهای گسترده کشورمان با کشورهای همسایه، قاچاق دام وشیوع بیماری های واگیر دامی و خطرناکتر از آن بیماری های مشترک میان دام و انسان لزوم حضور قدرتمند سازمان دامپزشکی را بیش از پیش آشکار می سازد: با نگاهی بر پیشینه این سازمان درمی یابم که شیوع بیماری های دامی و تلفات سنگین حاصل از آن، دولت مردان وقت را به اتخاذ تدابیر جدید وادار ساخته است:

در سال های 3 و 1302 شیوع طاعون گاوی در فرانسه و شیوع آن به منطقه ما و تلفات سنگین حاصل از این بیماری در میان جمعیت دامی، تاسیس موسسه دفع آفات حیوانی و سرم سازی زیر نظر موسسه پاستور را در سال 1303 به دنبال داشت.

در دی ماه 1305 موسسه پاستور و مجموعه دفع آفات حیوانی و سرم سازی به وزارت فلاحت منتقل شد.

در سال 1325 بنگاه امور کل دام تشکیل شد که شامل دو اداره کل: دامپروری و دامپزشکی بود.

در سال 1339 طی دستور وزیر کشاورزی وقت، کلیه ادارات دامپزشکی استان ها مستقل شد و تحت نظارت مستقیم مدیر کل دامپزشکی کشور قرار گرفت.

به دنبال شیوع مجدد طاعون گاوی در سال 1348 و مرگ و میر دام ها و لزوم ریشه کنی بیماری ، قانون سازمان دامپزشکی کشور مشتمل بر 21 ماده به تصویب مجلسین سنا و شورای ملی رسید و سازمان دامپزشکی کشور وابسته به وزارت کشاورزی، جایگزین اداره کل دامپزشکی شد، هم اکنون این سازمان یکی از سازمان های وابسته به وزارت جهاد کشاورزی است.

بررسی بیماری های دامی، شناسایی مناطق آلوده و... ، تامین بهداشت دام کشور از طریق پیشگیری و مبارزه با بیماری های همه گیر و قرنطینه ای، همکاری با وزارت بهداری درامر مبارزه با بیماری های مشترک انسان و دام ، نظارت بهداشتی چراگاهها و مراتع، نظارت بهداشتی کشتارگاهها و کارخانه های تولید و تهیه فرآورده های خام دامی، از اهم وظایف این سازمان است.

تازه‌ ترین توصیه‌های پزشکان در مورد میگرن

دو گروه پزشکی که بزرگترین انجمن‌های مراقبتهای اولیه در آمریکا به شمار می‌روند، برای نخستین بار توصیه‌هایی در مورد پیشگیری و درمان میگرن ارائه کردند. به گزارش سایت اینترنتی هلث اسکات نیوز Health Scot News) )، در این رهنمودها که توسط کالج پزشکان داخلی آمریکا و فرهنگستان پزشکان خانواده آمریکا تهیه شده و در اختیار پزشکان قرار گرفته است، آسپرین یا ایبوپروفن به عنوان درمان های مرحله نخست میگرن توصیه شده است.

رهنمودهای جدید، براساس بررسی تمامی مطالب منتشر شده در رشته‌های فوریتهای پزشکی، پزشک داخلی، اعصاب و دیگر زمینه‌های مربوطه تهیه شده است.
این رهنمودها ممکن است از دید بسیاری از مردم محافظه‌کارانه باشد، اما واقعیت این است که این توصیه‌ها نشان دهنده تمامی اطلاعات علمی هستند که در زمینه میگرن منتشر شده است.

در هر حال، توصیه پزشکان رشته‌های مختلف در مورد میگرن از این قرار است:
در نخستین گام باید از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) استفاده شود که مطمئن‌ترین آنها آسپرین و ایبوپروفن است که بدون نسخه به فروش می‌رسد.
در تحقیقات انجام شده، شواهدی که از تأثیر استامینوفن بر رفع میگرن دلالت کند، دیده نشده است.
تهیه کنندگان این توصیه‌ها می‌گویند مردم باید بدانند که همه مسکن ها برای رفع میگرن مفید نیستند.
اگر آسپرین و ایبوپروفن روی بیماری تأثیر نکرد، پزشکان باید به سراغ داروهای مخصوص میگرن مانند تریپتان‌ها و یا افشانه بینی (دی. اچ. ای) بروند.
اگر بیماران دچار حالت تهوع یا استفراغ باشند، باید داروهای غیرخوراکی در این مورد به کار گرفته شود. حالت تهوع و استفراغ را نیز باید به طور مستقیم درمان کرد.
افرادی که میگرن های مکرر دارند، باید برای درمان های پیشگیرانه مورد ارزیابی قرار گیرند. معمولاً بیمارانی که دو مورد یا بیشتر سردرد میگرنی دارند، که در ماه سه روز یا بیشتر به طول می‌انجامد؛ کسانی که بیش از دو بار درهفته دارو مصرف می‌کنند و یا حالتهای غیرمعمول میگرنی مانند پیش علامتهای دیداری (ئورا) دارند، مناسبترین افراد برای درمان های پیشگیرانه هستند.
افراد مبتلا به میگرن باید به طور فعال در تهیه برنامه درمانی خود شرکت داشته باشند. این افراد باید سردردهایشان را ثبت کنند و عواملی را که باعث تحریک سردرد آنان می شود، شناسایی و از آنها پرهیز کنند.
در رهنمودهای مربوط به میگرن، الکل، شکلات، غذاهای محتوی مواد افزودنی (ام. اس. جی، تیرامین یا نیترات ها)، کمبود خواب، اضطراب، فشار روحی و عطر به عنوان شایع ترین محرک‌های میگرن معرفی شده است.

ناشناخته پرکار

همه اسم طحال را شنیده اید. یکی از اعضای داخلی بدن است که درون شکم قرار دارد . ولی اگر از خیلی ها بپرسیم کار طحال چیست یا اصلاً محل قرار گیری آن کجاست؟ بالا یا پایین شکم؟ چپ یا راست؟ جوابی نخواهیم شنید.

طحال یک عضوداخل شکمی، با ابعاد حدوداً دوازه در هشت سانتی متر است که به طور طبیعی در سمت چپ قسمت فوقانی شکم، درکنار معده و بالای کلیه چپ قرار گرفته است. طحال کاملاً توسط دنده تحتانی قفسه سینه محافظت می شود و در حالت طبیعی، اگر اندازه نرمال داشته باشد، نمی توان آن را از طریق جدار شکم لمس کرد.

وزن طحال، در بالغین 75 تا 150 گرم است و درهر دقیقه، حدوداً 300 میلی لیترخون از آن عبور می کند . بنابراین یک بافت کاملاً پرخون محسوب می شود. طحال در دوران مختلف زندگی وظایف کاملاً متفاوتی را بر عهده می گیرد.

در دوران جنینی و در ماه های پنجم تا هشتم بارداری، طحال به عنوان یک مرکز خون ساز عمل می کند و گلبول های سفید و قرمز خون را می سازد. پس از تولد، با انتقال مراکز خون سازی به مغز استخوان، این فعالیت طحال خاموش می شود. در عین حال، قابلیت تبدیل به بافت های خون ساز همواره در طحال باقی می ماند و در برخی بیماری ها که با درگیرکردن مغز استخوان، باعث مهار ساختن سلول های خونی می شوند ، سلولهای طحال مجدداً شروع به فعالیت خونسازی می کنند. این فعالیت، معمولاً فاقد ارزش بالینی است و تنها موجب بزرگ شدن بیش از حد طحال و بروز عوارض ناشی از آن می شود.

در دوران پس از تولد و در سنین کودکی، طحال یک منبع عمده و محل استقرار سلول های لنفوسیتB محسوب می شود و نقش مهمی را در پاسخ های ایمنی بدن ایفا می کند. لنفوسیت هایB که در طحال استقرار یافته اند، در پاسخ به میکروب ها و عوامل خارجی، شروع به ترشح پادتن یا آنتی بادی می کنند.

سلول های ماکروفاژی که در طحال استقرار یافته اند، نقش پاک کننده خون از سلول های غیر طبیعی را بر عهده دارند. گلبول های قرمز دارای اشکال غیر طبیعی یا آنهایی که بیش از اندازه پیر شده اند و همچنین پلاکت های غیر طبیعی، توسط طحال از گردش خون برداشته می شوند. در هر روز، 20 میلی لیتر گلبول های قرمز فرسوده توسط طحال جمع آوری و از گردش خون خارج می شوند. به طور طبیعی، یک سوم از کل پلاکت های بدن، در طحال ذخیره شده اند و در موارد لزوم، می توانند به گردش خون وارد شوند.

با وجود کارکردهایی که به طحال نسبت داده شد، فعالیت های این عضو در بالغین، توسط اعضای دیگر، نظیر کبد و مغز استخوان هم قابل انجام است. بنابراین، برداشتن طحال در بالغین، معمولاً عارضه عمده ای ایجاد نمی کند. در کودکان، با توجه به نقش طحال در پیدایش پاسخ های ایمنی، برداشتن طحال باید با دقت و وسواس بیشتری صورت گیرد، زیرا حذف این عضو در سنین پایین، با کاستن از توانایی ساخت آنتی بادی در بدن، موجب استعداد ابتلا به برخی عفونت های خاص می شوند.

طحال، کاملاً در مجاورت دنده های نهم تا دوازدهم قرار گرفته است. آسیب طحال و پارگی آن، یک مشکل شایع در تصادفات و ضرباتی است که به سمت چپ شکم و قفسه سینه وارد می شوند. مهم ترین خطری که در این موارد بیمار را تهدید می کند، خونریزی شدید از بافت پرخون طحال به داخل شکم است، بدون اینکه خونریزی از سطح بدن وجود داشته باشد. تشخیص خونریزی داخلی، در این موارد از اهمیت فوق العاده زیادی برخوردار است. زیرا در بسیاری از موارد، برای کنترل آن نیاز به اعمال جراحی وجود دارد. در صورت پارگی طحال، گاهی نیاز به برداشتن کامل این عضو پیش می آید.

در برخی بیماری ها، برداشتن طحال یا اسپلنکتومی، یکی از پایه های درمانی محسوب می شود. این بیماری ها یا مستقیماً در نتیجه عملکرد غیر طبیعی طحال حادث شده اند و یا کارکردهای طحال موجب تشدید یا استمرار آنها می شود.

گاهی طحال، عملکرد پاکسازی خون را بیش از حد لازم انجام می دهد و نه تنها سلول های معیوب و فرسوده را از گردش خون خارج می کند، بلکه بسیاری از سلول های سالم را نیز از بین می برد. این حالت که "هیپراسپلنیسم" نامیده می شود، از مواردی است که برداشتن طحال ، به بهبود بیماری می انجامد.

در بیماری های همولتیک، که نوعی کم خونی ناشی از متلاشی شدن زودهنگام گلبول های قرمز هستند، گاهی برداشتن طحال، به کاهش کم خونی کمک می کند . در حالات پیشرفته تالاسمی، کم خونی داسی شکل و کم خونی های همولتیک خود ایمنی، برداشتن طحال به تخفیف بیماری کمک می کند. افرادی که به هر علت، طحالشان برداشته شده است، باید واکسن ضد برخی میکروب های خاص را دریافت کنند، زیرا حتی در بزرگسالان نیز کارکردهای طحال نباید کاملاً بی اهمیت تلقی شود و نقش طحال در دستگاه ایمنی بدن را باید همیشه در نظر داشت. آنتی بادی هایی که درطحال ترشح می شوند، به خصوص علیه باکتری هایی که دارای کپسول هستند موثرند و بیمارانی که در آنها طحال برداشته شده ، مستعد ابتلا به عفونت با باکتری هایی نظیر پنموکوک و هموفیلی هستند. واکسیناسیون مناسب و رعایت اصول پیشگیری، احتمال وقوع این عفونت را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]