به‌ هم‌ خوردن‌ تعادل‌ کلسیم‌ خون‌

calcium imbalance

کلسیم‌ یکی‌ از اجزای‌ معدنی‌ خون‌ است‌ که‌ به‌ تنظیم‌ ضربان‌ قلب‌، انتقال‌ پیام‌های‌ عصبی‌، انقباض‌ عضلات‌ و تشکیل‌ استخوان‌ و دندان‌ها کمک‌ می‌ کند. افزایش‌ یا کاهش‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌ می ‌تواند مشکلات‌ جدی‌ و گاهی‌ تهدید کننده‌ زندگی‌ به‌ بار آورد، به‌ نحوی‌ که‌ غشاهای‌ تمام‌ سلول‌های‌ بدن‌، عضلات‌، استخوان‌ها، غدد پاراتیروئید و هورمون‌های‌ پاراتیروئیدی‌ (که‌ تنظیم‌ کننده‌ جذب‌ و استفاده‌ از کلسیم‌ هستند) همگی‌ تحت‌ تأثیر قرار می ‌گیرند.

کاهش‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌:

علایم‌ شایع‌ کاهش‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌:

اسپاسم‌، پرش‌، یا کرامپ‌ عضلانی‌

بی ‌حسی‌ و سوزن‌ سوزن‌ در دست‌ها و پاها

تشنج‌

نامنظمی‌ ضربان‌ قلب‌

افزایش‌ فشار خون‌

علل‌ کاهش‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌: 

کاهش‌ فعالیت‌ غدد پاراتیروئید به‌ علت‌ بیماری‌ یا آسیب‌ به‌ هنگام‌ جراحی‌ در گردن‌

دریافت‌ ناکافی‌ کلسیم‌ و ویتامین‌ D در رژیم‌ غذایی‌

سوءجذب‌ از دستگاه‌ گوارشی‌ (معمولاً بدون‌ علت‌ مشخص‌)

پانکراتیت‌ (التهاب‌ لوزالمعده‌)

نارسایی‌ کلیه‌

سوختگی‌ یا عفونت‌ شدید

کاهش‌ غلظت‌ منیزیم‌ خون‌

عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر کاهش‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌:

مصرف‌ بعضی‌ از داروها، از جمله‌ دیورتیک‌های‌ تیازیدی‌ و مسدود کننده‌های‌ کانال‌ کلسیمی‌

آسیب‌، سرطان‌، یا جراحی‌ غده‌ تیروئید یا غدد پاراتیروئید

افراط‌ در مصرف‌ الکل‌ که‌ باعث‌ نامناسب‌ بودن‌ تغذیه‌ می ‌شود.

افزایش‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌:

علایم‌ شایع‌ افزایش‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌:

افسردگی‌، دلیریوم‌ (دلیریوم عارضه عصبی است که با اختلال کامل در فعالیتهای مغزی مشخص شده و فرد آگاهی و توجه به محیط اطراف را از دست می دهد.) ، گیجی‌

تشنج‌ و اغماء (تنها در بدترین‌ موارد)

بی‌حالی‌ و خواب ‌آلودگی‌

بی‌اشتهایی‌

استفراغ‌ و اسهال‌

کم آبی‌ بدن‌ و تشنگی‌

نامنظمی‌ ضربان‌ قلب‌

کاهش‌ فشار خون‌

علل‌افزایش‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌:

وجود شکستگی‌های‌ متعدد و استراحت‌ طولانی‌ مدت‌ در تخت‌

تومورهای‌ خوش‌خیم‌ یا بدخیمی‌ که‌ استخوان‌ را تخریب‌ می ‌کنند.

پرکاری‌ غدد پاراتیروئید

میلوم‌ متعدد

عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر افزایش‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌:

تغذیه‌ نامناسب‌، به‌خصوص‌ مصرف‌ بیش‌ از اندازه‌ محصولات‌ لبنی‌ یا آنتی‌اسیدهای‌ حاوی‌ کلسیم‌ زیاد

عدم‌ فعالیت‌ یا استراحت‌ طولانی ‌مدت‌ در رختخواب‌ به‌ هر علت‌

تزریق‌ مکرر خون‌ حاوی‌ سیترات‌

بیماری‌ مزمن‌ کلیه‌

پیشگیری‌

- از آنتی‌اسیدهای‌ حاوی‌ کلسیم‌، به‌ صورت‌ مرتب‌ استفاده‌ نکنید.

- داشتن‌ یک‌ رژیم‌ طبیعی‌ و متعادل‌

- هیچ‌گاه‌ الکل‌ ننوشید.

عواقب‌ مورد انتظار

اغلب‌ موارد با درمان‌ در عرض‌ یک‌ هفته‌ معالجه‌ می ‌شوند، مگر اینکه‌ علت‌ به‌ هم‌ خوردن‌ تعادل‌ کلسیم‌ خون‌، سرطان‌ باشد.

عوارض‌ احتمالی‌

ایست‌ قلبی‌

شکستگی‌ استخوان‌های‌ ضعیف‌

سنگ‌ کلیه‌ (در موارد افزایش‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌)

زخم‌ معده‌ و اثنی‌عشر (در موارد افزایش‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌)

اصول‌ کلی‌ درمان

آزمایشات‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ آزمایش‌ خون‌ از نظر سطح‌ کلسیم‌، نوار قلب‌، و عکس برداری‌ از استخوان‌ها باشد.

پیش‌ از اینکه‌ برنامه‌ درمانی‌ برای‌ پیشگیری‌ از عود مشکل‌ طرح‌ ریزی‌ شود، باید علت‌ زمینه ‌ساز معلوم‌ شود.

داروها

در حالت‌ کاهش‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌، گلوکونات‌ یا کربنات‌ کلسیم‌ وریدی‌

در حالت‌ افزایش‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌، محلول‌ سالین‌ داخل‌ وریدی‌ و دیورتیک‌های‌ قوس‌ هنله‌ (مثل‌ فورسماید -لازیکس‌ و اسید اتاکرینیک‌)

فعالیت‌

پس‌ از شروع‌ درمان‌، با رو به‌ بهبود گذاشتن‌ علائم‌، فعالیت‌های‌ عادی‌ خود را از سر گیرید.

رژیم‌ غذایی‌

در موارد کاهش‌ خفیف‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌، از مکمل‌ کلسیمی‌ و ویتامین‌D استفاده‌ نمایید. شیر و محصولات‌ لبنی‌ نیز بیشتر مصرف‌ کنید.

در موارد افزایش‌ خفیف‌ غلظت‌ کلسیم‌ خون‌، مصرف‌ محصولات‌ لبنی‌ و آنتی‌اسیدهای‌ حاوی‌ کلسیم‌ را محدود کنید.

در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمایید:

اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان علایم‌ به‌ هم‌ خوردن‌ تعادل‌ کلسیم‌ خون‌ را دارید.

اگر پس‌ از آغاز درمان‌، علائم‌ بدتر شوند یا رو به‌ بهبود نگذارند

کم و زیادی خواب خطر دارد

همان طور که خواب کم باعث تهدید سلامت شما می‌شود، خواب زیاد هم برای‌تان خطرناک است.

این نتیجه مطالعه محققان روی 10 هزار و 300 فرد 35 تا 55 ساله است.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، مطالعه‌ای که به تازگی در دانشگاه کالج لندن انجام شده، نشان می‌دهد افرادی که کمتر از حد طبیعی می‌خوابند، عمرشان کوتاه‌تر است، اما علت مرگ زودرس آنها، بیماری‌های قلبی-عروقی است، در حالی که افرادی که بیش از حد طبیعی می‌خوابند، به دلایل دیگری، غیر از بیماری‌های قلبی، فوت می‌کنند.

در مطالعه این محققان که در شماره اول دسامبر نشریه علمی «خواب»، وابسته به انجمن علمی مطالعات خواب چاپ شده، مشخص شده کسانی که 6 تا 8 ساعت در شبانه‌روز می‌خوابند، 110 درصد بیشتر از بقیه دچار مرگ زودرس ناشی از بیماری‌های قلبی می‌شوند و کسانی که بیشتر از 7 تا 8 ساعت می‌خوابند، نیز 110 درصد دچار مرگ زودرس می‌شوند.

این محققان می‌گویند میزان خواب بهینه، چیزی بین 5 تا 6 ساعت است که طبق مطالعه آنها مشخص شده، احتمال مرگ دراین صورت کمتر است.
این مطالعه البته تعریف خود را از مرگ زودرس دقیقا مشخص نکرده است و به همین علت شاید نتوان به نتایج آن چندان اعتماد کرد؛ با این حال بهتر است برای رعایت احتیاط و نیز شادابی بیشتر خودمان هم که شده، هم از کم‌خوابی و هم از خوابیدن بیش از حد، دوری کنیم.

منبع: همشهری

نوع کم خونی برای درمان مهم است

نوع درمان بستگی به میزان حاد بودن کم خونی دارد. این بیماری را می ‌توان با تعویض خون، مصرف دارو یا پیوند مغز استخوان درمان کرد. کم خونی برای پیشرفت در بدن به گذر زمان احتیاج دارد. در آغاز ممکن است هیچ علائمی بروز نکند و یا علائم بیماری بسیار خفیف باشد، اما با پیشرفت بیماری می ‌توان شاهد علائمی چون خستگی، ضعف، عدم توانایی در کار و تحصیل، کاهش دمای بدن، رنگ پریدگی پوست، ضربان سریع قلب ، کوتاهی تنفس‌، درد سینه، سرگیجه، تحریک پذیری، کرختی و سردی دست‌ها و پاها و سردرد بود.

تشخیص این بیماری با انجام یک آزمایش خون امکان پذیر است. در صورت مثبت بودن جواب آزمایش و ابتلا به کم خونی، انجام آزمایشات دیگری نیز برای تشخیص نوع آن ضروری است.

انتخاب نوع درمان کم خونی بستگی به علت بروز آن دارد. برای مثال، نحوه درمان کم خونی گلبول‌های داسی شکل با نحوه درمان کم خونی ناشی از رژیم غذایی فاقد آهن یا فولیک اسید متفاوت است. از این رو برای کشف بهترین روش معالجه باید به متخصص مربوطه مراجعه کرد.
با روش‌های گوناگونی می ‌توان مانع از بروز برخی انواع کم خونی شد که مجموعه‌ای از آنها در زیر آمده است:

1- مصرف غذاهای حاوی آهن زیاد از جمله گوشت قرمز، ماهی، مرغ، تخم ‌مرغ، میوه‌های خشک شده، عدس و لوبیا، سبزیجات سبز برگ پهن مانند اسفناج، کلم و یا غله‌های غنی شده با آهن.

2- مصرف مواد خوراکی که جذب آهن را در بدن افزایش می‌ دهند؛ مانند آب پرتقال، توت فرنگی، کلم و یا سایر میوه‌ها و سبزیجات حاوی ویتامین C.

3- خودداری از نوشیدن قهوه و چای همراه با وعده‌های غذایی، چرا که این نوشیدنی‌ها جذب آهن در بدن را دشوار می ‌کند.

4- کلسیم جذب آهن را مشکل می ‌کند، لذا برای به کار گرفتن بهترین روش برای مصرف کلسیم به میزان مناسب و کافی، با پزشک متخصص باید مشورت کرد.

5- اطمینان از مصرف کافی فولیک اسید و ویتامین  B12 در رژیم غذایی

6- مشاوره با پزشک برای خوردن قرص‌های مکمل آهن، چرا که مصرف این قرص بدون مشورت با فرد متخصص صحیح نیست. این قرص‌ها در دو نوع فروس و فریک ارائه می ‌شوند. جذب فروس در بدن بهتر صورت می‌ گیرد، اما اثرات جانبی مانند تهوع، استفراغ و اسهال در پی دارد با این حال این اثرات جانبی را می‌ توان با کمک برخی اقدامات کاهش داد، از جمله اینکه ابتدا با نیمی از دوز تجویز شده شروع کرد و به تدریج آن را به دوز کامل رساند.

قرص را باید در دوزهای تقسیم شده مصرف کرد. قرص را همراه با غذا مصرف کرد و اگر نوعی از قرص آهن مشکلاتی ایجاد می‌ کند با متخصص مربوطه برای مصرف نوع دیگر مشورت کرد.

7- زنانی که باردار نیستند، اما در سن بارداری قرار دارند، باید هر 5 تا 10 سال یک بار آزمایش کم خونی بدهند. این امر حتی در شرایط سلامت هم باید صورت گیرد. انجام این آزمایش‌ها باید از زمان نوجوانی آغاز شود.

8- همچنین زنانی که باردار نیستند و در سن بارداری قرار دارند، در صورت داشتن علایمی چون عادت ماهانه ی شدید و طولانی، مصرف آهن کم و یا تشخیص قبلی ابتلا به کم خونی باید هر سال آزمایش خون بدهند.

اکثر افراد از طریق یک رژیم غذایی سالم و منظم می‌ توانند از غذاهای سرشار از آهن استفاده کنند، اما برخی افراد نمی ‌تواند آهن کافی به دست آورند که مهم ترین این افراد دختران نوجوان و زنان در سن بارداری هستند که در هر عادت ماهانه خون زیادی را از دست می ‌دهند یا بیش از یک بچه دارند و یا از IUD استفاده می‌ کند.

کودکان نوپا و زنان باردار نیز در این گروه هستند. این افراد باید به طور دوره‌ای آزمایش کم خونی بدهند و در صورت فقر آهن، حتماً با مشورت پزشک از مکمل‌های آهن استفاده کنند که نحوه درمان مشکل آنها بر عهده پزشک است

برای توصیف درد به پزشکتان بگویید...

خیلی مهم است که هنگام مراجعه به پزشک، توصیفی دقیق و درست از دردی که از آن رنج می ‌بریم، به پزشک ارائه دهیم. فهرست زیر هشت نکته است که می‌ توانید با کمک آنها توصیف واضح ‌تری از درد خود داشته باشید.

1- محل درد:

به‌ طور دقیق کجای بدن شما درد می‌ کند؟ آیا می‌ توانید محل درد را با انگشت مشخص کنید؟ آیا درد در ناحیه مفصل است یا اطراف آن؟

2‌- انتشار درد:

آیا درد از محل آن به نقاط دیگر منتشر و به اصطلاح "پرتاب" می ‌شود؟ در این باره باید تا حد امکان دقیق توضیح دهید.

3‌- نوع درد:

در بیان نوع درد باید این طور فرض کنید که اگر فردی تا به حال واژه "درد" را نشنیده باشد و نداند که معنی آن چیست، درد خود را چگونه برای او توضیح می ‌دهید؟

4- ‌شدت درد:

متخصصان امور پزشکی به طور معمول برای تعیین شدت درد از بیمار می‌ خواهند تا درد خود را از1 تا 10 درجه ‌بندی کند. البته برداشت‌های گوناگونی از درد نوع 10 وجود دارد. برداشت من از 10 دردی است که فرد ترجیح بدهد به جای تحمل درد، بمیرد. البته در این ‌باره، باید هم به زمان حال و هم هنگامی که درد شروع شده و همچنین شدیدترین و ضعیف‌ترین حالت درد اشاره کنید.

5- زمان و طول مدت درد:

آیا شدت و نوع درد در اوقات متفاوت روز یا شب فرق می‌ کند؟ هر بار چقدر طول می‌ کشد؟

6- شروع درد:

آیا درد شما دقیقا از یک زمان به خصوص و ناگهانی شروع شد و یا به طور تدریجی احساس درد کرده‌اید؟ آیا اتفاق خاصی را به یاد می ‌آورید که درد شما پس از آن شروع شده باشد؟ آسیب‌دیدگی، حرکت بدنی غیر متعارف، نیش حشره و یا حتی استفاده از دارو یا مکمل‌های غذایی، ویتامین یا داروهای گیاهی از این دسته اتفاقات هستند.

7 - تشدید و تخفیف درد:

فعالیت‌های بدنی به طور معمول وضعیت درد را بدتر می‌ کنند، اما دانستن اینکه چه حرکات یا حالت‌های خاص قرار گرفتن بدن، درد را تشدید می ‌کنند و مهم تر از آن دانستن اینکه چه حرکات و حالت‌هایی آن را تسکین می‌ بخشند و یا حداقل به شدت آن کمک نمی ‌کنند، می ‌تواند بسیار مفید باشد. در این باره می توانید این مسائل را در نظر بگیرید:

آیا با هر حرکت مفصل، درد تشدید می ‌شود؟ (چه شما آن را حرکت دهید و چه دیگری) و یا فقط وقتی شما برای حرکت مفصل از ماهیچه‌هایتان کمک می‌ گیرید، درد بیشتر می ‌شود؟ آیا با هر تماس یا فشار آوردن روی محل درد، احساس درد بیشتری می‌ کنید؟ آیا مالیدن محل درد، آن را بهتر می ‌کند؟ تا به حال چه کاری برای درد خود کرده‌اید؟ آیا تأثیری هم داشته است؟ اگر جواب مثبت است، تأثیر آن چقدر باقی می ‌ماند؟ آیا چیز دیگری هست که درد را تقویت یا تضعیف کند؟

8 - علائم جانبی:

آیا به تازگی تب داشته‌اید؟ آیا احساس لرز داشته‌اید و یا ناگهان عرق کرده‌اید، آیا احساس ضعف مفرط یا هر گونه ضعفی کرده‌اید؟ آیا جوش یا کهیر زده‌اید؟ آیا مبتلا به اسهال یا یبوست شده‌اید؟ آیا متوجه خون در مدفوع یا ادرار خود شده‌اید؟ هنگام دفع ادرار احساس درد یا هر عارضه غیر طبیعی دیگری می‌ کنید؟ آیا تنفس شما دچار مشکل نشده است؟ تپش قلب ندارید؟ احساس سرگیجه نمی ‌کنید؟

در صورت وجود هر کدام از این علایم باید توضیح دهید که چه زمانی ظاهر می ‌شوند، آیا وجود و بروز آنها به طور دقیق هنگام درد است؟

البته ممکن است تشخیص اینکه کدام یک از این جزئیات مهم هستند، برای شما دشوار باشد. پس ما به شما پیشنهاد می ‌کنیم هیچ موردی را نادیده نگیرید و تشخیص اهمیت یا بی ‌ربط بودن جزئیات و علایم گوناگون را به پزشک بسپارید.

منبع: هفته نامه سلامت

علل و درمان تهوع و استفراغ

تهوع و استفراغ در بسیاری از اختلالات اتفاق می افتد. در اینجا برخی علل شایع و اینکه چطور بر معده شما اثر می گذارند، آورده می شود.

علت ها:

تهوع و استفراغ می توانند به دلایل زیر آغاز شود:

عفونت معده و روده:

التهاب معده و روده مشخصاً به وسیله عفونت های ویروسی و باکتریایی ناشی از آب یا غذای آلوده ایجاد می شود. علاوه بر تهوع و استفراغ ممکن است اسهال آبکی و گرفتگی های عضلات شکمی هم داشته باشید.

سردرد:

یک سردرد شدید مانند میگرن می تواند باعث ایجاد تهوع و استفراغ شود.

اختلالات گوش داخلی :

اختلالات گوش داخلی مانند بیماری حرکت نیز می تواند تهوع ایجاد کند.

درمان پزشکی:

درمان با داروهای ضد سرطان و اشعه درمانی غالباً با استفراغ همراه است.

سموم:

سطح بالای سموم مانند الکل ، نیکوتین و داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها در خون می توانند باعث بروز تهوع و استفراغ شوند.

هورمون ها:

تغییرات هورمونی اوایل حاملگی می تواند منجر به حالت تهوع و استفراغ شود، همانگونه که موج هورمونی اغلب در دوره های استرس شدید می تواند چنین کاری را انجام دهد. مشکلات غده تیروئید نیز، چه هورمون زیاده از حد تولید شود و چه کم، می تواند باعث تهوع شود.

زخم گوارشی:

زخم های گوارشی، زخم های روبازی هستند که در آستر معده، قسمت های ابتدایی روده کوچک یا مری اتفاق می افتند. نشانه معمول زخم، سوزشی ما بین استخوان های قفسه سینه شماست، ولی زخم ها در عین حال می توانند باعث تهوع و استفراغ نیز شوند. بسیاری از زخم های گوارشی ناشی از باکتری ای به نام " اچ پیلوری" هستند.

سنگ های کیسه صفرا:

سنگ های کیسه صفرا، رسوبات جامدی از کلسترول و نمک های کلسیم هستند که در کیسه صفرا یا نزدیک مجاری صفراوی شکل می گیرند. گاهی سنگ های کیسه صفرا باعث تهوع، استفراغ، سوءهاضمه و درد شکمی می شوند.

پانکراتیت:

پانکراتیت وضعیتی است که در آن آنزیم های گوارشی به جای تجزیه غذا در روده کوچک به لوزالمعده حمله می کنند. این وضعیت باعث درد شکمی خفیف تا شدید می گردد که اغلب با تهوع، استفراغ و تب همراه است.

اقدامات مراقبت از خود

اگر شما احساس تهوع می کنید، این پیشنهادات می تواند به شما کمک کند:

*سخت نگیرید. فعالیت می تواند تهوع را بدتر کند.

*آب زیاد بنوشید. قطعات یخ یا نوشابه های میوه ای یخی را بمکید. جرعه های کوچک آب، چای کمرنگ نوشابه های غیرالکلی، نوشابه های ورزشی بدون کافئین یا هر دو را بنوشید. نوشیدن مایعات شکردار ممکن است معده شما را نسبت به سایر مایعات آرام تر نماید.

*از بوهای غذایی پرهیز کنید: غذا نپزید، از رفتن به رستوران ها وسایر مکان هایی که بوی غذا می دهند، پرهیز کنید.

*غذاهای سهل الهضم بخورید. با غذاهای سهل الهضمی مانند ژلاتین، کلوچه ها و نان برشته شروع کنید. وقتی این غذاها را تحمل کردید، غلات، برنج و میوه ها را امتحان کنید. از غذاهای چرب و چاشنی دار پرهیز نمایید.

چه وقت به پزشک مراجعه کنم:

وجود حالات گاه به گاهی تهوع و استفراغ معمولاً نگران کننده نیست. در موارد زیر با پزشک مشورت نمایید:

- تهوعی که همراه با درد یا سردرد شدید باشد، به خصوص اگر این نوع سردرد را پیش از این نداشته اید.

- اگر مدت 24 سات قادر به نوشیدن هیچ چیز نباشید.

- استفراغ بیش از دو یا سه روز ادامه داشته باشد.

- اگر کم آب شده اید و تشنگی بیش از حد دارید. ادرارتان کم شده یا ادرار ندارید و دچار ضعف، گیجی و سبکی سر شده اید.

- استفراغ شما حاوی میزان قابل توجهی خون است، یا قهوه ای تیره است.

 درمان تهوع و استفراغ بستگی به علت ایجاد کننده دارد.

ترجمه: دکتر رها پازکی

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]