درمان رایگان بیماران سرطانی در 20 مرکز درمانی سراسر کشور
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با همکاری دانشگاه های علوم پزشکی از بیماران مبتلا به سرطان های شایع در سراسر کشور حمایت می کند.

به گزارش روابط عمومی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در راستای اجرای بند 12 تبصره 15 قانون بودجه سال 1386، 20 بیمارستان و مرکز درمانی از سراسر کشور انتخاب شده اند که به عنوان قطب های درمانی، بیماران سرطانی شایع را به صورت رایگان درمان می کنند. این بیمارستان ها تحت پوشش دانشگاه های علوم پزشکی تهران، ایران، شهید بهشتی، اصفهان، یزد، شیراز، مشهد، تبریز، اهواز، گیلان، بابل، کرمانشاه، زاهدان و کرمان می باشند که دارای بخش های تخصصی مربوطه بوده و این بیماران را تحت پوشش قرار می دهند.

بر اساس این گزارش، جامعه تحت پوشش این برنامه شامل بیماران مبتلا به سرطان های مثانه، پروستات، سینه، کولورکتال(روده) و سرطان خون هستند که نسبت به انواع دیگر این بیماری شایع تر بوده و هزینه درمانی بالایی دارند. همچنین برای هدایت بیماران در سیکل درمانی فوق، شاخص هایی به منظور انتخاب بیماران و حمایت از آنها تنظیم شده که میزان درآمد خانواده و وضعیت مسکن، بخشی از این شاخص هاست.

گفتنی است سقف پرداختی برای هر سیکل درمانی در این برنامه تا 20 میلیون ریال در نظر گرفته شده است و ساماندهی این پرتکل به گونه ای صورت گرفته که بیشترین خدمات شامل بیماران بی بضاعت شود.

منبع: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

رسانه‌ها مقصرند؟ هم بله، هم نه!

به دنبال مطلب قبلی با عنوان " کاهش یا افزایش تلفات با گاز در امسال! " ، در این مقاله ادامه ی گفتگو با دکتر محمد حسن عابدی، سرپرست سازمان پزشکی قانونی را پیگیری می کنیم.

بحث دیگر این است که اگرچه به عقیده شما، رسانه‌ها در امر اطلاع‌رسانی به مردم تلاش زیادی کردند، اما از طرفی همین رسانه‌ها به مردم در زمینه گرفتن تمام درزها و روزنه‌ها توصیه‌های زیادی داشتند. به نظر شما این خودش عامل مهمی در افزایش تلفات نبود؟

ببینید، اگر مبنای تولید گاز مونواکسید کربن را بررسی کنیم، تولید این گاز به علت سوخت ناقص مواد فسیلی و کربن‌دار است و این را باید قبول کنیم که تمام سیستم‌هایی که با این مواد می‌سوزند، سوختشان به طور کامل نیست و گاز مونواکسید کربن تولید می‌کنند.
برای همین است که مدام هشدار می‌دهیم که این وسایل باید لوله خروجی مناسب داشته باشند. از طرفی وقتی رسانه‌ها در‌ز‌‌گیرها را تبلیغ می‌کنند، شرط دوم آن را نمی‌گویند.

به طور کلی وقتی ما می‌خواهیم گرما را در یک فضای بسته حفظ کنیم، یکی از راه‌هایش این است که درزها را تا حد ممکن بگیریم.

منتها اگر این فضای بسته ثابت بوده و درزها کامل بسته شوند، حتی اگر لوله خروجی هم داشته باشیم، افراد با کمبود اکسیژن مواجه می‌شوند.

این یک طرف قضیه است. از طرف دیگر سوخت فسیلی هم اکسیژن را کاهش می‌دهد و در این حالت وسایل گرمایشی هم که برای سوختشان نیاز به اکسیژن دارند، حتی اگر استانداردهای کافی را داشته باشند، سوختشان ناقص می‌شود و در این حالت گاز مونواکسید کربن تولید می‌شود.

حال اگر سیستم خروجی هم نشتی داشته باشد، واکنش منفی در فضا به‌وجود می‌آید، یعنی از یک طرف اکسیژن در حال کم شدن است و از طرف دیگر نشتی گاز مونواکسید کربن وجود دارد. این دو مساله وضعیت خطرناک را تشدید می‌کند.

میزان جذب گاز مونواکسید کربن در سیستم خونی که وظیفه‌اش انتقال اکسیژن به مولکول‌هاست، 200 برابر بیشتر از اکسیژن است، پس گاز مونواکسید کربن به سرعت در سطح خون افرادی که در این فضای خطرناک هستند، زیاد می‌شود.

تا حدی، چنین وضعیتی برای فرد قابل تحمل است، ولی اگر بیشتر شود، اول علائم بالینی برای فرد ایجاد می‌کند و در صورت پیشرفت مسلما مرگ را به دنبال دارد. این چرخه ای است که پشت سر هم ایجاد می‌شود و منجر به مرگ افراد بیشتری می‌شود.

پس رواج استفاده از بخاری‌های ثابت بدون دودکش هم یک عامل افزایش مسمومیت به حساب می‌آید؟

بله به طور قطع، این بخاری‌ها اصلا نسبت به گاز مونواکسید کربن حساس نیستند و خیلی سریع گاز مونواکسید کربن نشت شده از آن‌ها منجر به مرگ می‌شود. برای همین است که توصیه می‌شود این بخاری‌ها در ساختمان‌های بزرگ‌تر که هوا در حال تهویه است استفاده شوند.

با همه این اوصاف، بالاخره شما معتقد به نقش مثبت رسانه‌ها در افزایش آگاهی مردم هستید یا نه؟

هم بله و هم نه.

آقای دکتر، صحبت‌هایی در مورد مسمومیت با گاز مونواکسید کربن از زبان کارشناسان در روزهای اخیر شنیده شد؛ به طوری که عده‌ای از آن‌ها عدم نصب صحیح دود‌کش‌ها و سیستم‌های گرمایشی غیراستاندارد را مهم ترین عامل مرگ و میر می‌دانستند و عده‌ای هم ساختمان‌سازی نامناسب را به عنوان عامل اصلی قلمداد می‌کردند. شما به عنوان سرپرست سازمان پزشکی قانونی و با توجه به مراجعات موارد فوت به این سازمان کدام عامل را مهم ترین عامل این تلفات می‌دانید؟

البته عدم نصب صحیح دود‌کش و سیستم‌های گرمایشی غیر استاندارد هم در این میان موثرند، اما باز هم تاکید می‌کنم که بیشترین علت مرگ و میر همان عدم آگاهی مردم است.

استفاده از کپسول گاز برای گرم‌کردن ماشین، روشن کردن شعله‌ها در داخل آشپزخانه یا استفاده از بخاری‌های بدون دودکش در منزل نیز موید این عدم آگاهی است.

حتی ما موارد زیادی را در مورد رانندگان ماشین‌های سنگین در جاده‌ها داریم که برای گرم‌کردن ماشین از گاز پیک‌نیک استفاده می‌کنند و متاسفانه موارد زیادی از مرگ و میر این افراد، هر ساله به پزشکی قانونی ارجاع داده می‌شود.

حتما شما هم شایعات در مورد ناخالص بودن گاز شهری و اضافه‌کردن ترکیبات به آن به‌دلیل افت فشار گاز را شنیده‌اید.  نظر شما چیست؟

ما ناخالصی گاز را به هیچ وجه تایید نمی‌کنیم. فقط برداشت اشتباهی که هر ساله وجود داشته این است که خیلی از مردم فکر می‌کنند سوخت  گاز شهری، مونواکسید کربن تولید نمی‌کند و فقط مواد فسیلی این گاز را دارند، در حالی‌که مونواکسید کربن در انواع این سوخت‌ها با مقادیر مختلف وجود دارد.

شما قبل از بررسی‌های لازم می‌توانید کلا این ادعا را رد کنید؟

بررسی، وظیفه ما نیست. من هم عرض کردم در مورد گاز ناخالص بعید به نظر می‌رسد که چنین گازی در اثر سوخت، گازمونواکسید کربن بیشتری تولید کند.
این نظر شما از نظر علمی هم تایید‌شده است؟

البته باید برای تایید نهایی روی آن بررسی‌های علمی صورت گیرد. تا جایی که من اطلاع دارم چنین مساله‌ای صحت ندارد.

یک سؤال دیگر، شما به عنوان تنها مرجعی که بر اساس مستندات آمارها را اعلام می‌کنید، تا چه حد توانستید علاوه بر این کار در امر اطلاع‌رسانی به مردم هم تلاش کنید یا اصلا چنین کاری کرده‌اید؟

برای خود ما مسلم است که در امر اطلاع‌رسانی اقدامات زیادی داشتیم، هم در روزنامه‌های مختلف و هم در صدا و سیما.

این اطلاع‌رسانی بیشتر شامل دادن آمار  می‌شود. نه؟

ببینید، ما به سازمان‌های مرتبط مثل آتش‌نشانی و وزارت‌بهداشت اطلاع‌رسانی می‌کنیم. البته ارتباط مستقیمی با آن‌ها نداریم، بلکه اول آمارها را اعلام می‌کنیم و هشدار می‌دهیم که آمار کشته‌شدگان در حال افزایش است. ما علت فوت‌ها را می‌گوییم و روشی که باعث فوت شده است، مثل عدم آگاهی مردم و اشکال در سیستم‌های گرمایشی. بنابراین از سازمان‌های مربوطه انتظار اعمال اقدامات پیشگیرانه را داریم. البته اطلاع‌رسانی عمومی از طریق رسانه‌ها هم جزو اقداماتی است که انجام می‌دهیم. علاوه بر این، استانداردهای دستگاه‌ها را به موسسه استاندارد گوشزد می‌کنیم.

روابط عمومی ما هم بخش آموزش دارد که اقدام به تولید فیلم‌های مستند در این زمینه هم خواهد کرد؛ منتها به تنهایی نمی‌توانیم اطلاع‌رسانی کنیم و هر سازمانی در جای خودش نسبت به این امر باید اقدام کند.

سمیه شرافتی

تاریخچه طب سوزنی (ACUPUNCTURE)

آنچه سوزن درمانی می ‌نامیم، درمانی متکی به این اصل است که نوعی ارتباط عصبی بین اندام‌های بدن و سطح خارجی بدن هست. آنگاه که اندامی بیمار یا عضوی دردناک می‌ شود مکان‌هایی خاص روی سطح خارجی بدن یا به واقع زیر پوست بدن که آنها را نقاط سوزنی می‌ نامند، حساس یا بهتر است بگوییم حساس‌تر می ‌شوند. شخص بیمار خود گاهی آن نقاط حساس تر شده را حس می‌ کند یا ممکن است تنها وقتی درمانگری ماهر آن نقاط را فشار می‌ دهد، حالت برجسته و غیرعادی آنها را حس کند. درمانگران چینی می ‌گویند این نقاط حساس‌تر شده پس از درمان، خواه درمان سوزنی یا درمان پزشکی متعارف یا درمان هومیوپتی و غیره باشد، ناپدید می ‌شوند. سوزن درمانی آن نقاط سوزنی را با سوزن‌هایی خاص تحریک می‌ کند و این تحریک به شکلی صورت می‌ گیرد که فعالیت آن نقاط را تعدیل کند و از این طریق اندام‌ بیمار شده را شفا دهد، یا درد بیمار را تسکین دهد، یا او را بیهوش کند، یا آثار مطلوب دیگر تولید کند.

سوزن درمانی یک دانش فنی باستانی چین است که پیشنه‌اش به زمان آغاز تاریخ بشر می ‌رسد. حکایت شده است که 3000 سال پیش از میلاد برخی هوشمندان چینی دیدند که بیماری‌های مزمن سربازانی که زخم‌های سطحی با تیر و کمان خورده بودند، به خودی خود خوب شدند. خواه آن حکایت حقیقت داشته باشد یا نه، چینیان نظامی، طبی را که با فرو کردن سوزن‌هایی خاص در نقاطی خاص از سطح بدن انسان‌ها دردها و بیماری‌های آنان را درمان می ‌کرد، پروردند.

گرچه عنوان این روش اشاره به استفاده از سوزن‌ها دارد،ولی سوزن‌ها ضروری نیستند و در روزگار کهن گاهی از تراشه‌های سنگی به جای آنها استفاده می ‌شد. برخی روستائیان آفریقایی با خاریدن شدید نقاطی خاص از سطح بدن بیماری‌ها را درمان می‌ کنند، قبایل اسکیمو از تکه سنگ‌های لبه تیز به همین قصد استفاده می ‌کنند، یک قبیله وحشی در جنگل‌های آمازون برزیل تیرهای سوزن مانند را با نی دمیدنی، روی نقاط سوزنی سطح بدن شخص بیمار پرتاب می ‌کند. سوزن‌های آهنی در عصر آهن وارد این نظام طبی شدند ولی احتمالاً این روش پیش از عصر آهن وجود داشته و درمانگران آن از تراشه چوب‌های نوک تیز یا خارهای بلند گیاهان خاردار استفاده می‌ کرده‌اند. برخی درمانگران چینی حدود 2500 سال پیش از میلاد تصور می ‌کردند که فلزات متفاوت که در ساخت سوزن‌ها استفاده می ‌شدند، آثار متفاوتی در بدن می ‌گذاشتند.

قرن‌ها پس از آن آشکار شد که آن تصور حقیقت ندارد و اکنون مسلم است که نوع فلز سوزن‌ها، نقشی در درمان سوزنی ندارد. آنچه مهم است شیوه استعمال سوزن‌هاست. سوزن‌هایی که امروزه در این درمان استفاده می‌ شوند همگی از فولاد ضد زنگ ساخته می‌ شوند که ضد عفونی کردن آنها بهتر باشد.

گرچه پیشینه سوزن درمانی به آغاز و حتی شاید پیش از آغاز تاریخ بشر می ‌رسد، نژاد چینی بود که نخستین بار آن را نظام‌ مند کرد و نخستین کتاب واقعاً ارزشمند سوزن درمانی را حدود 200 سال پیش از میلاد نوشت و تکثیر کرد.

آن کتاب که Hungdi Niging Suwen  نام دارد (معروف است به کتاب کلاسیک امپراتور زرد در بیماری‌های داخلی) هنوز معتبر است و به طور وسیع استفاده می ‌شود و دارای بسیاری آگاهی‌های پزشکی است که امروزه نیز چون آن زمان صادقند و ارزشمند‌ند.

سوزن درمانی در این زمان در سراسر دنیا اجرا می ‌شود ولی هنوز گسترده‌ترین استفاده آن در چین و برخی دیگر کشورهای جنوب‌ شرقی آسیا است که تحت نفوذ فرهنگ چینی هستند، دانشجویان پزشکی در این کشورها می ‌توانند روش‌های پزشکی مکمل را در همان دانشگاهی که پزشکی متعارف تعلیم می‌ شود، یاد گیرند.
در بسیاری بیمارستان‌های چین پزشکانی از هر دو نظام نوین و سنتی کنار یکدیگر طبابت می ‌کنند. به این صورت که جراحی تعلیم دیده در نظام نوین روی بیماری که با روش سوزنی بی حس شده جراحی می ‌کند و پزشکی سنتی مراقب بیمار است که به ذات‌الریه و حبس ادرار پس از جراحی گرفتار نشود. خیلی به ندرت یک پزشک هر دو شکل درمانی نوین غربی و سنتی شرقی را اجرا می ‌کند.

ریشخندی تلخ و پدیده‌ای تأسف‌آور است که در این زمانه که مردم غرب ارزش‌ والای مجموعه طب سنتی چین را کشف کرده‌اند و می ‌کوشند آن مجموعه را یاد گیرند و در غرب اجرا کنند برخی چینیان غرب شیفته به آن اهمیت نمی ‌دهند و از آن پرهیز می‌ کنند. آنان به غلط تصور می ‌کنند همانگونه که چند جنبه فن‌آوری غربی به حل مشکلات اقتصادی آنان کمک کرده‌اند فن‌آوری پزشکی نوین غربی نیز می‌ تواند حلال همه مشکلات بهداشتی جامعه آنان باشد. اینان افرادی هستند که ابتدای قرن بیستم هیاهو راه انداخته بودند که آیین‌های تائو و کنفوسیوس علل اصل عقب ماندگی چین هستند و از هر چه سنتی و ریشه‌دار بود نفرت داشتند و سرانجام سرخوردگی‌های شخصی خود را ابتدا به صورت انقلاب 1911 و سی و پنج سال بعد به صورت انقلاب مارکسیستی مائوتسه ‌تونگ بر مردم چین تحمیل  کردند.

امروزه هزارها درمانگر سوزن درمانی در حال عرضه خدمات پزشکی در کشورهای غربی هستند و گرچه آنان تا کنون حاشیه‌ نشین پزشکی متعارف بوده‌اند، این وضعیت در حال تغییر است.

یک نمونه را از ایالات متحده آمریکا ذکر می‌ کنیم. سازمان مدیریت غذایی ـ دارویی دولت فدرال سرانجام در ماه مارس 1996 قوانین مربوط به سوزن درمانی را از حالت آزمایشی خارج ساخت و این روش درمانی را به عنوان یک رشته پزشکی مشروع و مجاز پذیرفت. اکنون طب سوزنی را در حداقل 27 دانشکده پزشکی در سراسر ایالات متحده تدریس می ‌کنند، و 16 دانشکده پزشکی، با تأیید و صدور پروانه طبابت از سوی دولت فدرال، طب سوزنی را در دوره‌ای چهار ساله به غیر پزشکان نیز آموزش می ‌دهند.

ادامه دارد...

کتاب: 32 روش درمانی نامتعارف

اثر: دکتر اندرواستنوی

مترجم: پرویز پهلوان

به کیسه‌های نایلونی بگویید نه!

موقع خرید به محیط‌ زیست توجه داشته باشیم:
امروزه به دلیل بالا رفتن مشغله، کار در بیرون منزل و دور بودن مراکز خرید بیشتر افراد ترجیح می ‌دهند که تمام خرید خود را یک جا انجام دهند، شاید شما هم جزو این دسته از افراد باشید و تمام ملزومات خانه خود را یکباره خرید کنید. در این صورت حتماً بعد از اینکه با دستان پر وارد آشپزخانه شدید و شروع به جابه‌جا کردن مواد غذایی و وسایل خریداری شده در کابینت‌ها کردید در آخر حجم بسیار بالایی نایلون روی دست‌تان می ‌ماند که نمی‌ دانید با آنها چه کار کنید.

شاید نایلون‌های تمیز را جدا کنید تا بعدها به جای کیسه زباله از آن استفاده کنید. شاید هم کیسه‌های نایلونی دیگر که به احتمال زیاد با خونابه گوشت ماهی آلوده شده‌اند یا به دلیل باز شدن در یکی از شیشه‌های مربا یا پاکت شیر قابل استفاده نیستند را دور بیندازید. اما آیا می ‌دانید که بیشتر این نایلون‌ها تجزیه ناپذیر هستند و هرگز به محیط زیست باز نمی‌ گردند؟ البته طبق تحقیقات انجام شده برخی از این نوع کیسه‌ها به وسیله باکتری‌ها تجزیه می ‌شوند اما شاید این عمل 200 تا 1000سال به طول بینجامد.

در دهه گذشته میوه ، سبزی‌ها ، مواد غذایی و دیگر اقلام مورد نیاز خانه در پاکت به مشتریان ارائه می ‌شد، حتماً شما هم پاکت‌های قهوه‌ای رنگ را به یاد دارید. البته صحیح است که استفاده از این پاکت‌ها نیز به دلیل اینکه از چوب تهیه می‌ شوند به شکل‌ دیگری به محیط زیست ضربه می ‌زند اما از آنجا که مرغوبیت این پاکت‌ها اهمیت چندانی ندارد، اغلب از ضایعات چوبی و کاغذهای بازیافت شده یا روزنامه‌های باطله برای تولید آنها استفاده می ‌شود.

محققان آمریکایی به آمار بسیار عجیبی دست یافتند. به طوری که طبق این آمار روزانه 23 میلیون عدد کیسه پلاستیکی به مشتریان عرضه می ‌شود و یا به بیان ساده‌تر، هر فرد به طور متوسط روزانه سه پلاستیک وارد چرخه محیط ‌زیست می ‌کند.

شاید مهمترین دلیلی که سبب استفاده هر چه بیشتر از کیسه‌های نایلونی شده است، قیمت ناچیز آنها در قیاس با کیسه‌های پارچه‌ای و کاغذی باشد، از این ‌رو سازمان محیط ‌زیست آمریکا پیشنهاد داد که مالیات‌ روی پلاستیک‌ها اعمال شود و تخمین ‌زده شد که این مسئله تا 50 درصد، مصرف پلاستیک را کاهش خواهد داد.

دکتر علی ‌اصغر فرشاد، عضو هیأت علمی دانشکده بهداشت پیشنهاد جالبی دارد. به اعتقاد وی، می ‌توان با هماهنگی‌ هر چه بیشتر ارگان‌های گوناگون در بازار میوه و تره‌بار و همچنین فروشگاه‌های بزرگ زنجیره‌ای، کیسه‌های پارچه‌ای زیبا و شکیلی را به صورت رایگان و یا با قیمت ارزان در اختیار مشتری‌ها قرار داد.

وی با اشاره به اینکه با تصویب این طرح، کیسه‌های نایلونی کمتر مورد استفاده قرار خواهد گرفت، تصریح می ‌کند که: "اگر کیسه‌ها مناسب با سلیقه خانم‌های خانه‌دار طراحی شود، مطمئناً از این طرح استقبال کرده و بی‌ تردید حتی بعد از ‌آلوده و کثیف شدن این کیسه‌ها با شست ‌و شوی دوباره از آنها بهره خواهند گرفت.
البته باید از فروشندگان میوه و تره‌بار نیز خواست که محصولات خود را از گل و لای پاک کنند تا خریدارها رغبت بیشتری به استفاده از ساک‌های پارچه‌ای داشته باشند."

به اعتقاد وی، خرید نایلون‌ها، ظروف یکبار مصرف و بطری‌های نوشابه می‌ تواند انگیزه خانواده‌ها را برای باز گرداندن پلاستیک و بازیافت آن افزایش دهد و بی ‌تردید در صورتی که محل خرید این ضایعات در دسترس کلیه افراد باشد شهروندان در این خصوص همکاری خواهند کرد.

دکتر فرشاد اضافه می ‌کند: "به کلیه افراد جامعه پیشنهاد می ‌کنیم که در صورت امکان نوشیدنی‌هایی را برای خرید انتخاب کنند که در ظروف فلزی یا شیشه‌ای بسته‌بندی شده باشد، در هنگام خرید دیگر مواد غذایی یا ملزومات خانواده نیز می ‌توان مارکی را انتخاب کرد که در کنار مرغوبیت از بسته‌بندی قابل حمل نیز برخوردار باشد. البته متأسفانه گاهی مشاهده می ‌شود که فروشندگان حتی در هنگام خرید تنقلاتی همچون پفک یا آدامس نیز به خریدار کیسه‌های نایلونی ارائه می ‌دهند."

مهندس دزفولی، مسئول پس‌ماندهای سازمان محیط ‌زیست کشور نیز درباره بازیافت ظروف نوشیدنی و کیسه‌های نایلونی می‌ گوید:

"بسته‌بندی‌های پلاستیکی مواد غذایی در صورتی که جمع‌آوری شود، قابل بازیافت است، البته بهتر است که شرکت تولیدکننده نوشیدنی‌ها نوع پلاستیک استفاده شده را روی بطری حک کند تا تفکیک و بازیافت آن راحت تر انجام شود. در این میان، مهمترین مشکل، شیوه جمع‌آوری و همکاری شهروندان در این خصوص است."
به اعتقاد وی، شهرداری می‌ تواند با توزیع کیسه‌های رنگی در میان خانواده‌ها و جمع‌آوری به موقع آنها، تبلیغات وسیع، ارائه بروشورهای جذاب با متن‌هایی کوتاه و مواردی از این قبیل، اقدام مناسبی را در خصوص جمع‌آوری هر چه سریع‌تر نایلون‌ها انجام دهد.

این کارشناس بهداشت محیط تأکید می ‌کند که: "آموزش به کودکان توسط مربیان بهداشت در مدارس و گنجاندن مطالب درسی در کتب مربوطه می ‌تواند راه‌ گشای دیگری برای این مشکل به شمار رود."

یادمان باشد که اگر به فکر سلامت خود و خانواده‌مان هستیم و می‌ خواهیم در محیطی سالم زندگی کنیم، از همین امروز موقع خرید کردن کیسه پارچه‌ای را همراه خود ببریم و سعی کنیم به نفع محیط ‌زیست وسایلی را خریداری کنیم که بسته‌بندی آنها حمل را ساده کرده و نیازی به استفاده از کیسه‌های نایلونی نداشته باشد.

سل در فسیل 500 هزار ساله

دانشمندان به تازگی در کشور ترکیه یک فسیل انسانی را کشف کرده‌ و با بررسی آن دریافته اند که صاحب این فسیل مبتلا به بیماری سل بوده است.

کارشناسان معتقدند سابقه بیماری سل به چندین هزار سال قبل برمی‌گردد و این بیماری از بقایای مومیایی های مصر و پرو هم به دست‌آمده است.

بیماری سل توسط باکتری میکوباکتریوم توبرکلوزیس به‌وجود می آید و می‌تواند بر تمام اعضای بدن تاثیر بگذارد، اما بیشتر به ریه ها حمله می کند. این بیماری به‌غیر از ریه می تواند بر روی غدد لنفاوی، استخوان ها و مفاصل، ستون مهره ها و دیگر اعضای بدن نیز تاثیرگذار باشد.

دانشمندان با بررسی این فسیل که قسمتی از جمجمه سر انسان است، ضایعات و آسیب‌هایی را در استخوان مشاهده کرده اند و با توجه به شکل و موقعیت آسیب‌ها به این نتیجه رسیده اند که این فرد به نوعی بیماری مبتلا بوده است که به جداره های مغز حمله می کند.

بر اساس تحقیقات و نظر دانشمندان، این فسیل متعلق به یکی از ساکنین آفریقاست که مهاجرت کرده است.

مهاجرت افراد تیره پوست و سیاه پوست به مناطق استوایی باعث کاهش ویتامین D و به دنبال آن ضعیف شدن دستگاه ایمنی بدن می‌شود؛ چراکه ویتامین D در برخورد نور خورشید با پوست بدن تولید می‌شود و افرادی که پوست تیره‌ای دارند، تیرگی پوستشان باعث می‌شود بدن آنها در برابر پرتوهای نور خورشید محافظت شود و از آسیب‌های نور فرابنفش نیز در امان باشد. درعین حال همین موضوع باعث کاهش تولید ویتامین D نیز می شود.

به گفته محققان، تولید ویتامین D در پوست باعث ایجاد اولین خط دفاعی بدن در برابر عفونت ها و بیماری‌ها می شود و به نظر می‌رسد همین موضوع باعث ابتلای این انسان به بیماری سل شده است.

پیش از این نیز یک مورد از مشاهده بیماری سل در فسیل انسان در کشور ایتالیا به ثبت رسیده بود. البته دانشمندان در این مورد چندان مطمئن نیستند و به دنبال دلایل محکم تری برای ربط دادن این ضایعات و آسیب‌ها به بیماری سل هستند.

ترجمه: محمدحسین شریعتمدار

منبع: بی‌بی‌سی- 7 دسامبر

ویژه نامه شهادت امام حسن مجتبی با بیش از 100 مطلب
ادرس جدید سایت
کپسولهای ترک اعتیاد، بلای جان معتادان
کتامین
روشهای نوین ترک سیگار
[عناوین آرشیوشده]